5.Bölüm

1.9K 64 11
                                    

Güneş odasında ödevlerini yapıyorken babası seslendi.

Emmi:Güneş kızım misafirimiz var gel.
Güneş:offf

Diyerek yerinden kalkmıştı hiç hali yoktu. Oturma odasına gelince Akın'ı gördü yüzünde sadece 2 saniye gülümseme oturmuştu ama sonra yok olmuştu.

Güneş:Ne işin var senin burda?
Emmi:aaa Güneş kızım misafire böyle denir mi?
Güneş:Aaa doğru o misafir değil o büğül Akın Koçovalı

Akın ve Emmi Güneşi ilk defa böyle görüyorlardı.

Akın:Şey ben ödev için gelmiştim hani yardım istiyordun?
Güneş:İstemiyorum.
Emmi:Kızım ama....hadi geçin siz odaya ben de size yiyecek birleşeyler getireyim.

Güneş offlayarak Akınla odasına geçmişti yaklaşık 1 saat Akın Güneşe ders anlatıyordu artık Güneşin Akına karşı garip küslüğü sona ermişti ve beraber eğleniyorlardı.

Emmi:Hadi çocuklar yemeğe.
Akın:Ben yemesem aç değilim Emmi amca
Emmi:Yok Akın ben haber verdim sizinkilere hadi gelin.
Akın:Tamam

Emmi yemekleri tabağa koyarken Akın ve Güneş beraber konuşuyorlardı.

Akın:Sen neden kantinden öyle çıktın?
Güneş:Ne?Nasıl çıkmışım?
Akın:Apar topar işte Songül geldiğinde.
Güneş:aaaa ben şey...
Akın:Neyse *gülümser*Sen gittikten sonra ne oldu biliyor musun?
Güneş:Ne oldu?

Güneş merakla sormuştu Akın'ın yüzünde büyük gülümseme vardı.

Akın:Songül'le çıkmaya başladık. Yani nasıl oldu dersen ben eve giderken yolda karşılaştık-
Güneş:Git.
Akın:Ne?-
Güneş:Baba! Akın gidiyor!
Emmi:Ne?Neden ki oğlum birşeyler yeseydin.
Güneş:Baba aç değilmiş işte bırak gitsin.

Güneş odasına gidip Akın'ın çantasını,kitapları alıp onun elerine sertçe verir ve arkasından gitmesi için onu iter.

Akın:Güneş-
Güneş:iyi akşamlar olmasın Akıncım.

Kapıyı sertçe Akın'nın yüzüne kapatır.

Emmi:Kızım-
Güneş:Şimdi değil baba.

Güneş odasına gidip kapıyı kapatı ve kilitledi göz yaşları teker teker akıyordu gözlerinden kapısına dayanarak yavaşça yere oturdu.
Elleri ile başını tuttu.

Güneş:Aptal.....bunca zaman anlayamadı.

......

"Çukurun güneşi"Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin