KAYIP VARİS

33. Bölüm

Keyifli okumalar dilerim.

******************

3 Gün Sonra 

Günün erken saatlerde Sayon kraliyet kütüphanesinde araştırmaları için kitap bakıyordu. Raflar arasında gezinirken kapının açılma sesini duydu fakat kitapları incelemeye devam etti. İçeri giren prens Lian ve kralı muayene eden saray hekimiydi. 

Lian etrafa bakındıktan sonra hekimini kütüphanenin arka taraflarına çekti. Sayon sessiz adımlarla onlara doğru yaklaştı.

"Orada bir şey bulamadın mı?" diye sordu Lian.

"Hayır."

"Her yere baktın mı? Herhangi bir yazılı belge, bir kâğıt zarf yok muydu?"

"Her yere baktım fakat hiçbir şey yoktu."

"Emin misin? Bana yalan söylersen olacakların farkındasın değil mi?"

"İnandığım her şeyin üzerine yemin ederim ki hiçbir şey yoktu."

Lian sıkıntıyla iç çekti. "Söylediğin gibi olsun. Git."

Yaşlı hekim başıyla prense selam verdi ve arkasını dönüp yürümeye başladı. Yürürken adımları durdu ve tekrardan hızlı adımlarla prense yanaştı. "Bir şey gördüm."

"Ne gördün?"

"Majestelerinin cebinden bir kadın saç tokası çıktı."

Sayon duyduklarından sonra hemen yere eğildi ve kulağını onlara verdi.

"Nasıl bir şeydi?"

"Eski ve ucuz bir şeye benziyordu."

"Üzerinde herhangi bir isim yazıyor muydu?"

"Hayır."

Lian'ın düşünceleri düşüncelere dalarken eliyle adama gitmesini işaret etti.

Yaşlı hekim çıktıktan sonra Lian eliyle çenesini kavradı ve gözlerini kıstı.

Kadın?

Bir süre sonra Lian da oradan ayrıldıktan sonra Sayon ayağa kalktı ve kapıya doğru bakıp hafifçe gülümsedi.

Prens Lian oradan ayrıldıktan sonra kardeşi Mance'nin dairesine gitti. Mance sonunda ayılmış ve yatağının üzerine oturtulmuştu. Hekimler prensin ayaklarının altına çubuklar sürterek prensin tepkisini gözlemliyordu. Mance ise gözyaşları içinde başını olumsuz anlamda sallıyordu.

Lian içeri girince Mance'nin ıslak gözleri ona doğru döndü. "Ağabeyim."

Lian hemen kardeşinin yanına gitti ve yatağına oturdu. "İyi misin?"

"Hiçbir şey hissetmiyorum," dedi Mance gözyaşları aşağı doğru süzülürken.

"Kendine zaman ver, iyi olacaksın," dedi Lian ve kardeşinin elini tuttu. 

Mance aşağı doğru büzülmüş dudaklarla kafasını sallarken Lian hekimlere doğru döndü. "Bizi yalnız bırakın."

Hekimler dışarı yönelirken Lian kardeşinin elinin üzerini okşadı. "İyi olacaksın."

Mance boştaki eliyle gözlerini sildi. "Ya bir daha yürüyemezsem?"

"Böyle bir şey olmayacak."

"Bu şekilde yaşayamam..." Mance'nin dudakları tir tir titriyordu.

Lian küçük kardeşinin gözyaşlarını sildi yanağını okşadı. "Söz veriyorum, iyi olacaksın. Seni en iyi hekimlere tedavi ettireceğim. Bana güveniyor musun?"