"Çukurun güneşi"

48.Bölüm

-2 hafta sonra-
Güneş Cengiz'in istediği her şeyi yapmıştı bazen Yamaç ile ,bazen yalnız halletiyordu işleri ,çoğu zaman yalnız halletiyordu. Bu iki hafta boyunca ne Akın ile nede Babası'nı görmüştü hatta Çukura adım bile atmamıştı.

Güneş biraz nefes almak için dışarıya çıktı,dışarıda da Aliço duruyordu.

Güneş:Aliço?!*gülümser*

Aliço Güneşin bi an ona seslenmesinden korkmuştu ama sonra gülümsedi.

Aliço:A Güneş...Nasılsın,iyi misin?
Güneş:İyim Aliço...asıl seni sormalı sen nasılsın?
Aliço:İyim,İyim ben iyim.
Güneş:Bunu duyduğuma sevindim. Senin ne işin var burada?

Aliço etrafına bakınır.

Aliço:Gizli...
Güneş:Ne gizli?
Aliço:Gel,gel.

Aliço arabası ile yürümeye başlar Güneş'te onun arkasından.

Erdenetlerin evinden uzaklaştıklarında Güneş Aliçoyu durdurur.

Güneş:Aliço dur bi nereye gidiyoruz?
Aliço:Orada *eli ile siyah bir arabayı gösterir*
Güneş:Ne var arabada.
Aliço:Seni bekliyo...

Güneş daha fazla soru sormadan arabaya doğru gitti. Kapısını açtı ama arabanın içi boştu.

Güneş:E Aliço burada kimse yok.
Aliço:Sen gir,kemerini tak o gelecek.
Güneş:Aliço uzatma da söyle kim?

Aliço cevap vermez. Güneş'te arabaya biner ve kemerini takar,biraz bekledikten sonra arabanın diğer kapısı açılır ve koltuğa Akın oturur.

Güneş:Akın?

Akın birşey demeden arabayı sürmeye başlar.

Güneş:Akın,dur nereye?

Akın konuşmaz.

Güneş:Akın konuşsana....

Akın cevap vermemişti. Güneş'te soru sormayı bıraktı ve yaslandı.

Güneş:Neyse....boşver sorduklarımı....*akına bakar* Seninleyim ya şu an...mutlu oldum.

Akın Güneşin bu sözlerini duyduğunda ona baktı sonra gözlerini yola çevirdi arabayı bir kenara durdurdu,kemerini çıkartıp Güneşe doğru yaklaştı ve dudaklarından öptü...o kadar tutkulu öpüyordu ki...Güneş'te karşılık verdi ikiside birbirlerini çok özlemişti,ayrıldıktan sonra ikiside birbirlerinin gözlerinin içine bakıyordu,ikiside gülümsüyordu birbirlerine.

Akın:Seni çok özledim.
Güneş:Bende.

Akın yine Güneşi yaklaşıp bu sefer kısaca öper.

Güneş:Bu arada...gerçekten nereye gidiyoruz?
Akın:Hani benimle olduğun için soruları boş ver demiştin?
Güneş:*gülümser* Ya öyle dedim de...merak ettim işte.
Akın:*gülümser* Seni babana götürüyorum seninle konuşacakmış. Aslında yol boyunca seninle konuşmayacaktım ama dayanamadım işte...
Güneş:Öyle mi *hafifçe güler*
Akın:Öyle *gülümser*
Güneş:Hadi sür o zaman babam bekliyordur.

Akın gözlerini Güneşten zar zor ayırsada kemerini takıp arabayı sürmeye başlar. Diğer eli ile direksiyonu tutup,diğer eli ile Güneşin elini tutmuştu. Güneş'te bu anının tadını çıkartıyordu.

Bir kaç dakika sonra Akın arabayı park etti.

Akın:Baban o kafede seni bekliyor,içeride kimse yok bu arada...baban dışında.
Güneş:Tamam....sen?
Akın:Ben buradayım....
Güneş:Tamam o zaman ben...gidiyorum.

Güneş arabanın kapısını açıp çıkar. Kafe'ye girer ve dışarıdaki manzaraya bakan babasını görür,onu o kadar özlemişti ki gözleri sulandı ama bi yandan hala kızgındı ona.