Akın gözlerini açtığında yanında yatan Güneşi gördü...o da mışıl,mışıl uyuyordu,Akın hafifçe gülümsedi ve yataktan sessizce oturma pozisyonuna geçti,dün akşam...kısa ve duygulu öpücükten sonra ikiside oturup konuşmuştu...ilişkileri hakkında...ama Akın hep geçiştirmişti o yüzden Güneşi yatırdı ve ona sarılarak yanına yattı.
Gözlerini hafifçe kapattı ve Güneş'le geçiren o güzel anıları aklından geçirdi...çok güzeldi ama...ya öğrenirse?...ya bir daha yüzüne bakmazsa?...ya gidip hiç dönmezse?...ama...ya affederse?Güneş Akın'ın geçmişte yaptıklarını affederse?
Affederse ne olucaktı ki?Diğerleri...öldürürdü,öldürmeselerde...Güneşi ondan koparırlardı...öyle koparırlardı ki Güneşi değil Çukurdan İstanbuldan uzaklaştırırlardı.
Akın'ın aklında hep bu düşünceler dolanıp duruyordu.
Gözlerini açtı ve hala uyuyan Güneşe baktı,hafifçe gülümsedi...yaklaşıp anlından öptü ve yataktan kalkıp mutfağa gitti.
Sadece Güneşe kadar küçük bir kahvaltı hazırlayıp evden çıktı.
Onu bırakmak istemiyordu ama daha fazla kalırsa ona daha çok bağlanacaktı..Güneşi unutamıyor,aklından çıkaramıyor ama o onu unutması için çabalıyordu..ne kadar zor olsada.
Akın kahveye girdi ve her zaman oturduğu yere oturdu.
Akın:Feyyaz bir çay.
Feyyaz:Tamam abi.
Feyyaz çayı Akın'ın önüne koyup çekildi.
Akın'ın bakışları duvardaki İdris'in resmine takılmıştı ve hiç kırpmadan ona bakıyordu,bir eli basanın üstünde parmakları ile hafifçe ama aynı zamanda hızlı şekilde vurarak diğer eli ise çayı tutuyordu.
Tam çayından bir yudum alacakken telefonu çaldı...arayan 'Güneş'...açmayıp kapattı ve cebine geri koydu...yine çaldı,yine kapattı,yine çaldı...bu sefer ise komple telefonunu kapattı.
Kahve dolmuştu...Cumali,Yamaç,Celasun,Meke diğerleri...Akın'da dahil oturup Kulkan hakkında plan yapıyorlardı.
Güneş:Akın...
Akın'ın bakışları kahvenin kapısına döndü...
Akın:Güneş?Senin ne işin var-
Güneş:Seni kaç kere aradım...neden açmıyorsun?
Akın:...Gel dışarıda konuşalım.
Güneş bi Yamaç'a bir de Cumali'ye baktı ve Akın ile beraber kahveden çıktılar.
Akın:Sen daha iyileşmedin ne işin var burada?
Güneş:Bana çarpan sensin bana bakman gerek asıl senin ne işin var burada?
Akın:Hiç birşeyin yok iyisin sen.
Güneş:...hıh?Sen ne-
Akın:Ben gidiyorum...
Güneş:Dur nereye?Dün akşam hakkında konuşmayacak mıyız?
Akın:Ne oldu ki dün akşam?
Güneş:...Sen gerçekten mi?Sen beni öptüm Akın...ve senin için hiçbir-
Akın:Sadece bir öpücüktü...hataydı...
Güneş:Hata?...Akın Koçovalı sen tam bir şerefsizsin..
Akın:...
Yamaç kahveden çıkıp Güneşe seslendi.
Yamaç:Güneş...
Güneş:Ne!?
Yamaç:Sakin kızım...gel sen bi.
Güneş:Neden?
Yamaç:Küslüğümüz uzamadı mı sence?
Güneş:Şimdi hiç zamanı değil Yamaç abi şu an bu-*karşısına döner dönmez Akın'ın olmadığını fark etti* Akın?
Bi yandanda canı yanıyordu,kalbi kırılmıştı ve Yamaç'a doğru ilerledi.
Güneş:Gerçekten barışmak mı istiyorsunuz?
Yamaç:Evet...
Güneş Yamaç'ın elini öptü,kahveye girdi Cumali'nin de elini öptü ve sarıldı...göz yaşlarını tutamayarak onları serbest bıraktı diğerleri bunu beklemiyordu ama barıştıkları için sevindiğini söylemişti Güneş öyle geçiştirmişti işte.
Akın ise Çukur'dan uzaklaşmıştı biraz...bir banka oturdu ve akşama kadar kalkmadı...
saat olmuş 23:17 Akın hala oturuyordu ah o Aklındaki geçenler o kadar çok şey vardı ki...
Artık kalkıp Çukura geri dönme vakti gelmişti ne kadar da istemesede eskisi gibi tadı yoktu zaten onun için.
Çukur'a dönüp biraz kahvede oturmayı düşünüyordu...kahvenin ışıkları açıktı.
Normalde kapalı olması gerekiyordu...Akın kahvenin kapısının önüne geçti ve içeriye baktı...Güneş tek başına gözleri ağlamaktan şişmişti ve elindeki telefonu sıkıca tutuyordu.
Akın:G-güneş?
Güneş:*sertçe Akın'a baktı ve yerinden kalktı*
Akın'da kahveye girip kapıyı kapattı.
Karşı karşıya geldiler.
Güneş ağlamaktan kırmızı olmuş gözleri ile Akın'a baktı ve konuştu.
Güneş:Neden?...
Akın:*kalbi nedenini bilmeden hızlıca atmaya başlamıştı* N-ne neden?
Güneş:Sen...neden...Y-yaptın...
Akın:G-Güneş neden bahsett-
Güneş:Elinde İdris Koçovalı'nın kanı mı var?
....
Okuduğunuz için teşekkür ederim. 💖
ŞİMDİ OKUDUĞUN
"Çukurun güneşi"
Fanfic(Çukur hayali gerçek olmayan,uydurulmuş sahneler yaratım umarım beğenirsiniz iyi okumalar) Mücahit (Emmi)'nin tek kızı Güneş dünyaya geldiğinde bütün çukur kutlama yapmıştı. Güneş dünyaya geldiğinde İdris baba büyük gülümsemesini bütün çukura göster...
