The Love Shot✔️

Hoofdstuk 52

(Pov Leila)

Met de menigte stap ik de bus uit en loop richting de trappen van de school. 
Na heel lang nagedacht te hebben, heb ik toch besloten om heel langzaam te kijken hoe het tussen Ethan en mij gaat verlopen. 
Ik doe het eigenlijk om Ethan blij te maken en heel misschien om Sky een beetje jaloers te maken. 
Dan kan hij ook zien dat ik gewoon verder kan met mijn leven en niet meer aan hem denk. 
Zodra ik de school inloop zie ik Helena en Lotte al bij mijn kluisje staan.
'Hey!' zegt Helena enthousiast, zodra ik mijn kluisje open. 
Vanuit mijn ooghoek zie ik dat ze me nieuwsgierig aankijkt. 
'Wat is er?' vraag ik lacherig. 
Met mijn handen graai ik in mijn kluisje opzoek naar mijn geschiedenisboek. 
'Nou... Hoe was het met Ethan gisteren? Ik zag dat jullie uiteten en naar de bios zijn geweest. '
Ik rol met mijn ogen en draai me om naar Helena en Lotte.
Ook Lotte kijkt me nieuwsgierig aan. 
'Hebben jullie nu verkering?'
Ik haal mijn schouders op en loop samen met ze naar het lokaal. 
'Leila vertel nou gewoon!' 
'Ik weet het niet Helena. Het enige dat ik weet is dat Ethan me gezoent had.'
Met grote ogen kijkt ze me aan. 
Ze wilt bijna een gat in de lucht springen, maar om dat te voorkomen geef ik haar een harde por in haar zij. 
'Vertel tegen niemand.' zeg ik fluisterend.
Met glinsteringen in haar ogen knikt ze. 
We lopen het lokaal in nemen plaats aan een paar tafeltjes. 
Helena gaat express achterme zitten, zodat Ethan naast me kan gaan zitten. 
En het werkt ook nog eens, Ethan gaat naast me zitten. 
Kol en Klaus gaan voorons zitten. 
Ik hoop zo dat Ethan niks overons tegen hun heeft gezegd. 
Ik wil wel dat Sky jaloers wordt, maar niet heel de school hoeft het te weten. 
'Hey.' zegt Ethan en ik zie dat zijn hoofd rood is. 
'Hey.' 
'Ik vond het leuk gisteren.' zegt hij. 
'Ja vond ik ook.' antwoordt ik zacht, alsof ik wil dat niemand het hoort. 
Ineens zie ik Sky en Ryan het lokaal inlopen.
Gevolgd door een paar cheerleaders. 
Sky loopt langs mijn tafel en onze ogen ontmoeten elkaar even, maar hij kijkt snel voor zich uit. 
Hij heeft vast al op Ethan zijn insta gezien dat we samen naar de bios zijn geweest. 
Ze gaan verbazend genoeg voorin het lokaal zitten. 
Ethan heeft door dat ik naar Sky kijkt en haalt me express uit mijn gedachten. 
'Heb je geleerd voor de toets van Wiskunde?' 
Ik weet dat Ethan het niet leuk vond toen Sky en ik verkering hadden. 
Zoals altijd knik ik ja.
'Natuurlijk heb ik geleerd.'
Ethan glimlacht even, maar meteen valt er een ongemakkelijke stilte. 

(Pov Sky)

