65.Bölüm

455 27 6
                                    

Güneş kapıyı açtı ve beklediği gibi Feyza karşısında gülümseyerek ona bakıyordu.

Güneş:Hoş geldiniz Feyza hanım.
Feyza:Hoş geldim Güneş.

Emmi:Kim gelmiş kızım?

Emmi içeriden seslenmişti.

Güneş:Buyurun.

Feyza içeriye girdi ve ayakkabılarını çıkardı,Güneş ona terlik verdi montunu ve çantasını alıp dolaba koydu.

Güneş:Büyürün bu taraftan.

Güneş eli ile oturma odasını gösterdi.

Feyza:Sen önden geç. *gülümser*
Güneş:Tamam *gülümser*.

Güneş Feyza'da yavaşça arkasından geliyordu.

Güneş:Baba sana söylemeyi unuttum davet ettiğim misafirim var.

Güneş biraz kenara çekilince Feyza girdi.

Herkes şok olmuştu Feyza'yı gördüğünde sadece Damla ve Karaca kim olduğunu bilmiyordu.

Sultan:Feyza?
Güneş:Siz birbirlerimizi tanıyor musunuz?
Feyza:Evet..birazcık..
Güneş:hmm ne tesadüf *gülümser*
Feyza:Dimi?*Sultana bakar*
Güneş:Siz oturun Feyza hanım.

Feyza tam Sultan'ın karşısına oturur.

Güneş kahveleri getirir sanki Feyza orada yokmuş gibi onu görmezden gelmeye çalışıyorlardı.  Cumali Güneşi Akına istedi yüzükleri taktılar ortam gergindi ama Güneş bunu fark etmemişti çünkü çok mutluydu.

Herkes gitti Feyza'da dahil.

Emmi:Kızım sen bu kadını nereden tanıyorsun?
Güneş:Baba bana yardım eden kadın..beni evine götüren kadın bilmiyor musun?
Emmi:Sadece o kadarcık mı?
Güneş:Evet...başka bilmem gereken birşey mi var?
Emmi:Yok,yok...hadi iyi geceler ben yatıyorum.
Güneş:Tamam...iyi geceler baba.

Emmi odasına girdi Güneş'te kendi odasına.

Sabah olduğunda Güneş ve Emmi kahvaltılarını yaptıktan sonra oturma odasına geçtiler.

Güneş:Baba kahve ister misin?
Emmi:Olur kızım.

Güneş mutfağa gitti ve kahveyi almak için dolabı açtı.

Güneş:Of evet ya dün akşam kahve birmişti...*telefonuna mesaj gelir*

Güneş elini cebine koyarak telefonunu alır ve Akın'dan mesaj geldiğini gördüğünde gülümsemesini engelleyemedi.

-Mesaj-
Akın:Seni özledim. Ben kahvedeyim sen gelicek misin.
Güneş:Akın sen kahveden başka buluşma yeri bilmiyor musun?
Akın:Mesela?
Güneş:Neyse boşver.

Güneş telefonunu yine cebine koydu ve babasının yanına gitti.

Güneş:Baba ben bakala gidiyorum evde kahve kalmamış.
Emmi:Öyle mi?Tamam dikkatli ol tamam mı?Çukurdan dışarı çıkma.
Güneş:Tamam baba hadi çıkıyorum ben.

Güneş evden çıkıp bakala doğru ilerledi,bakala geldiğinde kahve ve eve birkaç lazım olan şeyler aldı ve çıktı..eve doğru ilerlerken siyah kapüşonlu birisini gördü Çukurdan olmadığı beliydi. Tam onun yanında gidecekken telefonu çaldı.

Güneş telefonu cebinden çıkarıp açtı.

Güneş:Alo?
Akın:Güneş.
Güneş:Efendim Akın.
Akın:Şey acaba akşam birşeyler mi yapsak?
Güneş:Ne?*gülümser*
Akın:Bilmem..yemeğe çıkalım.
Güneş:Hmm bilmem ki Akın..babam Çukurdan çıkmamamı söyledi.
Akın:Tabi o da doğru söylemiş..

Akın'la telefonla gülümseyerek konuşurken o adamın yanından geçmişti fakat yüzüne bakmamıştı,hatta Akın aradıktan sonra adamı unutmuştu bile.

Telefonla gülümseyerek eve doğru ilerlerken arkasından siyah kapüşonlu arkasından gelen adamı fark etmemişti bile.
Güneş telefonu kapattı ve bi an arkasından bir el onu ağızını kapayarak hiç kimsenin yaşamadığı bir eve sokmuştu o adam. Güneş çırpınıyordu hatta poşet yere düşmüştü ama hala ara sıra acıyan yaraları yüzünden eski gücü kalmamıştı.

Adam:Sakin ol,sakin ol sakın çığılık atma.

Güneş nefesini yetiştiremiyordu,iki eli ile adamın onun ağızını tutan elini tutuyordu ve çekmeye çalışıyordu..adamın sesi tanıdık geliyordu.

Adam:Şimdi seni bırakıcam ama sakın çığlık atma..tamam mı?

Güneş 'tamam' olarak başını saladı.

Adam onu bıraktı Güneş'te yavaşça arkasını döndü.

Güneş:Kulkan?

...
Okuduğunuz için teşekkür ederim.

"Çukurun güneşi"Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin