The Love Shot✔️

Hoofdstuk 67

(Pov Sky)
Maanden later.
Prom 

 Vandaag hebben we allemaal ons examen overhandigd gekregen. Leila en heel ons team is geslaagd. Ik had ook wel verwacht dat ik zou slagen, alleen Frans was nog even spannend, maar met een 5,5 ben ik prima over. En na eindelijk maanden is het zover, we hebben vanavond het prom. En ik heb een date, Leila!! Het prom is het leukste gedeelte van de high school. En als kers op de taart vliegen Leila en ik morgen samen naar Toronto. In het geheim hebben we vliegtickets gekocht en we zitten naast elkaar! Mijn ouders denken dat ik naar Ryan zijn oom ga en Leila haar moeder denkt dat Leila in Toronto alleen aan haar opleiding gaat beginnen. De enige die van ons plan van samenwonen weet is Leila haar vader. Gelukkig vond hij het prima. Zelf vond hij het erg raar dat we niet met elkaar om mochten gaan. Leila haar vader klinkt tenminste wel aardig. Plotseling wordt ik uit mijn gedachten gehaald door Anne die mijn kamer in komt gelopen.
'Moet ik u helpen?'
'Ja graag.'
Ik duw mezelf van de bank af en loop achter Anne naar de inloopkast. Sinds dat Leila en ik weer bij elkaar zijn heb ik Anne behandeld als een vriendin. Leila zei dat als ik aardig tegen haar zou zijn, dat ze me dan ook beter ging helpen. En, het heeft gewerkt. Anne helpt me letterlijk met alles en zo is eigenlijk zo aardig. Nu ik haar beter ken is ze eigenlijk helemaal niet zo verlegen. Zonder naar andere kleding te kijken, pakt Anne een kledinghoes van de deur af. Gisteren hebben Anne en ik samen een prom pak voor me gekocht. Leila wilde perse niet meekomen, want ze zei dat ze mijn outfit pas wilde zien op de dag zelf. Het enige waar ik op moest letten was dat ik een donker groen pak moest kopen, zodat die bij de jurk van Leila zou matchen. Anne ritst de kledinghoes open en er verschijnt een mooi pak uit. Eerst trek ik de zwarte broek aan, daarna de witte blouse en als laatste het donker groene colbertje. Het pak zit erg strak, maar heerlijk gezegd voel ik me er best knap in.
'Voorzichtig met de strik.' waarschuw ik Anne, op een vriendelijke toon.
Anne luistert naar me en trekt voorzichtig de strik aan. Uiteindelijk bekijk ik mezelf in de spiegel. Het pak was zeker mijn geld waard. Normaal ben ik van het zwart, maar ondanks het groen vindt ik hem erg mooi. Anne haalt nog een doek over mijn gelakte zwarte schoenen. Ook klinkt ze de corsage met de witte bloem aan mijn colbert. Met extra stevige gel wrijft ze mijn haar naar achter.
'Ze vindt je vast mooi.' zegt Anne glimlachend, nadat ze uiteindelijk klaar is.
Met haar handen wrijft ze nog over mijn schouders.
'Bedankt Anne.'
We lopen de inloopkast uit, naar de gang.

