The Love Shot✔️

Hoofdstuk 22

(Pov Leila)

De week is voorbij gevlogen. Het is nu donderdag, dus dat betekent dat ik morgen mijn aller eerste wedstrijd heb. Ik tot nu toe 6 trainingen gehad. Elke dag gaat het steeds beter en ik begin iedereen steeds beter te kennen. De coach heeft me ook al ingedeeld om morgen te spelen. Met mijn zware handtas om mijn arm loop ik de drukke school weer in. Zoals altijd zijn de gangen gevuld met leerlingen. In een rechte lijn loop ik door naar mijn kluisje.

'Hey.' zegt Helena enthousiast.
Mijn rug is naar haar toegericht, omdat ik mijn boeken in mijn kluisje aan het leggen ben.
'Hey.' antwoordt ik terug, zonder ook maar op te kijken.
Ik pak mijn biologie boeken en met een harde klap gooi ik mijn kluisje dicht.
Samen met Helena loop ik weer richting het lokaal.
'Heb je vandaag training?' vraagt ze.
'Ja.'
Plotseling verlaat er een harde zucht haar mond.
Ik kijk haar met opgetrokken wenkbrauw aan en vraag: 'Wat is er?'
Helena twijfelt even, maar geeft toch antwoordt op mijn vraag.
'Je zit nog maar een week in het team en je hebt nu al geen tijd meer voor leuke dingen.'
'Basketbal is leuk.'
En ik haal mijn schouders op. Waarschijnlijk bedoelt ze niet dat antwoordt...
'Ik bedoel skaten, afspreken en dat soort dingen.'
'Helena, ik heb me hiervoor ingeschreven. Jij kan toch ook niet je orkest in de steek laten? Ik kan moeilijk mijn team teleurstellen.'

Zodra we het lokaal inlopen is het al behoorlijk druk. Zoals gewoonlijk nemen we vooraan plaats, bij Lotte.
Ineens wordt ik tegengehouden door Ethan zijn stem: 'Hey Leila, kom je bij ons zitten?'
Hij gebaard naast de lege stoel naast hem. Om hem heen zitten een paar teamleden.
'Leila kom bij mij zitten.' fluistert Helena tegen me.
'Sorry Helena, maar ik ga bij hun zitten. Kom er anders ook bij zitten. Er is nog plaats genoeg.'
Ik wijs naar de lege stoel naast Klaus. Meteen schudt Helena haar hoofd.
'Ik ga niet bij hun zitten!' zegt ze op een agressieve toon.
Haar ogen gaan vooral naar Sky.
'Sorry Hel, maar ik ga hier wel zitten.'
Ik verlaat Helena en ga naast Ethan zitten. Vanuit mijn ooghoek zie ik Helena teleurgestelde weglopen. Zuchtend neemt ze plaats naast Lotte.
'Zin in morgen, Leila?' vraagt Ethan aan me.
'Jazeker, maar ik ben wel een beetje zenuwachtig.'
Kol heeft door dat we aan het praten zijn over morgen en steekt meteen zijn hoofd tussen ons.
'Je moet niet zenuwachtig zijn. We gaan sowieso winnen met jou en Sky.'
Vanuit mijn ooghoek zie ik Sky zitten. Hij zit een paar stoelen verderop en kijkt starend voor zich uit. Zoals altijd zit hij naast Ryan.
'De les gaat beginnen. Iedereen stil!' roept de docent biologie door het lokaal heen. Met moeite staat de dikke man op uit zijn bureaustoel. Met zijn aanwijsstok die hij als wandelstok gebeurd, staat hij voor het lokaal.

