O dövüşten beri Akın Songülü arıyordu,sadece telefon numarasını bulmuştu arıyordu ama açmıyoru,eve dönmüştü artık Akın ,Yamaç affetmişti son bir şans daha vermişti şimdi ise hepsi sofraya akşam yemeklerini yemeğe oturdular.
Sultan:Siz oturun birazdan gelirler.
*kapı çalar*
Saadet:Ben bakarım.
Saadet kapıyı açar ve içeriye Güneş ve Emmi girer. Güneş büyük gülümsemesi ile içeriye yanlarına girer.
Güneş:Naber Koçovalılar *akını görür ve gülümsemesi düşer*
Yamaç bunu fark edince bi Akın bi Güneşe bakar.
Cumali:Hoşgeldiniz Emmi *gülümser*
Emmi:Hoş bulduk,hoş bulduk.
Onlarda masaya oturunca bu seferde mutfağın dış kapısına tıklatır.
Saadet:Ay benimki geldi.
Deyip açar kapıyı.
Saadet:Gel,gel Aliçom.
Güneş:Aliçoo *gülümser*
Aliço:Merhaba.
Yamaç:Gel Aliçom.
Güneş:Aliço benim yanıma otur gel.
Aliço:*gülümser ve Güneşin yanına oturur*
Ne Güneş ne Akın birbirlerine bakmıyordu Güneş Akın'a kırgındı ve Akın'da Güneşin ona hisseleri olduğunu bilmesine rağmen ona Songülü sevdiğini söylediği için kendine kızıyor gibiydi.
Herkes yemeğini yedikten sonra oturma odasına otururlar. Diğerleri konuşurken konu Güneşe gelir.
Cumali:Güneş...
Güneş:Efendim abi?
Cumali:Senin üniversite mevzusu vardı ne oldu ona kabul edildin mi?
Güneş:B-
Emmi:Kabul edildi ama gitmek istemiyor.
Güneş:Baba-
Selim:Neden?Hayalin değil miydi bu üniversite senin...
Yamaç:Ne üniversitesi?
Güneş:Psikoloji bölümü.
Yamaç:Güzelmiş...neden istemiyorsun.
Güneş:Ç-
Emmi:Çok uzakmış,doğru uzak bende ayrılmasını istemiyorum ama bunu hayal ediyordu...kazandı ama şimdi ben istemiyorum diyor.
Güneş:Üstüme gelme baba ya.
Güneş bakışlarını babasından çevirir ve önüne bakar önünde ise Akın oturur o da dikkatlice konuşanları dinler.
Yamaç:Acaba tek dert uzak olduğu için mi?
Güneş:Evet.
Yamaç:Peki sen hep bu üniversite için hayal etmiştin dimi,başka üniversite için değil.
Güneş:Evet.
Yamaç:Peki bu yıllarca süren hayalini neden şimdi vazgeçiyorsun...aynı üniversite ise sen biliyordun uzak olduğunu. Dimi?
Güneş:E-evet.
Yamaç:Yani-
Güneş:Yamaç abi lütfen burda bu konuyu tartışmayalım,evde yeterince tartışıyorum zaten. *babasına bakar*
Emmi:E kızım ben senin iyiliğin için yapıyorum-
Yamaç:Emmi tamam,tamam bırak o karar versin.
Bu konu kapandıktan sonra Güneş mutfağa gider su içmek için Akın'da hemen arkasında "lavaboya gidiyorum' diyerek çaktırmadan mutfağa girer.
Akın: Güneş.
Güneş:*su bardağını tezgaha bırakar* Ne var Akın?
Akın:Sen gerçekten...vaz mı geçtin...üniversiteden.
Güneş:Yani...neden?
Akın:Bence güzel çünkü seni göremezdim *gülümser*
Güneş:*gülümser* Ben aptal değilim Akın...beni kandırma artık,başka birşey var...söyle.
Akın:A-aslında ben...
Güneş:Hala Songül'ün nerede olduğunu arıyorsun değil mi?
Akın:E-evet.
Güneş:*elini cebine sokar ve bir kağıt çıkarır*Bunu gelmeden önce yazıp,koymuştum cebime.Al.
Güneş Akın'ın eline kağıdı verir kağıtta Songül'ün evinin adresi yazılıydı.
Güneş:Yarın gidersin diye sanıyorum...aslında fırsatın olsa şimdi giderdim ama geç oldu *hafifçe üzgün gülümser* Oraya gittikten sonra benim yüzümü göremeyeceksin Akın Koçovalı....
Akın:Ne?
Güneş:Görürsen bile yüzüme bakma,benimle konuşma....çünkü ben artık seni görmezden geliyorum...sana mutluluklar.
Akın:Gün-
Güneş:Bırak beni artık *sakince söyler*
Güneş diğerlerin yanına gider Akın ise sanki göğüsünün tam ortasında büyük bir delik açılmıştı sanki öyle hissediyordu.
Akın'da geldi onların yanına. Oturdu. Güneşe baktı. Ama Güneş ona bakmıyordu.Bi an bi sessizlik oldu Güneş'te bunu fırsata bilip konuştu.
Güneş:Baba...
Emmi:Efendim kızım.
Güneş:Ben son kararımı verdim...üniversite için.
Emmi:Ne karar verdin?
Güneş:Gitmeye...karar verdim.
Emmi çok sevinir diğerlerinde mutlu olur fakat Akın'ın yüzü gülmez sadece sahte gülümsemesini gösterir.
....
Okuduğunuz için teşekkür ederim 👏🏻✨
ŞİMDİ OKUDUĞUN
"Çukurun güneşi"
Fanfiction(Çukur hayali gerçek olmayan,uydurulmuş sahneler yaratım umarım beğenirsiniz iyi okumalar) Mücahit (Emmi)'nin tek kızı Güneş dünyaya geldiğinde bütün çukur kutlama yapmıştı. Güneş dünyaya geldiğinde İdris baba büyük gülümsemesini bütün çukura göster...
