24.Bölüm

1.1K 42 3
                                    


Akın:Bana borçlusun.
Güneş:Ne borcu?
Akın:E babaanneme senin yüzünden yalan söyledim...sende benim için birşey yapmalısın.
Güneş:Neymiş o?
Akın:Zamanı gelince söylerim.

Diyip gitti Akın.
Sonra bi 20dk sonra Sultan geldi Akın'ın telefonda dediği gibi söyledi herşeyi.
2 gün sonra taburcu olmuştu Güneş ve Akın iki gün boyunca ziyaret etmeye gelmemişti Güneşi.
Eve gidip yatağına yatı Güneş Karaca'da yatağına oturmuş ona bakıyordu.

Güneş:Neden öyle bakıyorsun Karaca?Bir şey bi söyleyeceksin?

Karaca Güneşin yatağının ucuna oturur.

Karaca:Çok özür dilerim Güneş...benim yüzümden...
Güneş:*gülümser* Senin yüzünden olmasını bilmen güzel Karaca sevindim.
Karaca:Ne?

Güneş yatağında oturma pozisyonuna yerleşir.

Güneş:O gece Akın seni buldu mu?
Karaca:Hayır...ama...
Güneş:Ne ama?
Karaca:Depoda olduğumuzu ve ondan kaçtığımızı biliyor.
Güneş:Onu bende biliyorum Karaca zaten anlamasaydı-yani bunu anlamayacak kadar aptal değil. Neyse...ben mutfağa gidiyorum.
Karaca:Tamam

Güneş yatağından kalkıp odadan çıkıp mutfağa doğru ilerler.

Güneş:Merhaba Saadet abla.
Saadet:Güneş?Nasılsın?
Güneş:İyim abla sen-a Aliço geldi.

Güneş mutfağın kapısını açıp Aliçoyu içeriye alır.

Güneş:Merhaba Aliço...gel içeriye.
Aliço:Merhaba Güneş,merhaba Saadet.
Saadet:Merhaba Aliço,merhaba.
Güneş:Sen otur Aliço ben sana çorbanı getireyim.
Aliço:İstemem,istemem çorba istemem.
Güneş:Neden?
Aliço:Ben seni görmeye geldim. Sen iyi misin?
Güneş:*gülümser* iyim Aliço...geldiğin için teşekkür ederim,geldiğin için daha iyi oldum.
Aliço:*gülümser* gerçekten mi?
Güneş:Evet Aliço...ama çorba içmeden seni bırakmam.

Güneş Aliço'nun en sevdiği çorbayı getirir. Aliço güzelce içer çorbasını ve Güneşle sohbet ederler.

Güneş:şey...Aliço...sen Akın'ı gördün mu?
Aliço:Hayır görmedim...
Güneş:Tamam *gülümser*

Aliço gittikten sonra Güneş odasına doğru gider ve Karaca ve onun kaldığı odadan Akın'ın çıktığını görür. Kalbi yine hızlı çarpmaya başlamıştı ve Akın'ın yüzündeki yaraları,morlukları gördü.

Güneş:Akın?
Akın:Güneş?*gülümser* Gelmişsin.
Güneş:E-evet ben geldim de....senin yüzünün hali de ne?
Akın:Uzun hikaye....sonra görüşürüz.

Akın arkasına bakmadan çıkar evden Güneş'te odasına girer.

Güneş:Karaca...Akın'ın yüzünün hali neydi öyle.
Karaca:Benim yüzümden.
Güneş:Senin yüzünden mi?Neden?
Karaca:Uyuşturucu olayı var ya....
Güneş:eeeee
Karaca:Biz uyuşturucuları sakladık ve küçük heykellerin içine boncuklar koyduk.
Güneş:Ne?!
Karaca:Ve işte yüzü...dövmüşler.
Güneş:Nasıl yaparsın bunu Karaca?!
Karaca:Başka şansım yoktu Çukur-
Güneş:Buna karışmayacaktık...ya şimdi Çukurun başına o uyuşturucuları teslim edemediği için birşey gelirse?!
Karaca:Tehdit etmişler zaten
Güneş:Geri vermelisin.
Karaca:....Hayır,veremem.
Güneş:Sen ne dediğini biliyor musun Karaca?
Karaca:Gayet iyi biliyorum Güneş. Konu kapandı.
Güneş:Uyuşturucular nerede?
Karaca:Tabi ya...sana söyleyeyim sende git Akın'a söyle...avcını yalarsın-

Güneş:*sinirlenip karacayı omuzundan tutup duvara dayar ve kulağına yaklaşıp dişlerini sıkıpta konuşur* Uyuşturucular nerede Ka-ra-ca?

....
Okuduğunuz için teşekkür ederimmm💝

"Çukurun güneşi"Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin