Güneş:Kaçman için yardım etmemi mi istiyorsun?
Karaca:İstemiyorsan anlarım seni....
Güneş:Özür dilerim Karaca.
Karaca:Tamam,çıkabilirsin.
Güneş:Ne?
Karaca:Çık.Güneş Karaca'nın odasından çıkar.
Gelinlik gelmişti herkes çok beğenmiş gibiydi ama Karaca öyle görünmüyordu onların yanlarında uzun süre durmuyordu hemen odasına gidiyordu.
Gece olmuştu Karaca hala düşünüyordu ama çoktan Azere söylemişti onunla kaçmak istediğini kabul etiğini.Karaca montunu alıp kilere doğru gitti ve camdan çıktı.Güneş ise hiç birşeyden haberi yoktu o da evine gitmek için hazırlanıyordu bütün gün düğün planları için yardım ediyordu tabi ne kadar istemezse de,Celasuna bakınca Akşını görüyordu...Karaca'nın ona söylediğini düşünüyordu acaba ona yardım etsemiydi ama sonra ortaya çıkarsa ona da çok kızacaklardı.
Güneş:Ben gidiyorum Sultan anne.
Sultan:Tek başına olmaz kızım-
Yamaç:Ben götürürüm Güneşi evine anne.
Sultan:Çok iyi olur.
Güneş:Gerek yoktu ya ben biliyorum yolu.
Yamaç:*gülümser*Hadi,hadi.
Güneş:İyi geceler.
Sultan:İyi geceler kızım. *gülümser*Yamaç ile arabaya binerler.
Yamaç:Kemerini tak.
Güneş:Mahale içindeyiz ama...
Yamaç:TaaakGüneş kemerini takar ve yaslanır.
Yamaç'ta arabayı sürmeye başlar bir kaç dk sonra Güneşin evinin önüne gelirler.Güneş:Teşekkür ederim Yamaç abi.
Yamaç:*gülümser* İyi geceler Güneş.
Güneş:İyi geceler.Arabadan çıkar,elini anahtarı almak için cebine sokar ama aklına gelir ki Koçovalıların evinde bıraktığını.
Güneş:Offf ya orda unutum.
Babasının evde olması dileği ile kapıya tıklatır.
4'kere tıklatıktan sonra kapı açılır fakat babası değil Akın açar kapıyı.Güneş:Akın?
Akın:Hoş geldin Güneş *gülümser*
Güneş:Hoş buldum da senin ne işin var burda?
Akın:Ne yani gelemez miyim?
Güneş:Yoo öyle demek istemedim-
Emmi:Kızım hoşgeldin.
Güneş:Hoş buldum baba.Güneş bu sırada ayakkabılarını çıkartıp terliklerini giyiyordu.
Emmi:Akın sağolsun geldi,ha birde senin en sevdiğin kahve'den almış getirmiş.
Güneş:Gerçekten mi? *gülümser* Teşekkür ederim Akın.
Akın:*gülümser*Rica ederim canım ne demek.Bi an Akın ve Güneş dona kaldı Emmi de onlara bakıyordu,Akın Güneşe 'canım' demişti sonra hemen düzelti.
Akın:Y-yani rica ederim ne demek.
Emmi:Yarın sabah kahve içmeye de gel oğlum.
Güneş:Evet gel çok güzel olur *gülümser*
Akın:Gelirim *gülümser güneşe bakarak* Ben gidiyordum zaten geç oldu.
Güneş:Kalsaydın biraz daha.
Akın:*güneşin gözlerinin içine bakarak* Kalsam mı? *gülümser*Emmi sanki anlamıştı birşeyler ama neyse demişti içinden.
Emmi:Evet oğlum sen git merak etmesin annen. Yarın sabah bekleriz
Akın:Tamam Emmi,iyi geceler görüşürüz.
Güneş:Ben geçireyim seni.Akın ayakkabılarını giyip kapıdan dışarı çıkar ve Güneş'e doğru döner.
Akın:İyi geceler Güneş *gülümser*
Güneş:İyi geceler Akın *gülümser babası orda mı diye arkasına bakar sonra bakışlarını Akın'a çevirir ve yanağından öper* Yarın sabah görüşürüz. *kapıyı kapatır*Akın ise artık gülümsemekten yanakları ağırmıştı Güneşin öptüğü yanağına elini koyar ve bir daha gülümser.
-sabah-
Emmi:Kızım valla beni şaşırtıyorsun bak artık hep böyle sofra isterim ona göre *gülümser*
Güneş:Her zaman benim babam *gülümser ve babasına sarılır*
ŞİMDİ OKUDUĞUN
"Çukurun güneşi"
Fanfiction(Çukur hayali gerçek olmayan,uydurulmuş sahneler yaratım umarım beğenirsiniz iyi okumalar) Mücahit (Emmi)'nin tek kızı Güneş dünyaya geldiğinde bütün çukur kutlama yapmıştı. Güneş dünyaya geldiğinde İdris baba büyük gülümsemesini bütün çukura göster...