Günler geçmişti ve Güneş haftada 2-3 kere Feyza'nın yanına gidiyordu,beraber AVM'ye,bir şeyler yemeye yada öyle beraber vakit geçirmek için buluşuyorlardı..eskiden gizli gizli kaçıyordu fakat artık saklamıyordu.
Akın ile bağları kesmişti ne o Akın'a nede Akın ona ulaşıyordu.
Emmi'nin hastalığı gittikçe ilerlemişti artık kendini iyice kaybetmişti bi sıralar Güneşi bile unutmuştu.
Feyza'da Çukura gelmişti artık o da istediği gibi girip çıkıyordu tabi Güneş yüzünden izin veriliyordu.
Arabası 'Dostlar Kahvesi' önüne durdu,şöför kapısını açtı ve Feyza arabadan çıktı.
Aslında kahveye uğramayada bilirdi sadece Güneşin evine gidip onu alabilirdi..onun için sadece gösteriş..Feyza'nın intikam kanı Koçovalılar'a karşı kaynıyordu.
Kızını düşündüğünü mü sanıyorsunuz?Bi vakitler öyleydi evet..hala da öyle fakat çoğu intikam almak isteyen isteğine mani olamıyordu.
Kahvenin içinden Cumali çıktı.
Cumali:Merhabalar Feyza hanım.
Feyza:*hafifçe gülümsedi* Merhaba Cumali. Güneş evde mi?
Cumali:Bilmem..kız senin kızın git bak.
Feyza:O da sizin kızınız değil mi?
Cumali:Öyle-ydi..*kahveye girdi*
Şöför yine arabanın kapısını açtı ve Feyza tam arabaya binecekken kahveye doğru gelen Akın'ı gördü.
Feyza:Akın!
Akın Feyza'yı görünce duraksadı ve yoluna devam etti.
Feyza:Akın!
Akın kahveye girdi.
Feyza arabanın kapısını kapayıp kahveye girdi.
Cumali:hop,hop!Feyza hanım..buraya girmeniz yasak.
Feyza:*hafifçe gülümsedi* Senin baban büyüklerine karşı saygılı olmanı öğretmedi mi?
Cumali:*dişlerini sinirden sıkıyordu*
Akın:Tamam amca...ne var Feyza hanım?
Feyza:Akın..*gülümseyip* Afferin..beni dinlediğin için teşekkür ederim. *kahveden çıkar*
Cumali:Ne diyo bu oğlum.
Akın:Yok bir şey amca..
Feyza'nın ne bahsettiğini Akın çok iyi biliyordu..Güneş..ondan uzak durduğu için ona teşekkür etmişti...ama sırf Feyza ona söylediği için değil Güneşi gerçekten sevdiği için ve onun üzülmemesi için ondan uzak kalıyordu.
Güneş ise evinde odasında oturuyordu camdan dışarıyı seyrediyordu..gözleri dışarıyı seyrediyor aklı ise Akın'ı düşünüyordu.
Ondan haber alamıyordu..göremiyordu..Feyza ona onu unutmasını söylemişti 'ondan hayır yok kızım' demişti..Feyza Güneşi Çukurdan uzaklaştırmaya,soğutmaya başarıyordu..Çukuruda Güneşten...
Feyza arabası ile Güneşin evinin önünde durdu.
Telefonunu çıkartıp Güneşi aradı.
Feyza:Güneş *hafifçe gülümser* Ben geldim hadi çık bekliyorum.
Güneş:Geldin mi?*camdan dışarı bakarak bakışlarını evinin önünde duran arabaya çevirir*Ben bu gün gelmesem..kendimi iyi hissetmiyorum.
Feyza:Hasta mısın?Doktora gidelim.
Güneş:Yok..gece uyuyamadım da...biraz uyusam iyi gelir.
Feyza:..tamam o zaman..görüşürüz kızım.
