"Çukurun güneşi"

56.Bölüm

Güneş pastaneye girip en sevdiği vanilyalı pasta alır tam çıkacakken pastacıdan kapının önünde onu bekleyen Kulkanı görür....derin bir nefes alıp verir ve kapıdan çıkar,onu görmezden gelip yoluma devam eder ama Kulkan arkasından gelip konuşuyordu.

Kulkan:İstersen seni evine kadar bırakabilirim-
Güneş:İstemiyorum...teşekkür.
Kulkan:Korkma bunu sırf evini öğrenmek için teklif etmedim *gülümser*Hem kurşunlarımı verirsin...
Güneş:Ay ne kurşunmuş...*yürümeyi bırakıp kulkana karşı döner* Sen onları ateş etikten sonra gidip teker,teker topluyor musun?
Kulkan:*hafifçe güler* yoo...seni bir daha görmek için istiyorum...bu arada sana adımı söylemedim-
Güneş:Öğrenmek istemiyorum...
Kulkan:Adım Ku-
Güneş:Benim sevgilim var....peşimden gelme...iyiki bir iyilik yaptık...başımıza kondun...
Kulkan:*gülümsemesi yok olur yüzünden* Aslında sevgilin olduğu için umrumda değil...ama bu sonuncusu kalbimi kırdı *eli ile kalbini göstererek yüzünde üzgün ifadesi oluştu fakat uzun sürmedi hemen yine gülümsedi*

Güneş yoluna devam edip bir taksi durdurup bindi ve uzaklaştı yanından. Kulkan ise taksinin arkasından bakıyordu.

Kulkan:Yine karşılaşacağız...Güneş.

Güneş evine varmıştı,cebinden anahtarı çıkardı ve kapıyı açtı. Elindeki pastayı mutfağa götürüp buz dolabına koydu ve yemek yapmaya başladı...akşam olmuştu babası birazdan eve gelecekti. Masayı kurdu ve telefonunu çıkarıp kişilere girdi...Akın'ın isminin üstüne basıp 'ara'ya bastı ve telefonunu kulağına koydu. Biraz bekledikten sonra Akın açtı.

Akın:Alo...
Güneş:Akın,neredesin?
Akın:Kahvedeyim...neden?
Güneş:Babam orada mı?
Akın:...evet burada.
Güneş:Tamam,hadi onuda al gel akşam yemeği hazır.
Akın:Tamam birazdan babanı getireceğim şu an Lütfü abi ile konuşuyor.
Güneş:Tamam. *gülümser*

İkiside kapatır telefonlarını.

Bi süre sonra kapı zili çaldı ve Güneş hemen kapıyı açtı.

Güneş:*gülümser* Hoşgeldiniz!
Emmi:Hoşbulduk kızım.
Akın:Size afiyet olsun,görüşürüz. 
Güneş:Akın dur!Nereye?Seni akşam yemeğine davet etim ve sen gidiyor musun?
Akın:Beni davet mi ettin?
Güneş:Telefondan söyledim ya...babamı da al gel diye.
Akın:Ben...
Güneş:Hadi içeriye gir...hadi,hadi.

Akın hafifçe gülümseyerek içeriye girer,ayakkabılarını çıkartıp mutfağa ilerler.

Üçüde masaya otururlar.
Konuşurlar...yavaş,yavaş Akın'ın neşesi yerine geliyordu Güneş sayesinde.
Akşam yemeğini yedikten sonra babası koltuk odasın gider Akın'da Güneşe masayı toplamak için yardım eder.

Güneş:Akın?
Akın:Efendim?
Güneş:Sen...eve gidiyor musun?
Akın:...gitmiyorum.
Güneş:Neden....
Akın:Gidersem de giremiyorum....nefesim daralıyor...

Güneş son elindeki tabağı bulaşık makinesine koyup kapağını kapatıp çalıştırır ve Akın'na doğru döner.

Güneş:Akın...senin şu an annenin ve Karaca'nın yanında olman gerek...artık onlar sana emanet...bu gece burada kal...yarın bakarız ha?
Akın:Burada mı?Baban hayata izin vermez Güneş *hafifçe gülümser*
Güneş:Allah,allah nedenmiş?
Akın:Güneş...Emmi bu zamanlar bana karşı biraz soğuk davranıyor.
Güneş:Öyle mi?
Akın:Fark etmedim deme....
Güneş:Off tamam...fark etim ama sonuçta kız babası kızını korumaya çalışıyor.
Akın:Benden?Sana hiç kimse zarar vermesine izin vermem ama bana karşı.
Güneş:Tamam bu konuyu kapatalım...izin vermezse yine kalacaksın...hem sen nerede kalıyordu bunca zamam?
Akın:Aliço'nun yanında.
Güneş:Aliço mu?!*hafifçe gülümser*
Akın:Dışarıdaki koltukta yatıyorum.
Güneş:A birde soğukta-asla,asla hayır akın bu gece buradasın.

Güneş babasının yanına oturma odasına gider Akın'da öyle. İkiside koltuğa otururlar.

