Hoofdstuk 34

606 15 1
                                    

(Pov Leila)

Starend kijk ik uit het raam van de schoolbus. De lucht is fel blauw en de zon schijnt op de uitgestorven straten. Het is maandag, dus dat betekent dat ik weer naar school moet.
Toen ik thuis kwam was het eerste wat mijn moeder zei: 'Wat heb jij nou weer gedaan?'
Ze keek naar mijn littekens. Gelukkig waren ze bijna allemaal al dichtgegroeid. De wond op mijn schouder is het ergst, maar gelukkig zat daar mijn shirt overheen. Ik durf te wedden dat Chad er erger uitziet dan mij. Toen ik thuis kwam appte Sky me nog of het wel goed ging, maar eigenlijk gaat alles prima. Ik zie het positief in, ik ben niet verkracht en Chad kan nog een grote klap terug verwachten. Bij elke halte waar de bus stopt, wordt het steeds drukker in de bus. De meeste mensen ken ik niet en zijn gewoon leerlingen die naar school gaan, maar sommige ken ik helaas wel. Achterin zit een heel groepje met cheerleaders. Elke keer als ik mijn blik naar ze toe draai, beginnen zet te fluisteren en kijken ze me vuil aan. Gelukkig zijn we al bijna op school.

Ik spring de bus uit en ren meteen de trappen op naar de ingang. Zoals altijd is het super druk en wordt ik bijna omver gelopen. Gelukkig is mijn kluisje niet heel ver. Sommige leerlingen hebben hun kluisje helemaal aan het einde van de gang, dat lijkt me echt vreselijk. Zodra ik bij mijn kluisje ben, gooi ik mijn boeken erin en pak mijn geschiedenisboeken. Ik gooi mijn kluisje dicht. Meteen schrik ik op. Helena staat met haar arm tegen de andere kluisjes aan en kijkt me met een grote grijns aan.
'En, hoe was je date met Ethan?'
Ik rol met mijn ogen en loop van mijn kluisje weg. Meteen hobbelt ze achter me aan. Plotseling schiet me iets te binnen, Helena weet niet dat Sky en ik op één kamer hebben geslapen. En ze weet ook niet van het ongeluk met Chad.
'Ik had geen date met Ethan.' antwoordt ik zuchtend.
Vanuit mijn ooghoek zie ik haar verward naar me kijken.
'Maar ik dacht...'
'Nee Helena, het was ten eerste geen date. Ten tweede, Ethan besloot dronken te worden, dus toen ging ik maar weg.'
Helena geeft me een duw en zegt nog steeds grijnzend: 'Volgende keer heb je vast nog een kans.'
Ik richt mijn hoofd op Helena en kijk haar serieus aan, waardoor haar grijns op haar gezicht verdwijnt.
'Helena... Ik ben niet verliefd op Ethan.'
'Jawel, ik kan het zien aan je gezicht. Ik zie duidelijk dat je verliefd bent.'
Er verlaat een harde zucht mijn mond.

We lopen het geschiedenislokaal in en nemen in het middenplaats, wat ook erg zeldzaam is. Net wanneer we gaan zitten komen Sky, Harry, Ethan en Ryan het lokaal ingelopen. Ethan steekt groetend een hand naar me op en met heel de groep komt hij naar ons toegelopen. Ethan en Harry komen achterons zitten en Sky en Ryan voor ons. Helena haar ogen raken in contact met Sky. Meteen kijkt ze gespannen voor zich uit. Ik weet dat Helena niet met Sky wilt praten, maar ze moet ooit weer normaal gaan doen. Plotseling draait Sky zich naar ons om. Zijn bruine chocolade ogen kijken me recht aan.
'Hoe was je weekend?'
Ik kijk even in mijn ooghoek en zie dat Helena geïrriteerd en met open mond voor zich uit staart.
'Goed.'
Er verschijnt een glimlach op mijn gezicht. Voordat Sky zich weer omdraait geeft hij Helena nog een dodelijke blik. Het is duidelijk dat die twee elkaar niet mogen. Ik snap dat ze exen zijn, maar waarom zou je elkaar dan zo haten? Ik vraag me af wat er tussen die twee is gebeurd...