Güneş:Görüşürüz...*telefonu kapatır*
Güneş hala Feyza'ya anne diyemiyordu.
İçinden gelmiyordu ama onunla vakit geçirmeyi seviyordu..kadın biraz sinsi tipti Güneş'te farkındaydı fakat..annesi sonuçta...
Güneş yatağına geçip yattı ve gözlerini kapattı.
Uykuya daldı.
-1 saat sonra-
Güneş yavaş yavaş uyanmıştı,telefonunu alıp saate baktı..
Güneş: saat 19:26'mı?...offf *gözlerini sıkıca kapatıp açtı*
Güneş Emmi'nin ilacını vermesi gerekiyordu ve biraz geç kalmıştı. Yatağından kalktı ve mutfağa doğru ilerledi...mutfaktaki küçük dolaptan ilaçları çıkardı ve Emmi'nin odasına gitti.
Kapıyı açtı.
Güneş:Baba ilaç vak- *oda boştu*
Yine çıkmıştı Emmi...
Güneş:*sıkıca gözlerini kapatıp hafifçe başını tuttu* ...
Telefonunu alıp 'kişiler'e girdi.
'Kişiler'de kaydırarak kimi arasa diye düşünüyordu.
Güneş:*durdu ve telefonu kapattı* Kimseye ihtiyacım yok...kendim halederim.
Güneş evin anahtarlarını alıp ayakkabılarını giyip dışarıya çıktı.
Kapının önünede dışarıya bakarak bir sağ,bir sola,birde karşısına baktı...aramaya nereden başlayacaktı?...
Güneş daha fazla vakit kaybetmemek için sağ tarafa gitti.
Koşarak hem etrafına bakınıyordu hem de ilerliyordu.
İlerlerken karşıdan bir araba geliyordu..fakat Güneş kendini durduramayıp araba ona çarptı ve Güneş yere düştü.
Yerde acılar içinde kolunu tutuyordu.
Arabayı kulanan kişi çıktı.
Akın:Güneş?!İyi misin?
Güneş:*cevap vermedi,kalkmaya çalıştı*
Akın:Dur,yavaş!
Güneş:Bırak!
Güneş ayağa kalktı ve topallayarak yürümeye devam etti.
Akın:Nereye Güneş?Yaralandın gel bir hastaneye gidelim!
Güneş:*yürümeye devam etti*
Akın:*dayanamayıp Güneşi kucağına alıp arabaya götürdü*
Güneş:Bırak beni Akın!!
Akın:*konuşmuyordu,arabanın kapısını açtı ve güneşi ön koltuğa oturtu ve kemerini taktı*
Güneş Akın'ı izliyordu...o da arabaya bindi.
Akın:*güneşe baktı* Nereye gidiyordun böyle acele?
Güneş:....
Akın:*önüne baktı* Feyza Hanım'a mı?
Güneş:*akına baktı* Hayır...babam yine kayıp...
Akın:Bizi neden aramadın?
Güneş:Sanki açacaktınız...yüzüme bile bakan yok...hem suçlusunuz hem güçlü...
Akın:*arabayı sürmeye başlar*
Güneş:Nereye?!
Akın:ilk Emmi'yi bulalım...sonra seni hastaneye götürelim..
Güneş:Ben yalnız'da bulurum...durdur arabayı.
Akın:Bu halde mi?...
Güneş:Çarpan sensin!
Akın:...Güneş lütfen...sonra konuşalım...
...
Okuduğunuz için teşekkürler 😊
ŞİMDİ OKUDUĞUN
"Çukurun güneşi"
Fanfiction(Çukur hayali gerçek olmayan,uydurulmuş sahneler yaratım umarım beğenirsiniz iyi okumalar) Mücahit (Emmi)'nin tek kızı Güneş dünyaya geldiğinde bütün çukur kutlama yapmıştı. Güneş dünyaya geldiğinde İdris baba büyük gülümsemesini bütün çukura göster...
