The Love Shot✔️

Bonus

Promposal

(Pov Sky)

Ryan draait het slot van de gymzaal af en duwt de deuren open. Er is niks te zien, want alles is helemaal donker. Pas als Harry een stap in de zaal zet gaat het licht flikkerend aan. De coach gaf ons de sleutels, zodat ik het niet hoefde te doen als er andere leerlingen waren. Ik wil er graag wat moois van maken.
'Kom op Sky, we moeten ons nog voorbereiden.' zegt Ryan.
Hij slaat zijn arm om me heen en met heel het team achter ons aan lopen we de zaal in.
'Kol waar zijn onze pakken?' vraagt Ryan.
Aan zijn stem kan ik horen dat hij licht gestrest is.
'Het komt wel goed Ryan. Ik zou juist degene zijn die gestrest moet zijn.'
Grinnikend geeft ik Ryan een por in zijn zij. Kol komt naar ons toegelopen en om zijn arm heeft hij grote zwarte kledinghoezen hangen. Heel het team gaat me helpen om de perfecte promposel te doen. Ik ben ze daarom ook zo dankbaar. Niet heel het team dan, Ethan en Chad zijn er allebei niet bij. Ethan wilde er niks mee te maken hebben, wat ik wel snap. En Chad heb ik er niks over verteld, ik wil niet dat hij het gaat verpesten. Mijn hand glijdt in mijn broekzak. Ik haal er een gouden armband uit, die ingevlochten is met roze draad en er zitten ook nog diamanten op. Ik heb het in een etalage zien liggen in Beverly Hills en het was het perfecte promposel cadeau.

'Guys we moeten omkleden. Helena appt me net dat ze er bijna zijn.' roept Harry door de zaal heen.
Voorzichtig laat ik de armband weer in mijn broekzak glijden.
'Deze is voor jou Mr gentlemen.' zegt Kol lachend.
Hij geeft me een kledinghoes waar een sticker opstaat met mijn naam.
'Thanks Kol.'
Met de kledinghoes in mijn handen, loop ik de kleedkamer in.

Nadat na heel veel pogingen mijn haar eindelijk goed zit, bekijk ik mezelf goed in de spiegel. Ik heb een zwart pak met een zwarte blouse en een witte corsage erop. De rest van het team hebben een zwarte broek aan met een rode blouse erop. Met een gespannen gevoel loop ik de gymzaal weer in. Ondertussen hebben Tom en Simon de zwarte vleugel al neergezet. Ook Harry staat al klaar met zijn gitaar in zijn armen. Ik wist geen eens dat Harry gitaar kon spelen... Gespannen wrijf ik in mijn handen.

                            . . . .

'Helena doe niet zo geheimzinnig. Waar gaan we nou heen?' vraag ik ongeduldig.
Het enige wat ik kan zien is zwart.
'Mag de blinddoek er bijna af?'
Ik voel dat Helena nog harder het gaspedaal intrapt, waardoor ik in de stoel wordt gedrukt.
'Heb nou gewoon geduld.' antwoordt ze lachend.

Eindelijk slaat de motor af. Helena pakt mijn hand vast en trekt me de auto uit.
'Vertrouw me nou maar gewoon.'
Heel voorzichtig zet ik een stap naar voren. Ik heb geen idee waarom en waar we zijn. Helena en ik gingen afspreken. Ze wilde graag mijn make-up en haar doen, dus dat had ik haar laten doen. Ik heb een chique knot in mijn haar en er hangen twee voorplukjes uit. Daarna moest ik van Helena ook nog eens een rode jurk aan, met hakken eronder! En nu brengt ze me naar een geheimzinnige plek en ik heb geen idee wat er gebeurt.
'Ben je er klaar voor?'
'Waarvoor?' antwoord ik betwijfelend, maar voordat ik daar antwoordt op krijg wordt de blinddoek al van mijn ogen afgetrokken.
Het is al donker buiten en de sterren staan helder aan de hemel. Meteen zie ik waar we zijn. We staan recht voor de trappen van de school.
'Kom, we zijn al laat!'
Helena pakt mijn hand vast en sleept me de trappen op.

