KAYIP VARİS

24. Bölüm

Keyifli okumalar dilerim.

********

BİR HAFTA SONRA

Kraliçe ülkenin en bilinen alimlerden birini huzuruna çağırmıştı. Yaşlı adam kraliçenin karşısına çıktı ve dizlerinin üzerine çöktü. Adamın kraliçenin huzurunda olduğu içi üzerinde hissettiği baskı iki büklüm duruşundan görülebiliyordu. Adam gözlerini yerden ayırmadı ve sordu:

"Majestelerinin yıllar ardından beni huzura çağırmasını neye borçluyum?" 

Kraliçe'nin içinde bulunduğu çaresizlik yüzünden okunuyordu. Elinde buruşturduğu kağıtla tahtında diken üzerindeydi. "Yardımına ihtiyacım var." 

"Bu aciz kul majestelerine ne konuda yardım edebilir?" 

"Yaşananlar kulağına gelmiştir," dedi kraliçe büyük bir sıkıntıyla. 

"Evet, işittim majesteleri." 

"Bunun arkasında kimin olduğunu biliyor musun?" 

"Hayır, majesteleri." 

Kraliçe elinde tuttuğu kağıdı adamın önüne fırlattı. Adam kağıdı eline aldı ve açtı, sonrasında açılmış gözlerle kraliçeye baktı. "Demek en sonunda size ihanet ettiler." 

Kraliçe öfkeyle yumruklarını tahtının kolçaklarına indirdi. "Ekmek veren eli ısırdılar. Kuduz köpekler. Bunca zaman benim tarafımdaydılar."

"Sizi en başında onlarla anlaşma yapmamanız için uyarmıştım. Bu insanlar tekin değil, hiçbir zaman da olmadılar." 

"Onlar olmasa hala şuan burada oturuyor olmazdım, bunu sen de biliyorsun." 

"Görüşüne göre artık orada oturmanızı istemiyorlar. " 

"Bu düpedüz bir savaş ilanı. Hakkımda çok fazla şey biliyorlar. Bana yardım et, bunu sadece sen yapabilirsin.Sağlam bağlantıların olduğunu biliyorum." 

"Majesteleri, ben sadece emekli bir alimim. Onlara karşı elimden ne gelebilir?" 

"Korktuğunu biliyorum fakat bunu evladımızın hatırına yapmalısın," dedi kraliçe. "Eğer Mance'ye bir şey olursa sıradaki hedefleri o olacaktır." 

Yaşlı adam çekinceyle kraliçenin gözlerine baktıktan sonra başını eğdi. "Elimden geleni yapacağım." 

"Bu iyiliğini unutmayacağım. Beni bu durumdan kurtarırsan sana ne arzularsan veririm." 

Adam iyice ezilip büzülmüştü. "Sadece bir kez olsun prens hazretlerini görmeyi diliyorum." 

Kraliçe bir süre düşündü ve sonrasında onayladı. "Pekala, öyle olsun." 

O sırada örgütte büyük bir karışıklık vardı. 

Örgüt lideri karargahlarında tüm üyelerini bir araya toplamıştı. 

Tüm üyeler bir odanın içinde dizlerinin üzerinde merakla liderlerinden neden bir anda onları toplandığı öğrenmek için bekliyordu. 

Liderleri yüzünü maskeyle tamamen gizlemişti. Liderin masasının hemen yanında sağ kolu dikiliyordu. 

Liderleri önündeki kağıda bir şeyler yazıp yanındakine gösterdi. 

Yanındaki adam onun yerine konuşuyordu. 

"Biri bizim adımızı kullanıyor." 

Üyeler telaşlı gözlerle birbirlerine baktılar. 

Sağ kol konuştu: "Biri örgütümüzün kutsal ismini kullanarak kraliçe ile aramızla bir husumet çıkarmak için sinsice uğraşıyor. Buna mahal veremeyiz. Majesteleriyle bu zamana kadar sayısız ortaklık yaptık. Onunla ters düşmek hiçbirimizin işimize gelmez."