KAYIP VARİS

65. Bölüm

Keyifli okumalar. ^^

***

...Ve mühre zarar vermeden açmayı başardı. Terleyen ellerini üzerine sildi. İçindeki kâğıdı dikkatlice çıkardı ve okumaya başladı.

Ryul'un el yazısıyla yazılmıştı.

Gözleri satırları soldan sağa takip etti. Ve son kısmına gelince gözleri dehşetle büyüdü ve ayakları geri geri gitti.

"Adının birincisi, Roinar Krallığının 17. Hükümdarı Ryul olarak vasiyetimdir:

Ölümüm durumunda merhum annem Kraliçe Mei'nin vakfının tüm gelirleri kızım Prenses Mei'ye ve onun annesi Mira'ya bağlanacaktır. Bu saraydan ayrılıp onlar için tahsis etmiş olduğum sarayda hayatlarına devam edeceklerdir.

Veliaht Prens Keil veliahtlık rütbesinden azledilip Harpel'e gidecek ve görevlerine orada devam edecektir.

Usuller gereği tahtım ve tüm haklarım Prens Lian'a geçecektir. Buyruğuma uymayıp, karşı çıkan herkes vatana ihanet suçundan yargılanıp idam edilecektir.

17. Roinar Kralı Ryul."

Keil titreyen gözleriyle yazıları tekrar tekrar okudu.

"Baba... Bunu bana nasıl yaparsın? Senin için hiç mi değerim yok?"

Keil'in göz yaşları aşağı doğru süzüldü ve başını yukarı kaldırıp dişlerini sıktı. Havada kâğıdı tuttuğu eli aşağı düştü ve boşlukta sallandı.

Başını indirdi ve tekrar kapıya doğru baktı. Elinin tersiyle gözlerini sildi ve vasiyet kağıdını tekrardan zarfın içine koydu. Çekmeceyi açtı ve zarfı tekrardan gizli bölmeye koyduktan sonra çekmeceyi kapattı.

Ellerinin ayalarını gözlerine bastırdı ve bir süre öyle kaldı. Derince bir nefes verdi ve ellerini çektikten sonra gözlerini kırpıştırdı.

Çıkmak için kapıya doğru yürüdü. Çıkmaya hazırlanırken kapı aralandı ve Ryul karşısına çıktı.

"Keil, burada ne işin var?"

"Sizi beklemiştim lakin geç geldiniz. Ben de daireme dönüyordum. İzninizle," dedi Keil ve hızla orayı terk etti.

Ryul'un tek kaşı havaya kalktı ve Keil'in arkasından baktı.

Keil gözden kaybolduktan sonra Ryul "Bundan böyle buraya benim iznim olmadan kim olursa olsun almayacaksınız," diye buyurdu.

"Emredersiniz, majesteleri."

*

Ertesi günün akşam saatleriydi. Theon kafası dolu bir şekilde çalışmaya çalışırken Layne ise sırtı duvara dayalı bir şekilde dikiliyordu.

Theon elindeki fırçayı bıraktıktan sonra arkasına yaslandı ve Layne'e baktı. "Layne."

"Evet, efendim."

"Sence yaşlanıyor muyum?"

"Bu da nereden çıktı?"

Theon iç geçirdikten sonra "Biliyorsun. Uzun zamandır prensesle bir çocuğumuz olması için uğraşıyoruz," dedi.

"Evet?"

"Lakin bir türlü olmuyor."

"Efendim, çocuk sahibi olmamanız için hiçbir sebep yok. Kendinize zaman verin."

"Ona sabırlı olmasını söylüyorum fakat Nyana deliler gibi çocuk istiyor. Bebeğimizi kaybetmek onda derin bir yara açtı. Belli etmemeye çalışsa da ne zaman bebek konusu açılsa gözleri üzüntüyle doluyor. Anca yeni bir bebek ondaki bu yarayı kapatabilir. Her ay daha fazla hayal kırıklığı yaşıyor. Onu üzgün görmek istemiyorum."