Güneş:Baba...babacığım.
Emmi:Efendim kızım,birşey mi istiyorsun?
Güneş:Şey...Akın-
Emmi:Gidiyor musun oğlum?Hadi iyi geceler görüşürüz evdekilerine selam söyle.
Akın:....
Güneş:Hayır baba Akın gitmiyor...biliyorsun baba...Akın çok üzgün ve eve giremiyor...eskiden Yamaç abim de eve giremezdi onun gibi.
Emmi:*güneşin bu konuşması nereye varacak diye merak edip Güneşi dinlemeye devam eder*
Güneş:Akın bu gece bizde gece misafiri mi olsa?
Emmi:Gece misafiri mi?
Güneş:Yani bizim evde yatsa...?
Emmi:Tövbe,tövbe kızım...*akına bakar* özür dilerim Akın oğlumda evde genç bir kız var şimdi seni evimde yatman için kabul edemem.
Güneş:Baba-
Akın:Güneş...*emmiye bakar* Sorun değil Emmi....zaten ben de Güneşe söylemiştim...ben gidiyorum *oturduğu yerden kalkar*
Emmi:İyi geceler oğlum.
Güneş:Akın dur...beni kapıda bekle sana eve *göz kırpar* götürmek için birşey vericem.
Akın:...tamam.

Güneş:*babasına döner* Ya baba sen hiç mi merak etmiyorsun ya...eve gitmiyor diyorum sana...nerde kaldığını biliyor musun?Dışarıda...Aliçonun dışarıda duran koltuğunda yatıyormuş.
Emmi:Kızım o vakti gelince döner...
Güneş:Off baba ya...

Güneş kapının yanında duran Akın'ın yanına gider ve sessizce konuşur.

Güneş:Akın...babam bir saat sonra uyuyacak...sen de kapının önünde yada daha ilerde bekle ben seni içeriye alıcam.
Akın:Güneş...gerçekten gerek yok hem gelirsem nerede yatacağım?
Güneş:Akın!*sessizce bağırır* o işi bana bırak!Sen bu gece buradasın...itiraz istemiyorum...hadi çık şimdi. *sessizce konuşmayı keser ve yüksek sesle konuşur* Hadi Akın görüşürüz...iyi geceler.
Akın:*hafifçe gülümser* İyi geceler.

Akın dışarıya çıkar. Güneş'te babasının yanına gider.

Emmi:Kızım çayımı tazeler misin?
Güneş:Baba saat geç oldu uykun kaçar.
Emmi:Yok kızım...birşey olmaz.
Güneş:...Çay kalmadı.
Emmi:Kalmadı mı?
Güneş:Kalmadı.

Normalde Emmi evdeyse saat 22:30'da uyumaya gidiyordu fakat nedense o gece uykusu gelmiyordu.

Güneş bunu fark etti.

Güneş:*esner* Ayy uykum geldi.
Emmi:....
Güneş:*esner**esner*
Emmi:Kızım sen git yat...
Güneş:Olmaz baba önce sen yat. *esner*
Emmi:*esner* ayy Güneş esneye,esneye uykumu getirtin.
Güneş:*gülümser* E hadi baba yatmaya gidelim,hadi.

Emmi oturduğu yerden kalkar ve odasına doğru adımlar.

Emmi:İyi geceler kızım.
Güneş:İyi geceler baba.

Emmi odasına girmişti Güneş'te odasına girdiğini göstermişti babasına fakat babasının kapısı kapandığında o odasından çıkmıştı ve camdan Akın'a baktı orada olduğu gördüğünde gülümsedi ve koltuğa oturdu....ilk önce babasını gerçekten uyumasını bekledi. Bir süre sonra Güneş yerinden kalkıp babasının odasının kapısına geldi ve horlama sesleri geliyordu,Güneş gülümseyip hemen dış kapıya koştu ve açtı. Akın'ı içeriye aldı.

Akın:Güneş...gerçekten gerek yok-
Güneş:şşt...zaten bu ilk ve son.Diğer gün kendi evine gideceksin...şimdi gel benimle.

Güneş Akın'ın elini tutup kendi odasına soktu ve arkasından kapıyı kilitledi.

Akın:*güneşe baktı ve sandalyeyi gösterdi* Ben burada oturup uyurum.
Güneş:Sandalye de mi?
Akın:Evet...
Güneş:Hayır Akın...benim yatağımda uyuyacaksın.
Akın:Senin yatağında mı?Ama sen nereye...yatacaksın.
Güneş:*hafifçe gülümser* Beraber yatacağız Akın...sen ve ben...
Akın:*yutkunur* Aynı yatakta mı?...
Güneş:*daha fazla kendini tutamayıp elinden geldiğince kadar sessizce gülmeye çalışır* Hayır Akın...*yatağının altından bir ince döşek çıkarır ve dolaptan yastık alıp yere yerleştirir* İştee burada yatacaksın...a- dur bir dakika...*dolabı açıp yorgan çıkarır* işte şimdi hazır...sadece pijamam yok...neyse hadi koçum Allah rahatlık versin *yanağından öper ve kendi yatağına yatar*
Akın:*gülümseyip* Teşekkür ederim Güneş.İyi geceler *o da Güneşin hazırladığı yer yatağına yatıp ikiside uyur*

....
Okuduğunuz için teşekkür ederim 🙏🏻