"Çukurun güneşi"

45.Bölüm

Güneş Cengiz'in odasından çıktı ve dış kapıya doğru ilerler,Yamaç çıkış kapısında bekliyordu Güneşi.

Yamaç:Güneş?Ne oldu?Neden buradasın?
Güneş:*güneşin gözleri dolmuştu*
Yamaç:Sana birşey yapmadı dimi? *endişelenmişti Güneş için*
Güneş:Bana birşey yapmadı Yamaç abi.
Yamaç:Ne oldu Peki?
Güneş:Konuştu benimle...
Yamaç:Ne konuda?Dur gel beraber yürüyelim yolda konuşuruz.

Yamaç ve Güneş Erdenetlerin evlinden uzaklaştılar.

Yamaç:Anlat bakalım.
Güneş:Bana çok garip şeyler söyledi.
Yamaç:Ne gibi..garip şeyler?
Güneş:Ailem hakkında.
Yamaç:Sen ve baban?
Güneş:Annem...
Yamaç:Anneni nereden tanıyormuş?
Güneş:*yutkundu* Annem onlar için çalışıyormuş.
Yamaç:Ne?
Güneş:Ve yaşadığını söyledi.
Yamaç:Güneş bunlara inanmış olamazsın.
Güneş:Bilmiyorum....ve birşey daha var.
Yamaç:Ne?
Güneş:Annem gibi onlar için çalışmamı istedi.
Yamaç:*sinirden gülümser* Ve sen kabul etmedin dimi?
Güneş:...
Yamaç:Güneş kabul etmedin!Dimi!?
Güneş:Birşey söylemedim...bana 3 gün verdi düşünmem için.
Yamaç:Cevabın 'hayır' ama...
Güneş:Bilmiyorum...
Yamaç:Güneş saçmalama!Daha ne kadar doğru söylediğini bilmiyorsun!
Güneş:Gerçekçi gibi-
Yamaç:Tamam,tamam...ben senin için bu olayı öğrenicem tamam mı?
Güneş:Gerçekten mi?
Yamaç:Evet...öğrendiğimde seni telefondan arayacağım.
Güneş:Teşekkür ederim Yamaç abi.*gülümser*
Yamaç:Bu akşam ne yaşadığını bu olanları kimseye söyleme tamam mı?
Güneş:Tamam *gülümser*

Yamaç'ta gülümser ve sarılır Güneşe.
Taksi durdurup Güneşi evine yolar.

-gün 1-
Güneş yatağında yatıyordu,tavana bakıyordu...Cengiz Erdenetin ve Yamaç'ın söylediklerini düşünüyordu. Yatağından kalkar ve etrafta eski fotoğraflar arar. Aradıktan sonra hiç biryerde birşey bulamaz,koltuğa oturur ve acaba babasının odasında da arasa mı diye aklından geçmişti. Bi anda kalkıp babasının odasının kapının önüne geldi,elini kapının koluna doğru uzatıp tuttu ve açtı. Babasının odasına girmeden önce etrafa bakındı ve girdi. Babasının odasındaki her çekmeceye bakmıştı bir kaç fotoğraf bulmuştu fakat onlarda sedece babasıyla ikisi,İdris ve Paşa ve diğer Çukurun adamları ile vardı. Odadan çıktı ve ayakkabılarını giyimeye gitti,dış kapısını açtı ve çıktı,Çukura indi.

Meke:Naber Güneş nasılsın?
Güneş:İyim Meke sen?
Meke:Ben de iyim...bu arada Akın yok. 
Güneş:Meke...ben Akın'ı görmeye gelmedim zaten.
Meke:Öyle mi?
Güneş:Evet...Cumali abim kahvede mi?
Meke:Evet.

Güneş kahveye girdi.

Güneş:Selamünaleyküm *gülümser*
Cumali:Ooo Aleykümselam Güneş kız *gülümser*
Emmi:Kızım senin ne işin var burada birşey mi oldu?
Güneş:Hayır baba...buraya gelmem için birşey mi olması gerek?
Emmi:Hayır kızım,öylesine sordum.
Güneş:Cumali abi...biraz konuşabilir miyiz?
Cumali:Konuşalım...
Güneş:Konu özel....
Cumali:Haaa tamam dışarıda konuşalım o zaman.

İkisi Cumali ile kahveden çıkıp biraz uzaklaştılar.

Cumali:Eee söyle bakalım...bi sorun mu var.
Güneş:Aslında sana bir soru sormam gerek.
Akın:Güneş!

Güneş arkasına döner ve Akın'ın ona doğru geldiğini görür.

Güneş:Efendim?
Akın:Konuşmamız gerek.
Güneş:Ne-
Akın:Acil...hemen. *kızgın görünüyordu akın*
Güneş:Ama şu an Cumali-
Akın:Hemen!
Cumali:Yeğen! Ne oluyo?
Akın:Yok birşey amca...Güneş hadi.

Güneş Akın'ın arkasından gider. Aliço'nun evinin önüne giderler.

Güneş:Ne var Akın?
Akın:Sen dün akşam neredeydin?
Güneş:E-evdeydim...
Akın:Yalan söyleme!
Güneş:Bağırma!
Akın:Erdenetlerin evindeymişsin...ne işin vardı orda senin Güneş?!
Güneş:Misafirliğe gittim,bir kahve içtim sonra akşam yemeği yedim sonra işte-
Akın:Dalga geçme!
Güneş:Tamam yeter!Ben gidiyorum.