The Sinners Scar

CHAPTER 03

ARLVENA ZERIDA TURLEN

Nakain ako ngayon sa lamesa dahil sa nagutom nanaman ako.

I'm eating pizza while tapping my hands in table. I'm just enjoying eating alone habang sila ay may sari-sariling mundo.

Mamaya kasi ay may klase na kami kaya sinusulit ko na ang pagkain ko ng mga pagkain lalo na't bawal kaming kumain habang nasa klase.

"Psst!" Mahinang tawag ko kay Vera na nakatulala lang sa kawalan. "What?" Iritado niya akong tinignan, napanguso naman ako.

"Halika dito," mahina kong sabi sa kaniya. "What is it this time? Arlvena?"

"You didn't noticed?" I curiously asked. "What do you mean?" Napailing naman ako sa kaslow-an niya. "Ah, you didn't noticed nga." Sambit ko habang ngumunguya.

Napangiwi naman ako ng binatukan niya ako ng pagkalakas-lakas. "Kanina ka pa ah!" Napanguso ako at itinuro ang tahimik na si Sterm at Sherria.

"What about them?" She asked. Umirap naman ako dahil hanggang ngayon ay di niya parin nagegets ang ibig kong sabihin.

"What do you think? You didn't noticed that there's something wrong between the two of them!" I shouted to her ears. Bigla naman ako nakaramdam ng pamimilipit sa tiyan kaya ay sinamaan ko siya ng tingin.

She's controlling my blood. Kahit kailan napaka-ano ng ability ng babaeng 'toh!

"I get it now! Hindi mo agad sinabi kaya naguluhan ako!" Reklamo niyang saad sa akin.

Napatingin naman ako sa aking harapan ng may makita akong mga paa. Paunti-unti kong itinaas ang aking ulo at nakita ko si Nariah na naguguluhang nakatingin sa amin.

"What are you two whispering?" She curiously asked. Tumingin ako kay Vera at sinenyasang siya nalang ang magsabi ngunit ang gaga umiwas lang ng tingin sa akin.

"Ah.. eh.. uhm... Wala lang naman iyon, Nariah. We are talking about uhm... Yes! We are talking about that! Right Vera?" Alinlangan kong tanong sa kaniya. Nanlalaki ang mga mata niyang tumingin sa akin atsaka tumingin kay Nariah.

"Y-yeah... We are talking about... uhm.. ah... Yes! We are talking about food! Yeah f-foods. Ahehehe." Ngumiwi naman si Vera at agad akong sinamaan ng tingin.

"My... My... You two have guts to tell lies to me, huh?" She scarily said that makes me shiver to bones.

"F-fine!" Garalgal ang boses kong sagot sa kaniya. "I will tell the truth!"

NARIAH RIYE VELNIROÑIA

Pagkatapos sabihin sa akin ni Arlvena na pinag-uusapan nila sila Sterm at Sherria ay agad siyang tumakbo paalis.

Did I scared them that much?

I smirked to my thoughts. Well it's not that bad.

"You're scary," napatalon naman ako sa gulat ng biglang lumitaw sa harap ko si Raiko na may ngisi sa mukha. "What the hell!?" Reklamo ko sa kaniya.

"We're going to somewhere. Let's go!" Agad niya akong hinila sa kamay ngunit bago pa man ako makapagsalita ay tumakbo na siya kaya napasama ako.

What the hell!

"W-wait! Don't you dare say that we're going to ditch class?" Tanong ko sa kaniya sa gitna ng pagtakbo namin. "Well, sadly but yes." Hinihingal akong tumingin sa kaniya at sinamaan siya ng tingin.

"How dare you para isama ako sa pagcutting mo!" Natawa naman siya dahil sa sinabi ko.

Teka nga lang... Natawa? W-wait, he laughed?

Napatitig naman ako sa kaniya at sinuri ang kaniyang mukha baka sakaling maalala ko pa kung paano siya tumawa kanina.

"What are you doing?" He asked, I just stared at him then frowned.

"Wala lang," I replied.

"Sa'n ba tayo pupunta at bakit parang napakahalaga naman ata sa iyo ang araw na 'toh"

"We're going to my hometown. To Elves clan." Gulat na napatingin ako sa kaniya at agad umiling.

"H-hoy! Wait! What? At ano namang gagawin natin do'n?"

"My Mom is off duty so I'm going to visit her." He replied shortly.

"At ano namang rason mo para isama ako? Hah?" Nakapameywang kong tanong sa kaniya.

Matagal bago siya nagsalita, "para may kasama ako mapagalitan." He simply replied na walang pag-aalinlangan.

What? Ginamit niya ako? Aba't sumosobra na ata ang lalaking toh!

"Let's go!" Bago pa ako makaangal ay pumasok na kami sa isang portal.

Sanay na ako sa mga portal kaya hindi na ako nahirapan pang nakapasok dito.

Pagmulat ko ng aking mga mata ay namangha ako dahil sa aking nakikitang senaryo ngayon.

Manghang tinignan ko ang aking nasa paligid. Lahat ay nagkakasiyahan.

Ihinakbang ko ang aking paa ngunit nagulat ako ng mapatid ako pero buti nalang ay nakahawak kaagad ako kay Raiko.

Gulat na napatingin ako dahil sa kasuotan ni Raiko.

Naging matulis ang kaniyang mga tainga at nakasuot na siya ngayon ng damit ng isang elf. Bigla akong napatingin sa aking sarili sa hindi malamang dahilan at napangiwi ako sa aking nakita.

Nakasuot ako ng isang damit na hanggang talampakan ang haba at may hood sa aking likod. Ngunit ang kaibahan lang ay hindi matulis ang aking tenga sa kadahilanang hindi naman ako isang elf.

Nagulat ako ng makapa kong walang suot na kung anong eye patch ang aking kabilang mata.

"Where's my—" hindi ko na naituloy ang aking sasabihin ng bigla akong hinapit ni Raiko palapit sa kaniya.

Inilapit niya ang kaniyang mukha sa akin at pinagmasdan ang kabubuan ng aking mukha na parang kinakabisado ito.

"You still look beautiful without eye patch and also with different color of eye."

Pakiramdam ko ay tumigil saglit ang aking mundo. Bakit parang may kung ano akong nararamdaman sa'king puso? Bakit lumalakas ang tibok ng aking puso?

Why do I feel this?

Napapitlag ako ng ilagay niya ang ilang hibla ng aking buhok sa likod ng aking tenga.

"Never wear that eye patch again. By the way, I love how bloody the color of your eye is."

"I think I will fall for that." He continued,

"If I suddenly fall for you, Riye. Promise me, that you will catch my fallen heart." He added then smile.

He called me in my second name?

Humangin ng malakas sa pagitan namin dahil sa ngiting iyon. Pakiramdam ko ay tumigil ang oras sa pagitan naming dalawa.

Nagliliwanag siya. Nagliliwanag siya sa paningin ko.

Is it okay? Is it okay to protect his smile?

Because his smile, I want to protect it for the rest of my life.