Elke keer als ik Ethan en Leila samen zie krijg ik de rillingen. 
Ik zag op Ethan zijn insta dat ze gisteren naar de bios zijn geweest. 
Zouden ze gezoent hebben? 
Ik weet dat Ethan Leila leukt vindt, maar Leila zou me toch niet zo snel vergeten? 
Zo is Leila niet. 
Zelfs ik heb het bed niet gedeelt met een random meid. 
Ik voel me nogsteeds verdrietig en dat wordt elke keer erger als ik hun samen zie. 
Elke keer als ik naar haar kijk probeert Ryan me duidelijk te maken dat ze niet goed genoeg voor me is. 
Hij lijkt net mijn moeder. 
Ze denken het allemaal precies te weten wat goed voor me is, terwijl ze me leven daarmee juist ongelukkiger maken. 
Wat ook erg toevallig was, was dat Rosanne het heeft uitgemaakt met Chad. 
Precies op de dag datLeila het had uitgemaakt. 
'Waar zit jij met je gedachten? Niet weer bij Leila.' hoor ik Ryan zeggen. 
'Nee, ik zit te denken over de wiskunde toets.' lieg ik.
'Sinds wanneer denk jij over een toets?'
'Laat me.'
Meteen valt er een ongemakkelijke stilte tussen ons. 
Uiteindelijk begint Ryan toch verder te praten: 'Weet je wat ik niet aan je snap.' 
'Nee?'
'Al die knappe meiden willen jou. Ze zouden allemaal een moordplegen om verkering met jou te krijgen, maar wat jij doet is treuren om een boerentrien! Als voorbeeld, Rosanne heeft het uitgemaakt met Chad om verkering met jou te krijgen. Ik zou al lang ja tegen haar gezegd hebben.' 
'Ik ben niet jou Ryan. Laat mij gewoon.' antwoordt ik zuchtend. 
'Kom op bro, wees weer de oude Sky. Ga weer zuipen, feesten en meiden versieren.'
'Ryan! Hou je bek.'
Meteen houdt hij zijn mond dicht. 
Meneer Smith verbreekt onze stilte en komt zoals altijd met veel lawaai het lokaal binnen gelopen. 
'We gaan beginnen met de les! '

Na 6 uur is eindelijk mijn laatste les voorbij. 
Strompelent loop ik naar mijn kluisje toe. 
Zoals elke dag heeft Ryan en de rest van het team training en moet ik thuis verveelt op de bank gaan zitten, alleen.
Morgen is de eerste wedstrijd zonder Leila, Chad en mij. 
Van de coach moeten we persee aanwezig zijn. 
De coach ziet het als een zware boeten, wat het ook is. 
We moeten naar de wedstrijd kijken zonder dat we zelf het veld in mogen. 
Voor sommige teamleden is dat zeer normaal, maar ik mag er elke week in en nu zit ik op de stoel...
Geïriteerdt gooi ik mijn boeken terug mijn kluisje in. 
Ineens hoor ik luid en bekent gegil van de cheerleaders door de gangen heen. 
Natuurlijk, hun zijn nu klaar...
Een hele groep meiden komen langs me heen lopen.
De meeste proberen aandacht van me te krijgen, maar ik draai mijn rug naar ze toe. 
Zodra het gegil de hoek om is verdwenen denk ik eindelijk alleen te zijn in de gangen. 
Ineens voel ik iemand die op mijn schouder tikt. 
Met heel mijn hart hoop ik dat Leila het is, maar zodra ik me omdraai zie ik het tegenovergestelde voor me staan, Rosanne. 
Ze heeft haar blauw gele uniform aan en haar bruine haar zit in een hoge staart met een grote strik erin. 
'Wil je me naar huis rijden?' vraagt ze. 
Verwacht ze serieus dat ik haar naar huis ga rijden? 
'Ik ben je chauffeur niet.' antwoordt ik zuchtend.
Ik wil me omdraaien, maar wordt tegengehouden door Rosanne haar smekende stem: 'Please, ik ben vandaag niet met de auto en anders moet ik lopen.' 
Hoor ik dat nou goed, is Rosanne aan het smeken?
Net voordat ik ja wil zeggen bedenk ik mezelf.
Waarom zou ik ja tegen haar zeggen? 
'Veel succes met lopen.' 
Ik geef haar een knipoog en laat haar hopeloos achter. 

Heyyy guys, 

Ik heb mijn tweede versie op papier!! 
Ik laat hem even een maandje liggen en als ik deel 2 van dit boek geschreven heb, dan ga ik weer door met de laatste verbetering. 
Ik hoop dat jullie het een leuk hoofdstuk vonden.
Tot dinsdag!!