Güneş:Y-Yamaç abi?..
Yamaç Güneşe doğru döndü ve yüzünde mutlu bir gülümseme oturdu.
Güneş hızlıca Yamaç'a gidip sıkıca sarıldı ve göz yaşlarını tutamadı.
Yamaç eli ile Güneş'in saçını okşadı ve anlından öpüp yüzüne baktı.
Yamaç:Güneş..nasılsın.
Güneş:Hiç bu kadar iyi olmamıştım.
Güneş Yamaç'tan ayrıldı ve Yamaç'ın gözlerinin içine baktı.
Güneş:Artık döndün değil mi abi?..
Yamaç:Döndüm..*hafifçe gülümser*
Feyza:Tekrar hoşgeldin Yamaç.*hafifçe gülümser*
Yamaç hafifçe başını sallar fakat gülümsemesi kaybolur,Güneş'in ki gibi.
Feyza:Hadi sofraya!Hep beraber yiyelim!
Herkes yavaş yavaş sofraya oturdular,eskisi gibi fakat daha rahatsız edici ortam ve artık aile ruhu olmayan bir yerdi..diğerleri artık buna alışsada Yamaç eve adımını atar atmaz anlamıştı.
Yemeği yedikten sonra herkes odalarına ayrıldı fakat Güneş Yamaç'ı Akın'ın eski odasına doğru eşlik etti..Yamaç'ın odasını Amca almıştı ve tek boş oda Akın'ın eski odasıydı.
Güneş:Yamaç abi..
Yamaç:Efendim?
Güneş:Şimdi ne yapacaksın?
Yamaç:Ne yapmam gerek?
Güneş birisi geliyor mu diye kontrol eder sonra bakışlarını yine Yamaç'a çevirir.
Güneş:Başa sen geçeceksin dimi?
Yamaç:..ben..bilmiyorum.
Güneş hızlıca Yamaç'ın elerini tutup sokakta kaybolmuş yavru kedisi gibi Yamaç'a bakıyordu.
Güneş:Lütfen bizi kurtar..
Yamaç:Neyden..kurtarayım..Güneş?
Güneş biraz Yamaç'a yaklaşıp sessizce konuşur.
Güneş:Amca'dan..
Yamaç:..Neden?
Akın:Güneş!Burada mıydın seni arıyorum ben..
Güneş:Yamaç abime eşlik etmek istedim Akın.
Akım:Tamam,güzel..*yamaç'a bakar* Allah rahatlık versin amca.
Yamaç:Sağol..sizede.
Güneş:Kahvaltıda Görüşürüz Yamaç abi.*gülümser*
Akın Güneş'i alıp odalarına çıkarlar.
Güneş elerini kenetlemiş oradan oraya yürüyordu odanın içinde.
Akın:Bu gün hiç çıkmamışsın..
Güneş:İstemedim...
Akın:İlaç içiyorsun ama...bir şeyler yemen-
Güneş:İstemedim!İstemiyorum! Zaten sırf Yamaç abim için ben o sofraya oturdum!
Akın:Tamam daha sessiz ol duyacaklar.
Güneş:Duysunlar..bana ne?Duysunlar..o kadının yüzünü o amcanın yüzünü görmek istemiyorum..
Akın Güneşi omuzlarından tuttu ve oturtu.
Akın:Güneşim...*birbirlerinin gözlerinin içine bakıyorlardı*
Akın Güneş'in anlını öptü.
Akın:Ben de istemiyorum-
Güneş:Yamaç abim artık geldi Akın herşey yolunda olucak...*hafifçe gülümser* Belki babamı bulur...
Akın:Yarın biryerlere çıkalım mı?
Güneş:İşin yok mu?
Akın:Benim işim sensin *hafifçe gülümser ve Güneşi dudaklarında kısaca öpüp çekilir* Biraz uzaklaşırız..iyi gelir.
Güneş gülümseyip Akın'a sarılır.
Güneş:Seni seviyorum.
Akın:Bende seni seviyorum.
...
Okuduğunuz için teşekkür ederim. 🙏🏻🤍
ŞİMDİ OKUDUĞUN
"Çukurun güneşi"
Fanfiction(Çukur hayali gerçek olmayan,uydurulmuş sahneler yaratım umarım beğenirsiniz iyi okumalar) Mücahit (Emmi)'nin tek kızı Güneş dünyaya geldiğinde bütün çukur kutlama yapmıştı. Güneş dünyaya geldiğinde İdris baba büyük gülümsemesini bütün çukura göster...
