"Çukurun güneşi"

28.Bölüm

İşler iyice karışmıştı iyi olan ise Güneşin babası ve diğerleri hapisten çıkmıştı,kötü tarafı ise Yamaç Akın'ın uyuşturucu sattığını öğrenmiş ve onu Çukurdan kovmuştu. Güneş Akın'ın yüzünü bile görememişti.

Güneş:Baba nereye gidiyorsun?
Emmi:Kahveye gidiyorum kızım.
Güneş:Ben de gelebilir miyim?
Emmi:Kızım-
Güneş:Baba lütfen...gerçekten evde oturmaktan bıktım...Çukurdan dışarıya çıkmam için izin yok bari Çukura inmek istiyorum. Yamaç abimle konuşmam gerek.
Emmi:Ne konuşacaksın sen Yamaç abinle?
Güneş:*gülümser* benim ve onun arasında babacım.
Emmi: Tamam. Hadi hazırlan seni bekliyorum.
Güneş:Tamaam.

Beraber Çukura indiler Güneş'te yol boyunca Yamaç'la acaba nasıl konuşsa diye düşünüyordu.

Kahveye girdiler.

Emmi:Selamın selam.
Kahvedeki herkes: Aleyküm selam
Yamaç:Ooo Çukurun Güneşi gelmiş. *gülümser*
Güneş:abi yaa...*gülümser*

Yamaç kocaman sarılır.

Emmi:Seninle birşey konuşmak istiyormuş.

Yamaç:Yaa neymiş?
Güneş:Özel. 

Yamaç diğerlerine çıkmaları için işaret verir onlarda çıkar.
Kahvede sadece ikisi kalmıştı.

Yamaç:Söyle bakalım Güneş. Bir sorun mu var.
Güneş:Yok....var...
Yamaç:*gülümser* Neymiş?
Güneş:Akın....
Yamaç:ooo Güneş lütfen...bu dertler arasında-
Güneş:Beni dinle abi.Akın'ın bir suçu yok...sadece-
Yamaç:Yok mu.Sen ne yaptığını biliyor musun?
Güneş:....Biliyorum. Uyuşturucu sattığını.
Yamaç:Demek biliyordun...ve bana söylemedin ve en önemlisi onu savunuyorsun.
Güneş:Seni görebiliyor muyum ki abi?Buraya gelmek için babamı zar zor ikna ettim.
Yamaç:Güneş-
Güneş:Akın Çukura ger dönmeli...o sadece yalnız tek başına ne yapacağını bilemedi ve kötü birşey yaptı...iyi birşey yaptı demiyorum...yanlıştı ama onu Çukurdan kovacak kadar değil...
Yamaç:Hayır.

Güneş sinirlenmeye başlıyordu.

Güneş:Yamaç Koçovalı...sen...abinin katilini affetmişsin Akın'ı mı affetmeyeceksin?

Yamaç'ta Güneşin sözlerine kızmaya başlıyordu.

Güneş:Sen Yamaç Koçovalı...Babana ihanet etiğine ramen abini affetmiş insansın.
Yamaç:Tamam,yeter hadi Güneş git artık.
Güneş:Beni de mi kovuyorsun abi.
Yamaç:*gülümser* Çok değişmişsin Güneş,daha sert,daha güçlü ve daha cesaretli görünüyorsun.
Güneş:Evet değiştim...ama tek değişen ben değilim abi...sen de değiştin herkes değişti. Hayatta kalmak için değişti.
Yamaç:Sen neden Akın'ı koruyorsun.
Güneş:Akın'ı başka kim koruya biliri?Kim destek vere bilir? Kim Akın'ın yanında durur?Kim der ki ona 'oğlum Akın sen yanlış yaptın,ama elinden geleni yaptın Çukur için ama artık geçti olan oldu'....neden hiç kimse böyle söylemedi?Kovdun.Sadece kovdun.Ben Akın'ın yanında olan tek kişiyim.
Yamaç: Güneş-
Güneş:Gidiyorum.Ama abi konuştuklarımızı bi düşün.

Güneş kahveden çıkıp gider,Yamaç ise öylece kalır sonra diğerler içeri girer.

Selim:Hayırdır ne konuştunuz?
Yamaç: Güneş...baya baya azarladı beni.
Emmi:Ne?Azarladı mı?
Yamaç:Evet...*gülümser* çok güçlü,korkmuyor,benimle konuşurken gözümün içine bakarak hiç kırpmadan konuştu.
Celasun:Öyledir Güneş abi.
Yamaç:Ben ilk tanıştığımda öyle görünmüyordu.
Celasun:Yani nasıl desem...bi zamanlar Kahraman abi öğretmişti Güneşi bazı şeyler kendini koruyabilecek kadar biliyor. Ama karakuzular Çukura geldiğinde baya değişti ve dövüş öğrendi silah,bıçak kullanmayı öğrendi tek başına. Korkmuyor. Güneş korkamaz sadece sevdiklerini kaybetmekten korkar.
Yamaç:Anladım. Ama yapacak birşey yok.Güneşle konuşurum sonra.
Emmi:Ne konuştunuz oğlum siz?
Yamaç:Güneşle benim aramda kalsın Emmi *gülümser*

....
Okuduğunuz için teşekkür ederim 🌟