The Love Shot✔️

Hoofdstuk 60

(Pov Sky)

'Ik zie je morgen weer!'
Zwaaiend rijdt Ryan met zijn witte Mercedes de weg op. Zichtend stap ik ook in mijn auto. Nadat Rosanne weg was gegaan heb ik nog 2 uur op het strand besteedt. Op een rustig tempo en met relaxte muziek rij ik naar huis.

In de garage haal ik de sleutels uit mijn Tesla. Plotseling gaat de deur open en komt Anne de garage ingelopen. Ik geef haar mijn strandspullen aan. Ik wil naar de hal lopen, maar zodra ik door heb dat Anne me niet achtervolgt stop ik.
'Waar wacht je op?' vraag ik ongeduldig.
'Is Rosanne er niet?'
'Nee die is er niet. Dat zie je toch? Breng die spullen gewoon naar boven.'
Meteen luistert ze en verdwijnt ze de deur door. Terwijl ik strompelend de gang inloop, laat ik een heel spoor met zand achter. Ik heb helemaal geen zin om tegen mijn ouders te zeggen dat Rosanne en ik uit elkaar zijn. Misschien moet ik gewoon meteen naar boven lopen. Ik besluit dat te doen en zo stilletjes mogelijk sluip ik de trap op. Mijn slippers echoën door de gang en achter me loopt een heel spoor van zand. Gelukkig hoef ik dat niet zelf schoon te maken. Na een paar gangen zie ik eindelijk mijn kamer. Opgelucht haal ik adem.
'Waar denk jij heen te gaan?' vraagt een strenge stem aan.
Geschrokken kijk ik naast me. De deur van mijn moeders werkkamer staat wijd open. Ze zit weer eens achter haar computer. Serieus, wanneer loopt ze een keer niet in mijn weg? Met een betrapt gezicht kijk ik haar aan.
'Je ziet er lekker bruin uit.'
Haar ogen glijden over mijn goud bruine huid. Ik probeer een glimlach op te zetten en besluit zo snel mogelijk door te lopen, nu ze nog blij kijkt.
Ik kom nog geen meter verder voordat ze vraagt: 'Waar is Rosanne?'
'Rosanne? Ja, die... Die heb ik thuis afgezet...'
'Oké dan...'
Aan haar blik kan ik zien dat ze me niet vertrouwt. Ze trekt haar wenkbrauwen op, maar voordat ze nog iets kan zeggen ben ik al weggerend. Met en zucht gooi ik mijn kamerdeur achter me dicht. Ik moet echt beter worden in liegen... Als mijn ouders te weten komen dat ik het uit heb gemaakt met Rosanne dan worden ze boos, maar als ze te weten komen dat ik Leila nog leuk vindt dan worden ze echt woedend. Meteen open ik mijn mini koelkast en haal er 2 biertjes uit. Zuchtend, met de PlayStation controller in mijn handen plof ik op de bank.

(Pov Leila)

Met mijn ogen half dicht en mijn hand in mijn haar loop ik Ethan zijn badkamer uit. Ethan heeft me aangeboden dat ik vannacht bij hem mag slapen. Ik vond het prima, dus had ik als smoes tegen mijn moeder vertelt dat ik bij Helena logeer. Mijn moeder weet nog steeds niks van onze relatie. Het was vandaag best een leuke dag, behalve dan dat gedoe met Rosanne. Door al dat zout wat ik heb ingeslikt heb ik echt vreselijk veel hoofdpijn. Ethan ligt al op zijn bed met zijn mobiel in zijn handen. Ik kruip naast hem en draai meteen mijn rug naar hem toe.
'Weten je ouders dat ik hier ben?' vraag ik.
'Nee ze zijn toch niet thuis.'
'Oké.' antwoordt ik droogjes.
Ik open mijn mobiel en begin nog even door Instagram te scrollen.

Na een tijdje leg ik mijn mobiel op het nachtkastje naast me. Misschien was het niet zo'n goed idee om nog om mijn mobiel te kijken, ik heb er alleen nog maar ergere hoofdpijn van. Ik sluit mijn ogen en probeer mijn hoofd leeg te maken. Plotseling voel ik Ethan zijn arm om mijn heup. Ik open één oog en zie dat het pas half 1 is. Weer sluit ik mijn ogen, maar hoe moe ik ook ben, ik kom niet inslaap. Ethan is hartstikke aardig, maar dit gaat nooit tussen ons werken. Ik kom geen eens inslaap naast hem. Een tijdje lig ik na te denken over Ethan. Ik heb nu ongeveer een week met hem, maar ik heb nog geen echte liefde tussen ons gevoelt. Maar ik vindt het zo zielig om het uit te maken. Duidelijk is hij dol op mij. Hij is tenminste wel lief en zorgt goed voor me.
Plotseling hoor ik Ethan zeggen: 'Vindt je Sky nog leuk.'
Ik draai me om en kijk recht in zijn bruine ogen.
'Nee natuurlijk niet. Ik vindt jou leuk.'
Gelukkig verschijnt er meteen een glimlach op zijn gezicht. Plotseling verdwijnt die ook meteen weer.
'Niet liegen Leila. Ik zag hoe je naar hem keek op het strand, zo heb je nog nooit naar mij gekeken.'
Ik wil Ethan negeren en omdraaien, maar zijn warme hand houdt mijn schouder vast.
'Vindt je me nog leuk?'
Meteen voel ik de zenuwen omhoog schieten en het zweet breekt door mijn huid. Wat moet ik nou zeggen? Moet ik de waarheid vertellen en zeggen dat ik Sky eigenlijk nog leuk vindt en hem jaloers wilde maken? Ik heb geen tijd om te antwoorden, want Ethan is me al voor.
'Je vindt me zeker niet leuk? Je durfde alleen geen nee te zeggen, omdat je het zielig voor me vond.'
Nog steeds weet ik niet wat ik moet zeggen. Sprakeloos kijk ik in zijn ogen. Het blijft een tijdje stil in de kamer.

Na een paar minuten begint Ethan weer te praten: 'Je had nee moeten zeggen toen ik je verkering vroeg.'
Ethan zijn arm laat me langzaam los en hij draait zijn rug naar me toe.
'Is het uit?' vraag ik zo zacht mogelijk, alsof ik hem zo niet zou kwetsen.
'Als jij dat wilt, dan is het nu uit.'
Ik hoor de teleurstelling in zijn stem. Er verlaat een harde zucht mijn mond en ook ik draai mijn rug naar hem toe. Aan de ene kant voel ik me opgelucht, maar ik wilde het zo niet beëindigen. Ik wil onze vriendschap niet verpesten... Met heel veel emotie' sluit ik mijn ogen.
'Je kan morgenochtend uit mijn huis vertrekken.' hoor ik Ethan nog mompelen.

Heyy guys, 

Ik hoop dat jullie het een leuk hoofstuk vonden. Meer heb ik niet te zeggen:)
Dus tot donderdag!!

Xx Marith