The Sinners Scar

CHAPTER 07

NARIAH RIYE VELNIROÑIA

I slowly opened my eyes. Bumungad sa'kin ang puting kisame.

Clinic? It's been so long ng huling mapunta ako dito.

Walang bantay? Where are the others?

"Oh! You woke up Nariah!" Isang pamilyar na babae ang pumasok.

"Ms. Klea?" Tanong ko sa kaniya habang pinagmamasdan ang buo niyang katawan.

She's the head administer in this School. Siya yung dating nagbigay sa akin ng mga kagamitan pang school when Sister Katie is still alive.

"Yes, It's me. It's been a long time huh?"

Napakunot ang noo ko. "What are you doing here?" She laughed in a low voice.

"Ako muna pansamantala ang doktor ng school dahil may inasikasong ibang bagay ang ibang mga doctor. Don't you know? Healing is my specialty." Nanlaki ang mga mata kong tumingin sa kaniya. "Really?" Namamangha kong tanong.

"Yes, how are you feeling?" She asked to me while holding a papers and a ballpen. "I'm fine. I don't feel anything bad." I answered. "Good, then"

Kumunot ang noo ko nang bumuntong hininga siya at malungkot na tumingin sa'kin.

"Do you know what happened to you?" She asked. "Of course! Someone controlling me right?"

"No, it's not someone or a person that is controlling you, Nariah." I curiously looked at her.

"Your other eye is controlling you. Look at the mirror and you will see how your eye changed." Sinunod ko ang sinabi niya at tumingin sa salamin. Nagulantang ako dahil sa aking nakita.

My eye... it's becoming all red! Dati ay may itim pang kasama ang kulay ng mata ko pero ngayon, pero ngayon nagiging pula na siya!

"Kailangan nating tanggalin ang mata mo at palitan ito ng artificial eye. Your eye is slowly eating your mind and body." Gulat na napatingin ako sa kaniya at umiling ng mabilis.

"No! You can't do that to me! This eye, I love this eye kahit na.. kahit na puro sakit lang ang binigay nito sa'kin! I will never remove this eye and change it to artificial one! Never in my life!" Naiiyak kong sabi. She can't do that to me.

"You have to, Nariah. If you don't want to remove that eye, what are gonna happen to the people around you? You will hurt them because of that eye! Better think about it Nariah. Don't be selfish." Sabi niya bago umalis.

Ngunit bago pa siya makaalis ay tumigil siya sa may pintuan. "Whether you agree or not, we will remove that eye." Malakas na sinara niya ang pintuan.

Nanghihinang hinawakan ko ang mata ko. Yes, I treated it like a curse but I feel that I shouldn't remove it because it's important.

Tumingin ako sa salamin at nakita ko ang repleksiyon ko. Puro benda ang iba't ibang bahagi ng aking katawan pati ang aking ulo ay may benda narin.

My eye took a critical damage to my body.

Am I a selfish person? Do I need to sacrifice something important to me again? How can I decide? For others or for my sake?

Napapitlag ako sa gulat ng may magtakip ng aking mata. Ang mata kung saan nababalutan na ito ng pula.

"You don't need to decide for others, Riye. Decide for youself. Choose a thing that can make you happy. Decide for what you think is right." He said while covering my
other eye.

"You don't have to be selfless or selfish. You just have to be yourself. That's the way of us. That's how the Origin Clanners
members think." He added.

"R-raiko?" I asked. "Yes, It's me." He whispered.

Tinignan ko ang repleksiyon naming dalawa sa salamin. He's smiling! He's smiling the way he smile to his mother!

"Where are the others?" Tanong ko. He laughed to my question. "They're playing in the festival. Hindi kasi sila pinayagan ni Ms. Klea na bantayan ka kaya napilitan silang sumama dun." He answered while looking at the window. I sat on the bed and looked at him.

"Why are you here? Hindi ba't dapat kasama ka din dun sa festival?" I asked curiously. "How can I be here? Eh nandito ka pa." Pinanliitan ko siya ng mata. "What are you trying to say?"

"Mira and Perry, Sherria and Sterm, Vera and Shean and last but not the least Arlvena and Verto. Per pair ang ginawa ni Headmaster sa kanila para narin masigurong walang intruder ngayon sa festival." Sterm and Sherria? So, bati na sila huh?

ARLVENA ZERIDA TURLEN

Kasama ko ngayon si Verto na naglalakad kung saan. Eh sa nililibot namin ang buong festival. Maraming booths ang mga nakadisplay kung saan-saan.

But sorry, I'm not interested to that kind of things.

"Wala bang pahinga? Nagugutom na ako ih!" Pagmamaktol ko sa kasama ko pero ang kumag hindi ako pinansin.

Aray ha! Ano yun? Hangin lang ako dito? Hangin?

Bigla naman siyang tumigil sa paglalakad at masama akong tinignan.

"What? Kakain ka nanaman? Alam mo bang ubos na allowance ko for this month dahil sa kakakain mo? For pete's sake, Arlvena! Kanina ka pa kain ng kain! Halos nalibot na natin lahat ng kainan dito sa Festival." Pagsusumbat niya sa'kin ng parang nanay.

Daig niya pa si Ina kung manaway. Hindi ko naman kasi alam na kanina pa pala ako kain ng kain. I just don't know lang.

Nagulat ako ng bigla kaming palibutan ng mga estudyante.

"T-teka! Woi! Yung pagkain ko, huwag niyong kunin!" Pagpoprotekta ko sa hawak kong bread.

Ito na nga lang natira sa'kin kukunin niyo pa.

"Sumama nalang kayong dalawa." Pakiusap sa'min ng parang leader ata nila. Tinignan ko naman si Verto na parang walang reaksiyon sa nangyari.

"H-hoy Verto! Gumawa ka ng paraan! Hahayaan mo nalang bang dukutin nila tayo? Hahayaan mo nalang bang patayin nila tayo o baka worse litsuhin nila tayo?"

Natataranta na talaga ako! Hindi ko pa nga nauubos yung kinakain ko ih!

"They are one of the organizer of the booths, Arlvena. Huwag kang tanga diyan." Huh?

Sinamaan ko siya ng tingin. Kung makatanga naman 'toh.

"Saan niyo ba kasi kami dadalhin?"

"The two of you have chosen to be the prisoners of the Prison booth."

Huh? Prison booth? Diba dapat jail booth yun? Ang arte naman nung nagorganize ng game na 'toh.