Güneş eşyalarını hazırlıyordu,bir taraftan heyecanlı bir taraftan gitmek istemiyordu ama bu hayaliydi onu geri tepemezdi. Akın'ise Songül'ün yanına gidecekti gitmeden önce Güneşin evine gitti kapıya tıklattı. Emmi açtı kapıyı.
Emmi:Hoş geldin oğlum gel,gir.
Akın:Hoş buldum Emmi.
Güneş:Baba kim-
Akın'ın gürünce kelimesi yarıda kaldı.
Akın ise üzgünce gülümseyip sarıldı Güneşe.
Akın:Seni özleyeceğim Güneş.
Güneş'te Akın'ın sarılmasına karşılık verdi.
Güneş:Bunu duyduğuma sevindim. *gülümser* Gel otur bir çay iş.
Akın:Yok...ben bir yere gitmem lazım.
Güneş:Nereye? *gülümsemesi düşer yüzünden* Aaa anladım tamam o zaman...artık ne zamansa...görüşürüz.
Akın:Görüşürüz,iyi yolculuklar.
Akın dış kapıdan çıkar fakat Güneş'te çıkar onunla.
Güneş:Akın dur...gel bi.
Akın:Efendim.
Güneş:Babam içeride diye birşey demedim. Ben sana demiştim...benimle konuşma tamam mı...istemiyorum.
Akın:Güneş-
Akın cümlesini bitiremeden Güneş evine girer.
Akın'da Songül'ün yaşadığı yere kadar gider. Issız gibiydi yaşadığı mahalle,cebinden Güneşin verdiği adresi çıkarıp bir daha baktı...sonunda bulmuştu Songül'ün evini. Kapının karşısına geçti ve tam kapıya tıkladacakken Songül açtı kapıyı.
Songül:Ben işe gidiyorum-
Akın'ı görünce dona kaldı Akın ise Songülü görünce yüzüne küçük gülümseme yerleşti...Songülü gördüğü an ne kadar değiştiğini fark etmişti. Fakat Songül Akın'ı görünce pek sevinmemişti.
Songül'ün teyzesi:Kızım ne oldu?
Songül:Yok birşey teyze.
Kapıyı kapatır.
Songül:Senin ne işin var burada?
Akın:Seninle konuşmaya geldim.
Songül:Burda olmaz...gel benimle.
Yürürler ve Songül'ün evinden biraz uzaklaştıktan sonra durur Songül.
Songül:Söyle ne söyleyeceksen.
Akın:Ben.....seni görmek istedim.
Songül:Nerden buldun beni?
Akın:Gün-....Abin mekanıma geldi...
Songül:O mu söyledi?
Akın:Hayır....ben kendim öğrendim...aslında Çukurdan çıkınca izini kaybetmiştim...ama abin o gece gelince takip ettim...sonra...telefonunu aldım evden...Anneninmiş sonradan anladım teyzende kaldığını. Başka türlü buraya geldiğini anlayamazdım.
Songül:Gelmeseydin zaten Akın...sen hangi yüzle buraya geliyorsun...benim aklım almıyo ki.
Akın:Songül-
Songül:Ne Songül ya?!Songül mu kaldı?Baksana şu halime,şu Halime bi bak...neredeyiz bi bak.....burda insan bile zar zor bulursun....nefes alamıyorum ben burda!Tıkıldım kaldım ben burda!
Akın:Geri dönelim diye keldim zaten. Seni götürmeye geldim.
Songül:Yapma ya!Senin azından çıkanı kulağın duyuyor mu?...Sen kim olduğunu sanıyorsun?Ben zaten senin yüzünden tıkıldım buraya!
Akın:Ben ne yaptım ya?Ne yaptım ben?İçeriye girdim ben kızım...içeri girdim...yoksa bırakır mıydım ben seni?
Songül:Yooo...asıl ben seni bırakacaktım vaktinde...o toladı atığında ama....geç oldu işte.
Akın:Defalarca özür diledim.
Songül:Özür diledin. İki hafta sonra 14'tane sıktın...benim yanımda....babam o gece beni karakola almaya geldi...ben giderken yüzüme bile bakmadın. Sabahta burada uyandım işte. Ne okul kaldı,ne üniversite hayali...ha...okul demişken Güneş nasıl?O okuyordur şimdi dimi...eeee sonuçta Çukurun Güneşi...Çukurun kızı...herkes sever onu...
Akın:Güneşi karıştırma Songül...
Songül:Çukurun prensesi hayallerini gerçekleştirirken ben burda ölü gibi yaşıyorum. Sen bana dedin ki 'Songül beni kimse sevmiyor be' ben seni sevdim ama sende beni sevmedin...sen Güneşi sevdin.
Akın:Saçmalama Songül-
Songül:Yalan mı?!Seni herkes sevdi ama sen bunları göremedin...benim sevgimi de göremedin ki artık bir gram yok. Git burdan git!Bir daha gelme!
Diyip gitti Songül. Akın'da gözleri sulanmıştı. Derin nefes alıp veri ve düşündü Songülü çoktan kaybetmişti bir de Güneşi kaybetmişti şimdi. Eve gittikten sonra Songül'ün söylediklerini düşündü. Acaba haklımıydı? Songül'ün yanındayken,Güneşin yanındayken çok büyük fark vadı hislerinin. Songül'ün yanındayken sadece sevdiğini hissediyordu aslında biraz düşündükten sonra çokta şey hissetmediğini anladı,fakat Güneşin yanındayken sıcaklık,durduramayan hızlı kalp atışı,yüzünden indiremeyen gülümseme,yanında birisinin olması hissi....ve sevgi.
Akın artık fark etmişti gerçek hisslerini onlarda Güneşi seçmişti çok geçte olsa fark etmişti...Güneş gitmişti ama...o yüzden Akın yatağından kalkıp telefonunu aldı ve Güneşin numarasını aradı....açmadı,aradı,açmadı,aradı,kapalıydı. Telefonunu masaya bıraktı.
Akın:Tamam açma...ama yarında var.
....
Okuduğunuz için teşekkür ederim 🥰💝
1bin kişi okumuş bu hikayeyi teşekkür ederim🥳💐🤩
ŞİMDİ OKUDUĞUN
"Çukurun güneşi"
Fanfic(Çukur hayali gerçek olmayan,uydurulmuş sahneler yaratım umarım beğenirsiniz iyi okumalar) Mücahit (Emmi)'nin tek kızı Güneş dünyaya geldiğinde bütün çukur kutlama yapmıştı. Güneş dünyaya geldiğinde İdris baba büyük gülümsemesini bütün çukura göster...
