Güneş:Ne işler çeviriyorsun Akın Koçovalı?
Akın:Güneş?Senin ne-
Güneş:Cevap ver!.....Seni Kutay mı dövdü.
Akın:Güneş...
Güneş:Anlat....yoksa çok fena olur Akın...Karaca'nın tarafına geçerim ve uyuşturucuları asla bulamazsın.
Akın:Güneş....ben ne diyeceğimi bilmiyorum.
Güneş:Tamam...Kutayın seni neden dövdüğünü anlaya biliyorum...belki Karacayı kandırmak için sen istedin. Ama....baban,Celasun,Mekke,Kemal,Salih amcanı,Metin'i...babamı neden hapiste tutuyorsun?
Akın:Başka çarem yoktu.
Güneş:Beni kızdırma Akın.
Akın:Özür dilerim Güneş...anlatamam.
Güneş:Anlatamazsın.....anlatamazsın.....
Güneş Akın'a daha fazla yaklaşır.
Güneş:Anlatma ama Akın Koçovalı artık karşında ben varım...
Güneş gitmeden önce Kutaya'da bakar.
Güneş:Seninle daha sonra görüşüceğim sen merak etme.
-Dedikten sonra gider.
-Koçovalıların evinde-
Akşam yemeği için hazırlıklar yapılıyordu.
Saadet:Güneş turşuları kilerden getirsene.
Güneş:Tamam abla.
Güneş kilere girer turşuları almak için.
Güneş:Karaca? Hayırdır?
Karaca:Birşey ya...ben...Saadet abla turşu istemişti de onu alıcaktım.
Güneş:Ayakkabılarla mı?
Karaca:.....
Güneş:Gidiyor musun,geliyor musun?
Karaca:....geliyorum...ama sana hiç hesap sormak istemiyorum-
Güneş:Korkma...artık Akın'ın tarafında değilim.
Karaca:Neden?
Güneş:....Ne yaptın dışarıda?
Karaca:Kızlarla buluştum.
Güneş:İyi...
Güneş Karaca'ya da güvenmiyordu o yüzden kendi,kendine haledecekti herşeyi.
Turşuyu alıp Sadeete götürdü güzelce hepsi akşam yemeklerini yediler. Güneş bakışlarını Akın'dan ayrılmıyordu. Herkes odalarına dağılırken Akın Güneşin yanından geçerek hızlı ama sessizce Güneşe söyledi.
Akın:Gel.
Güneş giden Akın'a bakar ve arkasından gider.
Akın'ın odasına girip kapıyı kapar.
Güneş:Ne var?
Akın:Gel otur.
Güneş:Söyle.
Akın oturduğu yatağından kalkar.
Akın:Yarın mahkeme var biliyorsun dimi?
Güneş:Biliyorum.
Akın:Yarın mahkemede serbest bırakılacaklar.
Güneş:Ne?Gerçekten mi *gülümser*
Akın:*gülümser* Evet. .....bak Güneş ben onları güvenliği için içeride tutuyordum ama aramızda kalsın.
Güneş:Akın ne olursa olsun bunu kabul edemem...benim babam hasta ve orda yatıyor. Kendinde değil....ziyaretine gittiğimde bi an kim olduğumu sordu...zaten o günden beri gidemedim.
Akın Güneşim elerini tutar ve gözlerinin içine bakar.
Akın:Yaptığım herşey yanlıştı.
Güneş:*gülümser* Evet yanlıştı. Ama bunların arkasında durmalısın sonuçta hepsini bilerek yaptın.
Akın:Evet. Ama bana güven olur mu? Beni sadece sen anlayabiliyorsun.
Güneş:Biliyorum Akın. Ama artık birşey yapma Yamaç abim Çukura döndü sonuçta...artık Çukurun başında o var sen birşey yapma...
Akın:Zaten yapmıyorum...son birşey kalmıştı....diğerlerini hapisten çıkarmak ve o da yarın olucak.
Güneş:*gülümser* teşekkür ederim Akın.
Güneş güzelce gülümser ve Akın'ın odasından çıkar. Akın ohlayıp yatağına uzanır.
Akın:Sana yalan söylemeği sevmiyorum Güneş....özür dilerim.
....
Okuduğunuz için teşekkür ederim 😊
ŞİMDİ OKUDUĞUN
"Çukurun güneşi"
Fanfiction(Çukur hayali gerçek olmayan,uydurulmuş sahneler yaratım umarım beğenirsiniz iyi okumalar) Mücahit (Emmi)'nin tek kızı Güneş dünyaya geldiğinde bütün çukur kutlama yapmıştı. Güneş dünyaya geldiğinde İdris baba büyük gülümsemesini bütün çukura göster...
