Feyza gittikten sonra Güneşin kafasına bir soru işareti olmuştu,biraz tek başına oturdu ve düşünmeye başladı.
Güneş:Akın...ne yapmış olabilir ki?
Bir süre sonra Karaca geldi yanına.
Karaca:Güneş,nerede kaldın sen?
Güneş:Buradayım işte..neden ne oldu?
Karaca:Abim seni soruyo..*gülümser* Güneş diyor başka bişey demiyor valla.
Güneş:*hafifçe gülümser*
Karaca:Bişey mi oldu?
Güneş:Yooo olmadı..
Karaca:..olmuş,olmuş belli. *güneşin karşısına oturur* Anlat bakalım..ne dedi o kadın sana..kötü bişey mi?
Güneş:Bi anlasam ne dediğini..
Karaca:Nasıl yani?
Güneş:Karaca bu kadını gözüm hiç tutmadı..bende iyice Çukura soktum onu istememe çağırdım resmen...çağırmaz olaydım.
Karaca:Güneş ne oldu anlatsana.
Güneş:Şimdi ben hastaneye gelirken yolda karşılaştık..beni arabasıyla getirdi zaten sonra işte ben girdikten sonra o da nedense bir geçmiş olsun demek için gelmiş..
Karaca:Abimin yanına hiç girmedi ama..
Güneş:Girmedi mi?
Karaca:Evet..sonra ne oldu..ne konuştunuz?
Güneş:Bana çok garip şeyler söyledi...
Karaca:..ne söyledi?
Güneş:*biraz Karaca'ya doğru yaklaştı ve sessizce konuştu* Akına sor dedi..elinde kimin kanı olduğunu..
Karaca'nın gözleri hafifçe açılmıştı..Feyza'nın ne demek istediğini anlamıştı ama bunu Güneşe o söylemek istemiyordu.
Karaca:Ayy saçmalamış işte Güneş..boşver hadi abim seni bekliyor.
Karaca ayağa kalktı ve gitti Güneş'te Karaca gittikten sonra onun arkasından gitti.
Herkes Akın'ın odasının önündeydi.
Cumali:Kızım bu çocuk Güneş diyo başka bişey demiyor valla *güler*
Güneş Feyza ile konuştuktan sonra biraz hali kalmamıştı o yüzden hafifçe gülümseyip Akın'ın odasına girdi.
Akın:Güneşim..*gülümser*
Güneş:*gülümser* Sen beni mi özledin? *yatağının yanındaki koltuğa oturur*
Akın:Özledim..Emmi iyi mi?
Güneş:Yani..arada iyi arada değil..şu an Aliço ile..
Akın:*Güneşin elini tutar* Herşey iyi olucak..*gülümser*
Güneş:Sen iyi misin?Ağırın var mı?
Akın:Sırtım hala ağrıyor ama..sen yanımdayken iyim *gülümser*
Güneş:Akın..
Akın:Efendim?
Güneş:Sen Feyza'yı nereden tanıyordun ben tam hatırlayamadım..
Akın:Neden ki?
Güneş:Merak ettim bi an.Evini bildiğine göre onu tanıyorsun demek..
Akın:Yok ya..ben seni görmeye gitmiştim hani..o numaramı bulup söyledi senin orada olduğunu.
Belli ediyordu..Güneş anlamıştı Akın'ın yalan söylediğini.
Güneş:O kadın her yerde karşıma çıkıyor.Bana acayip acayip şeyler söylüyor.
Akın:Ne gibi şeyler?
Güneş:...neyse boşver. *gülümser ve hızlıca Akın'ı yanağından öper* Gitmem gerek Akın yine gelicem.
Akın:Nereye?*üzgün bakışı ile bakar tam bir yavru köpeği gibi*
Güneş:Bir işim çıktı onu haledicem. *akın'ın anlını öpüp göz teması kurup gülümsedikten sonra odadan çıkar*
Sultan:Hadi biz de gidelim..Karaca,Güneş,Efsun siz Aşevine gidin orasını toparlayın,Ayşe biz de torunuma en sevdiği yemekleri yapıp getirelim o sevmez hastane yemeklerini *gülümser*
Ayşe:Tamam anne *gülümser*
Güneş,Karaca ve Efsun aşevine giderler.
Efsun masaları silerken Güneş Karaca'nın yanına gider.
Güneş:Karaca ben çıkıyorum..sorun olmaz dimi?
Karaca:Yok ya olmaz..Emmi'ye selam söyle..
Güneş:*hafifçe gülümser* Tamam söylerim.
Aşevinden çıkar ve kahvenin ışıklarını açık görüp oraya gider..içeride Yamaç ve Cumali vardı.
Yamaç:Güneş..*ayağa kalkar ve Güneşe doğru ilerler* Gidiyor musun?Bırakalım seni.
Güneş:Yok ben giderim..öylesine baktım kim var diye..iyi geceler.
Yamaç:İyi geceler.
Cumali:İyi geceler kızım.
Güneş tam çıkacakken durup onlara karşı döner.
Güneş:Size birşey sorabilir miyim?
Yamaç:Evet..
Güneş:Feyza hanımı tanıyor musunuz?
Cumali:*öksürür*
Yamaç:Neden?Sana birşey mi söyledi?
Güneş:..Çok yakın da...o yüzden.
Cumali:Yok biz tanımıyoruz kendisini.
Güneş:Peki Çukurda ne işi vardı..beni o bulmuş..yaralıyken.
Cumali:*yutkundu* Tesadüftür kızım hadi sen git evine baban merak etmiştir seni hadi iyi geceler.
Güneş:Tamam..iyi geceler.
Güneş eve doğru ilerlerdi.. fakat düşünüyordu...içinde bir his vardı o kadın hakkında..nerden birden bire çıkmıştı. Evine son 4-5 adım kalmışken daha 4-5 adım uzaklaşıp diğer yola sapıp Çukurdan çıktı koşarak çıkmıştı hemen bir boş taksi görüp bindi ve Feyza'nın evine doğru ilerledi.
Feyza'nın evine gelmişti fakat kapının önünde korumalar vardı girmesine izin vermemişlerdi,korumalardan biri Feyza'yı arayıp Güneşin geldiğini söyledi..konuşmadan sonra korumalar Güneşi içeriye aldılar.
Evin kapısını hizmetçi değil Feyza açmıştı.
Feyza:Hoş geldin Güneş *gülümser*
Güneş:Pek hoş bulmadım ama neyse *içeriye girer*
Feyza:*kapıyı kapatır* Korumalar mı çok zorladı?
Güneş:Hayır..neyse..asıl sizinle konuşmaya geldim..
Feyza:Ne hakkında?
Güneş:..*Feyza'ya daha yaklaştı* Siz kimsiniz?Beni neden kurtardınız,bana neden tavsiye veriyorsunuz,neden ailemin içine girmeye çalışıyorsunuz?
Feyza:...Ben..rahatsız mı ettim?-
Güneş:Ben sizi tanımıyorum..size bir hayat borçluyum evet hayatımı kurtardınız çünkü...ama neden?
Feyza'nın gözleri sulanmaya başlamıştı.
Güneş:Siz beni sandığımdan daha çok tanıyorsunuz değil mi?Ha?..*Güneş sakince konuşuyordu*
Feyza:Gel şuraya otur ben birşey getirip gelicem.
Güneş:Bir şey istemiyorum.
Feyza:..*gülümser* Otur lütfen..sana bana olan önemli birşey getiricem..
Feyza odasına gidip bir fotoğraf aldı Güneş'te Feyza'yı dinleyip koltuğa oturdu ve gelmesini bekliyordu
Feyza elinde sıkıca tuttuğu bir fotoğrafla geldi ve Güneşin yanına oturdu.
Güneş'in bakışları Feyza'nın elindeki sıkıca tuttuğu fotoğrafa kaydı.
Güneş:Bu ne?
Feyza:*son kez fotoğrafa baktı ve Güneşe uzattı*
Güneş fotoğrafı aldı ve baktı.
Fotoğrafta bir kadın ve elerinde bir küçücük bebek görmüştü.
Güneş:Bu ne?..*Güneş fotoğraftaki kadına iyice baktı* Bu siz misiniz?
Feyza:*sulu gözleri ile gülümsedi* Evet.
Güneşi:Peki bu bebek? *güneş bebeğe baktı tanıdık geliyordu*
Feyza:Bunu nasıl söyleyeceğim bilemiyorum..
Güneş:...
Feyza:O bebek sensin Güneş..
Güneş:N-ne?
Feyza:...Ben senin annenim...
....
Okuduğunuz için teşekkürler 🤩
ŞİMDİ OKUDUĞUN
"Çukurun güneşi"
Fanfiction(Çukur hayali gerçek olmayan,uydurulmuş sahneler yaratım umarım beğenirsiniz iyi okumalar) Mücahit (Emmi)'nin tek kızı Güneş dünyaya geldiğinde bütün çukur kutlama yapmıştı. Güneş dünyaya geldiğinde İdris baba büyük gülümsemesini bütün çukura göster...