'Helena kunnen we iets zachter lopen, ik heb hakken aan.'
Helena rent door de gangen heen, terwijl ze me aan mijn pols meetrekt. Onze hakken galmen door de lege gangen. Mijn ogen blijven even bij mijn oude kluisje hangen. Het is een raar gevoel dat ik die nooit meer ga open maken. Plotseling heb ik door waar we heen gaan, de gymzaal. Helena duwt de klapdeuren open en laat mij voor.
'Helena waar moet ik nou heen?' vraag ik en ik raak een beetje gestrest door al dit geheimzinnige gedoe.
'Ga gewoon naar de gymzaal. Ik volg je wel.'
Helena laat mijn pols los en gespannen loop ik richting de meidenkleedkamer. Zodra ik de kleedkamerdeur open, voel ik de spanning toeslaan. Voorzichtig open ik de andere deur, die leidt naar de gymzaal. Heel de gymzaal is donker en je kan helemaal niks zien.
'Lopen jij bange schijtert.' hoor ik Helena lachend zeggen.
Helena geeft me een duw in mijn rug, waardoor ik een stap naar voren zet. Tastend met mijn hak naar voren, loop ik de donkere gymzaal verder in. Plotseling gaat er een rood licht aan. Midden in het rode licht staat Sky! Hij heeft een prachtig zwart pak aan en zijn haar zit net als altijd perfect. Met een grote glimlach kijkt hij me aan.
'Wat is dit?' vraag ik, maar ik weinig tijd om daarover naar te denken.
Plotseling gaat er nog wit ligt naast hem aan, waardoor het team tevoorschijn komt. Ze staan allemaal op een rij met ook een grote glimlach op hun gezicht. Harry staat met een gitaar in zijn armen, naast een grote vleugel waar Stefan achter zit. Sky draait zijn blik naar Stefan toe, waardoor hij de eerste noot aanzet. Harry begint ook met spelen op zijn instrument. Plotseling opent Sky zijn mond. Hij kan zingen... Meteen sla ik mijn hand voor mijn mond. Er komt een zuivere en zachte klank uit Sky zijn mond. Hij begint te zingen: I wanna grow old with you, van Weestlife. Langzaam voel ik de tranen in mijn ogen prikkelen. Het zijn er zoveel dat alles er meteen uit stroomt. Snikkend kijk ik naar de zingende Sky. Aan beide kanten van hem staat het team als achtergrond zangers. Ik voel dat Helena haar arm om me heen slaat. Met een grote glimlach kijkt ze me aan. Ik laat mijn hoofd op haar schouder vallen.
'Hij kan zingen.' mompel ik.

Nadat het nummer is afgelopen komt er geen traan meer uit mijn ogen. Met mijn handen veeg ik mijn ogen en wangen droog. Het liefst wil ik hem om zijn nek vliegen, maar ik word tegengehouden door zijn lieve stem.
'Leila...'
Hij stapt uit het rode licht. Vragend kijk ik hem aan. Plotseling zakt Sky op zijn knieën. Hij rommelt wat in de binnenzak van zijn colbert.
'Wil je met me naar het prom?'
In zijn handen heeft een een prachtige glimmende armband. Van blijdschap sla ik mijn hand voor mijn mond.
'En?'
'Wat denk jezelf sukkel. Je hoeft echt geen optreden te geven om me te overtuigen. Natuurlijk wil ik met je naar het prom.'
Er verschijnt een grote glimlach op zijn gezicht. Hij klikt de armband om mijn pols. Ook ik zak op mijn knieën. Meteen sla ik mijn armen om hem heen.
'Ik wist niet dat je kon zingen.' fluister ik.
'Ik ook niet...'

Heyyy guys,

Dit was het aller laatste hoofdstuk :(
Ik hoop dat jullie het een super leuk boek vonden. Heel erg bedankt voor de support! Ik had echt nooit verwacht dat ik de 17 duizend lezers zou halen! Ik heb het al vaak gezegd, maar deze personages betekenen echt zoveel voor me. De armband die Sky aan Leila geeft is ook geïnspireert op een armband die ik zelf heb. Ondanks dat ik al bezig ben met het derde deel komt het tweede deel nog even niet online. Ik moet hem nog eens goed bekijken, want het ging niet helemaal goed. Zouden jullie het trouwens fijn vinden als ik alvast het hoofdstuk van de personages upload, zodat je het boek alvast kan opslaan en je een melding krijgt als ik het eerste hoofdstuk upload?
Ik hoop dat jullie genoten hebben van het boek. Als jullie nog verbeter punten hebben voor het tweede boek, zoals meer actie enz, dan hoor ik het graag!
Tot de volgende keer!!

Xx Marith

(Deze fanart heb ik een paar dagen geleden gemaakt. Het koste me letterlijk heel de dag. Ik hoop dat jullie kunnen zien wie wie is😂)