Zodra ik de laatste traptrede afloop, kijken mijn ouders me trots aan. Meteen kijkt mijn moeder me meteen in een knuffel.
'Wat zie je er toch prachtig uit.' zegt ze trots.
Haar handen houden mijn schouders vast en haar ogen glijden over het pak heen.
'Lorette vindt je vast ook knap.' zegt ze.
Heel even was ik verward, maar daarna herinnerde ik het me weer. Ik had gezegd dat ik met een niet bestaand meisje naar het prom ging. Mijn moeder geeft me een zoen op mijn wang en mijn vader geeft me een hand.
Het enige wat hij zegt is: 'Kom niet te laat terug, want anders haal je de vlucht morgen niet.'
Ik knik en draai mijn rug naar mijn ouders. Voordat ik de deur nar de garage doorloop, kijk ik nog één keer achterom. Gelukkig hebben ze het allebei niet door met wie ik echt naar het prom ga. Zelfs Ryan heb ik niks verteld. Alleen Leila haar vader, Helena en Anne weten het. Leila wilde perse dat we het Helena gingen vertellen. Na veel denken heb ik toch ingestemd om het haar te vertellen. Gelukkig pakte Helena het goed op. Ze was een beetje geïrriteerd, maar nu vindt ze het helemaal prima. Helena en ik beginnen zelfs vrienden te worden. Ik heb mijn excuses aan haar aangeboden, wat natuurlijk genoeg is, maar het is voor het idee. Wat ik had gedaan was echt niet te verwoorden. Gelukkig accepteerde ze het en heeft ze me vergeven. Helena heeft zich er ook eindelijk bij neergelegd dat ik Leila echt heel leuk vindt. Met een grote glimlach open ik de deur van de gloednieuwe auto. Zoals altijd moet de jongen een cadeau bij zich hebben. Meestal is dat een ring of een armband, maar ik heb natuurlijk een beetje overdreven. Met een draai aan het slot start ik de witte Citroën C4 Cactus. Ik ga haar deze auto geven als teken dat ik van haar hou en haar nooit meer kwijt wilt. Ik weet dat onze liefde niet te omschrijven is in geld, maar ze heeft de auto wel nodig, vooral als we in Toronto zijn. Toevallig is dit ook haar lievelingsmerk. Nerveus plof ik op de zwarte leren stoel. Nog nooit ben ik zo nerveus geweest voor een feestje. Ik ben deels zenuwachtig, omdat ik haar dit cadeau moet geven. Ik draai de sleutels om en met een gebrom gaat de motor aan. Met mijn voet op het gaspedaal rij ik weg.

Na 26 minuten gereden te hebben, zet ik de auto stil. Zoals altijd sta ik weer een straat eerder geparkeerd, zodat haar moeder mij niet kan zien. Meteen pak ik mijn mobiel erbij om te appen dat ik klaar sta. Ik stap de auto uit en nonchalant ga ik er tegen aan staan.

Eindelijk zie ik haar aankomen lopen. Het is ook niet te missen, want met de groene jurk valt ze erg op. Met heel veel moeite houdt ze de jurk omhoog van de grond, zodat die niet vies wordt. Haar hakken hoor ik al in de verte op de stoeptegels klinken. Ze begint steeds beter op die hoge dingen te lopen. Met moeite moet ik mijn mond dicht houden. Zodra ze doorheeft dat ik al klaar sta, verschijnt er een grote glimlach op haar gezicht. Ze wilt naar me toe rennen, maar haar hakken houden haar tegen. Wanneer ze eindelijk bij me is sluit ik haar in mijn armen.
'Wat ben je mooi.' fluister ik in haar oor.
Ik wil mijn hand door haar blonde haren halen, maar toch doe ik het niet, want zelfs haar blonde haar zit netjes opgestoken in een knot.
'Jij ook.' zegt ze.
Ik geef haar een teder kusje op haar voorhoofd. Zodra ze de auto achter me doorheeft, beginnen haar ogen te glinsteren.
'Heb je een nieuwe auto?'
'Jij hebt een nieuwe auto.'
Ik hou de sleutels voor haar neus. Meteen valt haar mond open.
'Maar Sky dat kan niet, die auto is veelte duur...'
'Toch is hij van jou.'
Ik pak haar hand vast en stop de sleutels erin. Langzaam beginnen haar ogen waterig te worden.
'Niet huilen, anders loopt je make-up.' zeg ik snel.
Met mijn hand veeg ik de tranen onder haar ogen voorzichtig weg. Ze begint te grinniken en duwt haar lippen op die van mij. Ik wil haar opsluiten in mijn armen, maar besef me dan dat we ergens heen moeten. Als een echte gentlemen doe ik de deur voor haar open.
'Stap maar in je nieuwe auto.'
Ze gaat voorzichtig op de zwarte stoel zitten en nieuwsgierig kijkt ze door de auto heen. Ik stap aan de andere kant in en start de motor.
'De volgende keer mag jij aan het stuur zitten.' zeg ik en ik geef haar een knipoog.
Meteen begint ze schattig te blozen. Ik zet mijn voet op het gaspedaal en meteen rijden we de straat uit. Ik leg mijn ene hand op haar been en samen rijden we richting het prom.

Heyy guys, 

Ik hoop dat jullie het een leuk hoofdstuk vonden. Veel heb ik vandaag niet te zeggen:)

Xx Marith