Na een uur gaat eindelijk de verlossende bel. Meteen pak ik mijn boeken op van de tafel en loop de gangen op. Eindelijk is het pauze. Zodra ik mijn boeken heb verwisseld, loop ik naar de aula. Ik heb Helena na biologie niet meer gezien. Waarschijnlijk is ze boos op me, omdat ik niet naast haar wilde zitten. Als ik toch naast haar ging zitten, dan had ze haar rug toch naar me toegekeerd en zou ze alleen maar met Lotte zijn praten. Zoals ik al dacht zitten Lotte en Helena samen aan de tafel in de aula. Er zitten een paar onbekende vriendinnen van Lotte bij, maar dat maakt de tafel niet bepaald drukker. De meeste zitten te lezen of kijken op hun mobiel. Natuurlijk Helena en Lotte weer met elkaar aan het praten. Ik wil net een stap zetten richting Helena, maar ineens wordt ik tegengehouden door Ethan.
'Leila hier!!'
Ik kijk naast me en zie het team een paar tafels verderop zitten. Twijfelen kijk ik van Helena naar de bruinharige Ethan. Ik weet niet wat ik moet doen, want eigenlijk wil ik gewoon dat Helena bij mij en het team komt zitten. Dan hebben we dit probleem niet. Toch loop ik naar Ethan en het team. Ik moet hun nog veel beter kennen, zodat we meer een team vormen. De hele tafel zit vol met teamgenoten en cheerleaders die hun stoel bij de tafel hebben geschoven.
'Kijk eens wie we daar hebben, het nieuwe teamlid van Wild Eagles.' zegt Rosanne haar arrogante stem.
Met een grijns kijkt ze me aan. Meteen kijkt iedereen op. Daar hebben we haar ook weer... Ik rol met mijn ogen en negeer Rosanne verder. Ik neem plaats naast Ethan. Sky zit ook aan de tafel, maar hij is alleen maar bezig met zijn mobiel.
'Gaan jullie de wedstrijd weer winnen?' vraagt een blonde cheerleader aan Kol.
'Tuurlijk.'
Kol en de rest beginnen hard te lachen.
Het lachen sterft af, zodra Rosanne begint te praten: 'Ik denk het niet. Ze hebben nu een meid in het team.'
Iedereen kijkt naar Rosanne, maar haar blik kijk rustig naar haar mobiel. Beledigend kijk ik haar aan. Met heel mijn hart zou ik haar een klap willen verkopen. Ethan slaat mijn zijn hand in de lucht, als gebaar dat ik haar moet negeren. Ik luister naar hem en pak ook mijn mobiel. Ineens zie ik Helena en Lotte in mijn ooghoek. Allebei kijken ze naar me en beginnen ze tegen elkaar te praten. Misschien had ik beter bij hun kunnen blijven. Ik zet me af van de tafel en sta op van de stoel.
Ik wil weglopen, maar Rosanne houdt me tegen.
'Ga je weer terug naar je nerdjes vrienden?'
Meteen beginnen alle cheerleaders te lachen. De enige die serieus blijven zijn verbazend genoeg het team.
'Waar ga je heen?' vraagt Ethan.
Hij kijkt naar me omhoog en vragend kijken zijn bruine ogen me aan.
'Ik ga weer terug naar Helena.'
'Dat is toch de ex van Sky?' vraagt één van de cheerleaders.
Meteen kijkt iedereen het zwartharige meisje aan. Sky kijkt ook op. Hij kijkt het meisje aan alsof hij net wakker is geworden.
'Volgens mij is ze nu gay.' zegt Rosanne.
Haar blik gaat even naar Helena en Lotte en daarna schiet ze samen met de andere cheerleaders in de lach.
Ik pers mijnt tanden op elkaar en met moeite hou ik mijn woede binnen.
'Ga maar terug naar je gay vrienden.'
Met haar hand slaat Rosanne haar bruin krullende haar de andere kant. Met een boze blik loop ik naar Rosanne toe. Haar hele gezicht zit onder de make-up en betweterig kijkt ze me aan. De hele tafel heeft hun blik gespannen op ons gericht. Zonder dat ik mezelf in bedwang kan houden geef ik Rosanne een platte hand op haar wang. Geschrokken hapt iedereen naar adem.
'Aaaah.' schreeuwt Rosanne overdreven door heel de aula heen.
Meteen kijkt heel de aula ons aan en is het doodstil.
'Hier ga je spijt van krijgen bitch!!'
Rosanne staat op van haar stoel. Ze trekt haar zwarte rokje naar beneden en loopt daarna met heel het cheerleader team weg. Nonchalant neem ik weer plaats naast Ethan. Met open mond kijken mijn teamleden me aan. 

Heyyy guys, 

Hier is het nieuwe hoofdstuk van vandaag.
Ik hoop dat jullie het een leuk hoofdstuk vonden. 
Laat zeker even een comment achter😊
Tot dinsdag!!

Xx Marith