50.Bölüm

666 29 11
                                    

Akın gülümseyerek Güneş'e doğru koştu ve sım sıkı sarıldı Güneş'te karşılık verdi sarılmasına.

Akın:Sen geldin.
Güneş:Geldim *gülümser*

Diğerleride kahveden çıkmıştı Akın ile Güneşi izliyorlardı gülümsemeleri ile Emmi dışında. Güneş babasını gördüğünde Akın'dan ayrılmaya çalışır fakat Akın bırakmaz hala sarılıyordu Güneşe.Güneş Akın'ın kulağına yaklaştı ve fısıldadı.

Güneş:Akın bırak beni babam-*emmi öksürür*

Akın Güneş'ten ayrılır. Emmi gülümser ve o da Güneşe sarılır.

Emmi:Hoş geldin kızım.

Güneş'te sarılır.

Güneş:Hoşbuldum baba.

Diğerleri ile de selamlaştıktan sonra kahveye girerler.

Selim:Eee Güneş anlat bakalım...neler oldu orada?
Güneş:....
Emmi:Kötü birşey mi oldu ...kızım?
Güneş:Ben istifa etiğimi söylediğimde beni salmadılar...ama Yamaç abim herşeyi halletti ve buradayım işte.
Emmi:S-sana zarar vermediler dimi?
Güneş:Hayır baba iyim ben.
Cumali:Akşam yemeğine bekleriz o zaman...Yamaç abinde geliyor.
Güneş:Yamaç abim de mi geliyor?
Selim:Evet...geçen yine gelmişti...biraz olaylı oldu ama...bu sefer herşey yolunda.
Güneş:*gülümser*Tamam akşama görüşürüz. Ben eve gidiyorum.
Emmi:Sen git dinlen kızım akşama beraber gideriz.
Güneş:Tamam baba.

Güneş oturduğu yerden kalkıp kahveden çıkar Akın'da tam Güneşin peşinden gidecekken Emmi durdurdu onu.

Emmi:Akın,nereye oğlum?
Akın:Şey ben...Güneşe eşlik edicektim...
Emmi:Etme oğlum o yolunu biliyor. Hem Çukurda kimse birşey yapamaz.
Akın:T-tamam...*yerine oturur*
Cumali:Ya Emmi bırak işte gitsin eşlik etmek istiyor Güneşe *gülümser*
Emmi:Öyle mi...*akına bakar*

Akın başını 'evet' olarak sallar.

Emmi:E Güneş gitti artık eve varmıştır.

Celasun,Selim,Meke,Cumali,Metin kendilerini tutamayıp gülerler.

Emmi:Ne oldu?Komik olan ne oğlum bizde gülelim.

Akşam olduğunda Güneş hazırlanıp babası onu almaya gider eve. Beraber Koçovalıların evine giderler herkes Güneşe sarılır ve selamlaşırlar.

Güneş:Yardım edecek birşey varmı Saadet abla?
Saadet:Yok Güneş sen geç otur herşey hazır zaten.
Güneş:Tamam.

Güneş yemek masasının olduğunu odaya girer ve nereye otursa diye bi bakar,babasının yanı boştu Ayşe'nin yanı boştu ve Akın'ın. Selim gelip Ayşe'nin yanına oturdu.

Emmi:Kızım gel sen benim yanıma otur.
Güneş:Baba burada Sultan anne oturuyor.
Emmi:Öyle mi?Başka yer yok mu?
Cumali:Güneş Akın'ın yanı boş gel otur.
Güneş:*gülümser* Tamam.

Akın gülümser. Güneş yanına oturur Akın gülümserken bakışları Güneş'ten Emmi'ye döner...Emmi pek memnun değil gibiydi,Akın'ın gülümsemesi düşer.

Kapıya birisi tıklatır.
Sultan tam açamaya gidecekken Emmi durdurur onu.

Emmi:Sultan...ben açarım kapıyı.

Emmi Yamaçı kendisi karşılamak istiyordu. Yerinden kalktı ve kapıya doğru gitti. O sırada masanın altında Akın Güneşin elini tuttu Güneş bi an Akın'a baktı. İçeriye Yamaç girdi ve Emmi yerine oturdu.
Akın Güneşin elini bıraktı.

Güneş:Hoş geldin Yamaç abi *gülümser*
Yamaç:Hoş buldum Güneş *gülümser*

Çok güzel,huzurlu ve mutlu akşam yemeği yediler. Hepsinin keyfi gayet iyidi. Hepsi oturma odasına geçtiler.
Gülümseyip konuşurken Güneş konuştu.

Güneş:Ben birşey söylemek istiyorum.

Herkesin dikkati ondaydı.

Güneş:Benim üniversitem vardı...biliyorsunuz...ve devam etmeliyim onu öylece bırakamam.
Emmi:Bu güzel kızım...aynen devam et.

Akın pek mutlu görünmüyordu tam kavuşmuşken şimdi Güneş gidecek miydi?

Herkes Güneşe doğru seçimi yaptığını söyledi Akın dışında.

Damla,Karaca,Saadet ve Güneş dışarıya oturmaya çıktılar biraz.

Damla:Güneş...gerçekten iyi karar aldın...bu kadar olanlardan sonra devam etmen çok güzel *gülümser*
Güneş:Teşekkür ederim Damla abla *gülümser*
Karaca:Akın pek mutlu olmadı...
Güneş:Nereden biliyorsun?
Karaca:Yüzünden belli Güneş...sen üniversiteye döneceğini duyduğunda gülümsemesi nasıl düştüğünü görmedin mi?
Güneş:.....
Saadet:Öyle değildir ya....biraz üzüldü tabi...
Güneş:*güneş oflayıp mutfağa girer,bi bardağa su doldurup içer*

Akın'da mutfağa girer Güneşi gördüğünde duraksar ama girer.
O da bi bardağa su doldurup içer.

Güneş:Akın?...Neden yüzüme bakmıyorsun?Hani beni çok özlemiştin?
Akın:Özledim,özledim de...gidiyorsun yine işte...
Güneş:Ama ben devam etmeliyim.
Akın:Biz peki?Biz ne olucaz?
Güneş:Akın sana söz veriyorum seni her gün görüntülü arayacağım görüntülü olmasa bile arayacağım.
Akın:....
Güneş:Tamam...seni anlıyorum ben bu gün geldim...haftalarca ayrıydık ve yine gidiyorum.
Akın:Ben sensiz yapamam. * o kadar masun ve çaresiz bakıyordu ki*
Güneş:Akın ben orada çok durmayacağım zaten....ev eğitimi alıcam...yani evden okuyacağım sadece önemli sınavlara gidicem...bu işi halletmem için gidiyorum zaten en fazla 2 hafta oradayım.
Akın:Gerçekten mi?
Güneş:Evet!

Akın iki eli ile Güneşin yanaklarından tutup öper dudaklarından. Ayrıldığında ikiside birbirlerinin gözlerinin içine bakar.

Akın:Seni çok seviyorum.
Güneş:*gülümser* Bende seni seviyorum Akın Koçovalı.

....
Okuduğunuz için teşekkür ederim 💞
5bin okuma olmuş bu hikaye çoook teşekkürler💕

"Çukurun güneşi"Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin