Güneş duyduklarını beklermiş gibi hiç bir tepki vermedi sadece bir noktaya odaklanıp öylece kalmıştı..."Baban öldü Güneş.." o kelimeleri duyunca gerisi gelmemişti,sanki kulakları tıkanmış sadece bulanık gibi bir sesler duyuyor gibiydi.
Akın:Güneş?..
Akın Güneşe sıkıca sarıldı o da Emmi için üzülmüştü ,Güneşin ona ne kadar değer verdiğinide biliyordu fakat üzüntüden bebeklerine bir şey olucağından korkuyordu.
Koluna akan göz yaşları hisseti..Akın,Güneşin omuzlarından tutup yüzüne baktı.
Akın:Güneş lütfen kendine gel hayatım.
Güneş'in göz yaşları akıyordu fakat yüzü dönmüş gibiydi.
-4 hafta sonra-
4 hafta geçmişti Güneş ne evden nede odasından çıkmamıştı,babasının cenazesine bile gitmemişti,gidememişti.
*kapı açılır*
Akın:Güneşim?
Akın yavaşça Güneşin yanına yaklaşıp yatağın ucuna oturdu.
Akın:Bu gün doktor kontrölün var..hadi hazırlan beraber gidelim.
Güneş yavaşça bakışlarını Akın'a çevirdi.
Güneş:Akın...
Akın hafifçe gülümseyip Güneşin elini tuttu.
Akın:Söyle canım..
Güneş:Babamı kim öldürdü?
Yavaşça kelimeler çıkıyordu ağızından.
Akın:..Güneş-
Güneş:Ben..öldürürcem...
Akın:Ne?
Güneş:Babamın kanı yerde kalmamalı.
Akın:Güneş...sevgilim babanın kanı yerde kalmıycak,kalamaz onun çaresine bırak ben bakayım tamam mı?
Güneş yavaşça başını 'tamam' olarak sallamıştı tabi Akın'ı kandırarak sonra doktora gitmek için ikna olup üstünü değişip çıktılar.
Evdekiler Güneşi görünce sevindiler haftalarca çıkmadığı için.
Damla:Güneş..iyi misin?
Efsun:Daha iyi misin?..
Güneş 10 saniye onlara baktı ve başını 'evet' anlamında salladı.
Akın ile beraber evden çıktılar.
...
Devam edecek❤️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
"Çukurun güneşi"
Fanfic(Çukur hayali gerçek olmayan,uydurulmuş sahneler yaratım umarım beğenirsiniz iyi okumalar) Mücahit (Emmi)'nin tek kızı Güneş dünyaya geldiğinde bütün çukur kutlama yapmıştı. Güneş dünyaya geldiğinde İdris baba büyük gülümsemesini bütün çukura göster...
