69.Bölüm

453 20 4
                                    

Feyza'nın itirafından sonra Güneş ne yapacağını bilemedi.

Feyza:Güneş eğer beni dinlersen sana her şeyi anlatırım..
Güneş:Dinlemek istemiyorum.Seni bir adam ile nasıl kaçtığını dinlemek istemiyorum!

Güneş oturduğu koltuktan kalkmıştı ve kapıya doğru hızlıca ilerledi tam kapının kolunu tutacakken Feyza arkasında konuştu.

Feyza:Beni kovdular!

Güneş'in yavaşça kapının kolundan elini çekti ve Feyza'ya döndü.

Güneş:K-kim?
Feyza:Sultan.
Güneş:Yalan söyleme-
Feyza:Yalan söylemiyorum!

Güneş yavaşça koltuğa doğru ilerledi ve oturdu.

Güneş:Anlat.

Feyza Güneşin yanına gelip oturdu.

Feyza:Nerden başlasam bilemiyorum.
Güneş:Başla işte..
Feyza:Gençken Erdenetlerin yanında çalışıyordum..zaten biliyorsun bunu..Erdenetlerin yeni bir düşmanı çıkmıştı..Çukurda yaşayan bir adam..ben tabi o günler Çukuru bilmiyordum..çok dikkat çekmeden bir gün girdim mahaleye ama herkesin gözleri benim üzerimdeydi..yabancı olduğum için..sonra bi an ben baya mahalleden bir parça olmuştum.
Güneş:Nasıl?
Feyza:Bir şekilde güvencelerini kazanmıştım..sonra baban ile evlendim..aslında bu sahte evlilikti gerçek değil..
Güneş:Ne?Sen benim babamı mı kandırdın?
Feyza:Maalesef..ama baban iyi adamdı Güneş..hala iyi..onu seviyordum...sonra hamile kaldım..*hafifçe gülümsedi* sen dünya'ya geldin...herkes o kadar neşeliydi ki...fakat hastanede bir ay kaldıktan sonra eve geldiğimde Sultan'da evdeydi..herşeyi öğrenmiş..eskiden yaptıklarımı,onlara yalan söylediğimi,beni tehdit etti..bende seni bırakıp gitmem dedim..tabi bu arada hamile olduğumu öğrendiğimde Erdenetlerden zar zor kaçmıştım..sen dünyaya geldiğinde ise Bilmem nasıl ,nerden hala bilmiyorum nasıl öğrendiğini,hala düşünüyorum Sultan bunu biliyor muydu başından yoksa atıp tuttu mu..sonra işte o adam geldi-
Güneş:Kim?
Feyza:*hafifçe gülümsedi* Yakında öğrenirsin zaten geliyor yakında..
Güneş:..Mevzuya gel..neden gittin.
Feyza:Ben kendi isteğim ile gitmedim..beni Sultan zorladı beni tehdit etti yanıma da o adamı koyup yoladı beni..meğer o adamın gönlü bendeymiş..Sultan'da ondan da kurtulmak istiyormuş..çünkü Çukura çok yanlış yapmış,İdris ile arası kötüymüş..öyle...karışık mevzular..Sultan'da benim öldüğümü söylemiş tabi Erdenetlerin adamları beni Çukura bulmaya geldiklerinde bunu fırsat bilmiş..sende bir yaşındaydın o zamanlar..ama bundan benim haberim yoktu Güneş..gerçekten...benim yaşadığım en acı şey...senin büyümeni görememek..şimdi sen söyle..güzel büyüdün mü?

Güneş:*güneşin gözleri sulanmıştı* Annesiz büyüdüm ben...Sultana anne dedim ben...

Feyza:Ben gitmeseydim kalsaydım bile beni senden alıcaklarını biliyordum..seni hep uzaktan izledim kızım..hiç bir zaman aklımdan çıkmadın sen.Beni affet.

Güneş ayağa kalktı ve hızlıca çıktı o evden..göz yaşlarını tutamıyordu ağlıyordu,ağlıyordu artık ayakta duramayıp gördüğü ilk bank'a oturdu.

Gece yarılanmıştı bile...sabaha kadar tek başına ağlayarak durdu...ve düşündü...Feyza'nın anlattıklarını.

...
Okuduğunuz için teşekkür ederim💕

Bu bölüm kısa oldu ama olsun😄diğer bölümde görüşmek üzere ✌🏻

"Çukurun güneşi"Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin