10.Bölüm

1.4K 53 10
                                    

-1 saat önce-
Güneş:Akın sen ne yaptın!!!!

Akın'ın gözleri yine kararmıştı herkes şoktaydı Güneş'te öyle.

Kutay:Akın ne yaptın sen ya!!

Kutay'da çıldırmıştı elerini kafasını tutarak gözlerim sıktı ne yapacaklardı şimdi?
Songül'de öylece kalmıştı. Bir kaç dk sonra polis sirenleri duyulmaya başladı diğerleri hepsi oradan kaçtı.
Akın'da koltuğa oturup masasında duran içkisini alıp bir yüdüm içip geri bıraktı. Güneş Akın'ın haline şaşıyordu.

Güneş:Akın neden!!! Akın!!
Akın:Sana ne!!

Güneş ne yapacağını bilmiyordu aslında gide bilirdi ama onuda bırakmak istemiyordu,siren sesleri daha da yaklaşmaya başladı. Güneş Akın'ın yanına gidip kolundan tuttu.

Güneş:Kalk!!!Kalk!!!
Akın:Bırak...*sakince söyledi*

Güneş bıraktı ve Akın'ın kafasını tutup onunla göz teması kurmasını sağladı.

Güneş:Senin neyin var Akım?ha?Neden vurdun onları?
Akın sanki huzuru bulmuş gibi Güneşin gözlerinin içine bakıyordu.
Biraz daha baktıktan sonra Güneşin kulağına eğildi.

Akın:Bana p*ç dediler....

Güneş hala şaşkınlıkla ona bakıyordu.
Polisler kapıdan girdi enlerinde silah.

Polis:Polis teslim olun!
Polis:Bırak silahı!

Silah hala Akın'ın elindeydi bi an birden başını tuttu bir eli ile kulağını kapattı ve yüzü acı çektiği belli ediyordu.

Güneş:Akın?

Güneş Akın'ın elini tuttu Akın yavaşça kendine geldi...Güneş silahı elinden aldı ve yavaşça yere bıraktı,polisler her birisine kelepçe taktı.

-Emniyet-
Güneş,Akın,Kutay,Songül hepsi emniyeteydi ama sadece Akın'ın enlerinde kelepçeler vardı. Kutay'yı serbest bıraktılar sonra Songül'ün babası almaya geldi Akın ve Güneşin de  ailelerimize haber verilmişti hala bekliyorlardı Güneşi gözleri Akın'ın ellerindeki kelepçelerden ayrılmıyordu.
Akın ise bakışlarını yerden ayırmıyordu.

-5dk sonra-
Emmi:Güneş!

Güneş birden bakışlarını babasının sesi geldiği yere çevirdi bi an yerinden kalkıp babasına sıkıca sarıldı.
Emmi:İyi misin kızım?
Güneş:İyim baba....

Ayşe:Oğlum!
Ayşe Akın'a sarılmıştı ama Akın sanki komaya girmiş hiçbir tepki yoktu.

Polis:Akın Koçovalı'nın aile'si mi?
Ayşe:Evet.
Benimle gelin.
Ayşe:Tamam-
Kahraman:Dur Ayşe...ben gelirim memur bey.

-1 gün sonra-
Akın'ı nezarethaneye sokmuştular bu gün mahkeme vardı.

Güneş:Baba mahkeme ne zamandı?
Emmi:Ne yapacaksın mahkemeyi?
Güneş:Gitmeyecek miyiz?
Emmi:Hayır kızım
Güneş:Ne?Neden?
Emmi:Kalabalık etmeyelim kızım. Sen yat dinlen.

Emmi dışarıya çıktı Güneş biliyordu o da mahkemeye gittiğini.
Evde saatlerce öylece bekledi Güneş,daha fazla dayanamayıp mahalleye indi.

Kahve'de kimse yoktu Mekke'yi gördü.

Güneş:Mekke!
Mekke:Buyur Güneş.
Güneş:Kahve neden boş?
Mekke:Akın'ın mahkemesi var ya.

Yalan söylemişti babası işte hani çok kalabalık olmasın diye izin vermedi. Hepsi gitmiş.

Güneş:Haber varmı....Akın'dan?
Mekke:Bilmiyorum ki gelmediler.
Güneş:Tamam,teşekkür ederim Mekke hadi sonra görüşürüz.
Mekke:Görüşürüz.

-2 saat sonra-
Güneş Muhittin abinin dükkanın önünde bekliyordu gelmelerini nedense içinde bir endişe vardı Akın için,dua ediyordu,dua ediyordu Akın'nı hapise atmasınlar diye.

Sonunda İdris Koçovanın arabası geldi kahvenin önüne. Bir kaç arabada geldi arkalarından,hepsi teker teker inmişti babasında dahil.
Güneş kızmıştı babasına ama şimdi sırası değildi.
Güneş ayaklandı ve acaba sorsa mı yoksa gitse mi diye düşünüyordu.
Kahraman Güneşi öylece orda onlara bakarken gördü.

Kahraman:Güneş?Kızım ne yapıyorsun orada?
Güneş cevaplamamıştı hatta Kahramanı bile duymuyordu düşüncelerinden. Kahraman Güneşin yanına gitti.

Kahraman:Güneş?
Güneş:E-efendim abi?
Kahraman:İyi misin?
Güneş:Abi....
Kahraman:Gel,gel otur şuraya....neyin var senin...dün akşamdan mı etkilendin?
Güneş:Akın?..Nerde? Evde mi? Ben gidiyim onu bir göreyim...

Güneş kalktı ve tam ilerleyecekken Kahraman kolundan tuttu ve durdurdu.

Kahraman:Kızım....Akın'ı.....hapse attılar...
Güneş:Ne!Ama.....

Deyecek birşey bulamıyordu dili dolanmıştı düşünceleri durmuştu.

Kahraman:Mahkemede dediler kızım...18 yaşından sonra çıkacak sadece 3 sene yatacak içeride.

Güneş:3 sene mi?

Güneş duraksadı. Gözünden yaş aktı ama sildi Kahraman abisi görsün istemiyordu onu ağlarken birisi onu görmesin istiyordu.

Güneş:Ben gidiyorum abi....

Güneş'in ayakları yürümeye başladı ama nereye gittiğini o da bilmiyordu.

.....
Okuduğunuz için teşekkürler❤️✨

"Çukurun güneşi"Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin