Selim'in cenazesini kaldırdılar. Koçovalıların evinde kadınlar baş sağlı için geldi,adamlar ise kahveye gitti. Güneş kadınlara çay veriyordu fakat dikkatini Ayşe çekti...Ayşe'de kendini pek iyi hissetmiyordu. Çayları dağıttıktan sonra diğerlerin yanına oturmaya gitti. Ayşe oradan kalktı ve hızlıca yukarıya çıktı,Karaca ise gülümsüyor ve oradaki kadınlar ona bakıyordu.
Güneş:Karaca?
Karaca cevap vermeyip sadece karşısındaki boş sandalyeye bakıp hafifçe gülüyordu.
Akın'ı ise cenazede zar zor görebilmişti yüzünü ,onu da merak ediyordu.
Kadınlar gittikten sonra Güneş'te diğer işler için yardım etti ve gitmeden önce Ayşe'nin yanına gitti. Odasının kapısını tıklatıp girdi.
Güneş:Ayşe yenge?....
Güneş Ayşe'yi göz yaşlarını silerken gördü ve yanına oturdu.
Ayşe:Ne var Güneş?
Güneş Ayşe'ye sarıldı.
Güneş:Ağla...lütfen içinde tutma...bu evdeki kural ...duygularını dışarıya yansıtma diye geçer ama lütfen Ayşe yenge...içinde tutma.
Ayşe kendini daha fazla tutamayıp serbest bırakır gözyaşlarını ve sıkıca sarılır Güneşe. Onun yanında biraz durduktan sonra Karaca'nın yanına gider.
Güneş:Karaca?
Karaca:Efendim?
Güneş:...Sen...iyi misin?
Karaca:E-evet iyim ben.
Güneş:Ben gidiyorum-
Karaca:Kal...lütfen biraz daha...
Güneş:*gülümseyip açar iki kolarını* Gel.
Karaca Güneşe sarılır ve o da serbest bırakır göz yaşlarını.
Bir süre sonra oturma odasına geçerler.
Akın gelir eve...herkes evdeydi.
Herkes sessizce oturuyordu sonra bi an bi saz sesi geldi...Yamaç Selim'in sazını alıp biraz çalmıştı. Güneşin karşısında oturan Akın kendini tutamayıp çıldırır acısını dışa vurur,yerde diz çöküp ağlar.
Ayşe:Oğlum...
Güneş'te Akın'ın yanına koşar ve karşısında onun gibi diz çöker.
Güneş:Akın...Akın sakin ol... *iki eli ile yanaklarından tutar ve sakinleştirmeye çalışır*
Akın Güneşle göz teması kurduğunda sıkıca sarılır ona ve ağlamaya devam eder.
Güneş Akın'ı odasına götürür. Yatağına yatırır. Güneş yatağın bi ucuna oturup Akın'a bakıyordu,biraz daha yaklaşıp Akın'ın saçını okşadı.
Güneş:Geçecek. *göz yaşını siler*
Akın'da Güneş'e daha fazla yaklaşıp kafasını kucağına koyar ve belini tutarak sarılır. Bir süre ağlamaya devam eder. Sakinleştiğinde Akın kalkıp Güneşe bakar.
Akın:Teşekkür ederim. *odadan çıkar*
Güneş'te iki eli ile göz yaşlarını sildikten sonra odadan çıkar.
Yamaç,Akın,Emmi ve Celasun normalde aile emanetinin olduğu odadalardır.
Emmi:Akın'ın dün akşam yaptıklarından haberin var mı?
Yamaç:Duydum.
Akın:*yamaça bakar* Var mı diyeceğin?
Yamaç:*akına bakar*...Burdan bela çıkar *yamaç hafifçe gülmeye başlar..Akın'da öyle*
Odadaki herkes güler...sinirleri bozulmuştu çünkü.Sakinleşince Yamaç konuşmaya başlar.
Yamaç:İyi yapmışsın,iyi yapmışsın da az yapmışsın.
Akın:*hafifçe başını sallar*
Emmi:*akına bakar* Aferin,aferin. Bizim oğlumuzu elimizden aldılar ulan. *yamaça bakar* Birlik olucaz...tıpkı eski günler gibi.
Yamaç:*bakışlarını emmi'den celasuna doğru çevirir* Celasun...gidip Güneşi çağırsana.
Celasun:Tamam abi. *çıkar*
Emmi:...Güneş mi?
Akın:Güneş ne alaka amca?
Yamaç:Emmi?...Bir itirazın olmazsa Güneş'te bizimle savaşsın...
Emmi:Savaşmak mı?Oğlum-
Yamaç:Güneş çok özel...bunu fark ettim...Emmi sen hiç bir kızın bu kadar iyi silah kullanırken gördün mü?Kahraman abim öğretmiş...Erdenetlerin evinde biraz zamanımız olmuştu sohbet etmiştik onunla...yalnız bırakmayız onu...ben sevdiklerimden birine birşey olmasına izin vermem artık. Bu son.
Emmi pek memnun kalmamıştı Akın'da öyle.
Akın:Ben Güneşi'de kaybedemem amca,onu da kaybedemem.
Emmi:...Akın'a katılıyorum oğlum...
Yamaç:Güneşe birşey olmayacak...tamam...Güneş kendi versin kararını. Geldiğinde.
Bir kaç dakika sonra Güneş ve Celasun girer odaya.
Güneş:Beni çağırmışsın Yamaç abi.
Yamaç:Evet....şimdi Güneş sana bir sorum var...
Güneş:Nedir. *bakışları bi akına birde babasına kayar ikiside ona bakmıyordu,gözlerini kaçırıyorlardı göz teması kurunca*
Yamaç:Biliyorsun bir savaş başladı. ....Sen de bu savaşa dahil olur musun?
Güneş:Bütün Çukur olarak dahiliz abi.
Yamaç:Sen üniversite'den yeni döndün...silahını,bıçaklarını bir kenara bıraktın o işleri bıraktın biliyorum ama...bizim için...bizimle savaşmak ister misin?
Güneş hafifçe gülümser ve saçını kulağının arkasına atar.Kulağının arkasında,boynundaki Çukur dövmesini gösterir.
Güneş:Ben her zaman hazırım.
...
Okuduğunuz için teşekkür ederim❤️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
"Çukurun güneşi"
Fanfiction(Çukur hayali gerçek olmayan,uydurulmuş sahneler yaratım umarım beğenirsiniz iyi okumalar) Mücahit (Emmi)'nin tek kızı Güneş dünyaya geldiğinde bütün çukur kutlama yapmıştı. Güneş dünyaya geldiğinde İdris baba büyük gülümsemesini bütün çukura göster...