Wanneer heel de klas eindelijk stil is, staat de docent uit zijn bureaustoel.
'Goedemorgen allemaal.'
Zoals altijd reageert niemand en kijken we hem suf aan. Meneer Smith is best wel oud. Volgens mij heeft hij echt een hekel aan deze baan. Hij geeft ons alleen maar vervelende opdrachten en hij bereid ons geen eens voor voor toets.
'Vandaag beginnen we met opdrachten in ons werkboek. Daarna heb ik een grotere opdracht voor jullie.'
Ik wist het, aangezien er grote gekleurde vellen vooraan het klaslokaal liggen en allemaal stiften. Die man weet ook niks beters te verzinnen...
'Jullie mogen opdracht 58 tot 72 maken.'
En ja hoor weer lekker veel... Heel de klas begint meteen te zuchten. Toch slaan we ons werkboek open en beginnen we met de opdrachten.

Na ongeveer een halfuur zegt meneer Smith: 'Leg allemaal jullie pennen neer.'
Gehoorzaam laat iedereen hun pennen vallen.
'De grote opdracht waar ik het over had ga ik jullie nu uitleggen. In tweetallen gaan jullie een poster maken die over de Grieken Romeinen gaat. Volgende les geeft elk groepje een korte presentatie over hun poster. Zorg dat jullie goede tweetallen maken, anders maak ik ze.'
Wanneer meneer Smith weer terug in zijn stoel ploft, begint iedereen door elkaar te praten.
'Samen?'
Helena haar hazelnoot bruine ogen kijken me vragend aan.
Voordat ik antwoordt kan geven wipt Sky naar achter.
'Samen?'
Meteen verschijnt er weer een beledigende blik op Helena haar gezicht. Net wanneer het al akward genoeg is, komt Ethan ook naast mijn tafel staan.
'Samen?' vraagt ook hij.
Met een twijfelende blik glijden mijn ogen langs hun alle drie.
'Ik heb nog heel wat van je tegoed.' zegt Sky.
Zijn arm leunt op mijn tafel en grijnzend kijkt hij me aan. Vanuit mijn ooghoek kan ik zien dat Helena nog verwarder en geïrriteerder raakt, wat ik ook wel snap. Ze heeft helemaal geen idee wat er tussen mij en Sky is gebeurd.
'Over 5 minuten moeten de groepjes gemaakt zijn.' hoor ik meneer Smith door het lokaal zeggen.
Sky heeft wel een beetje gelijk, hij heeft nog veel van me tegoed.
'Ik ga met Sky...'
'Sorry Helena en Ethan.'
Meteen draai ik mijn rug naar Helena toe, zodat ik haar dodelijke blik niet hoef te zien. Ik zweer, als je haar aankijkt als ze boos is dan ben je dood. Ethan geeft een goedkeurend knikje, draait zich om en neemt achterons weer plaats. Zou Ethan me echt leuk vinden? Harry zat naast hem, maar hij had mij als eerst gevraagd. Voorzichtig draai ik me weer recht en precies zoals ik al verwacht had kijkt Helena me boos, geïrriteerd en beledigend aan. Er komt nog net geen stoom uit haar neus.
'Ik ga wel met Lotte.'
Boos staat ze op van haar stoel. Ze werpt me nog een beledigende blik en daarna loopt ze naar Lotte toe. Waarom moet ze hier zo'n probleem van maken? Zuchtend kijk ik Helena na. Ik snap dat het moeilijk voor haar is dat ik met haar ex samenwerk, maar ze moet er echt mee stoppen om er zo'n probleem van te maken. Sky legt zijn boeken op tafel en neemt naast me plaats. Plotseling vang ik Rosanne haar blik op, die schuin achter ons zit. Ook zij kijkt me boos aan.
'Morgen bij mij?' hoor ik Sky vragen.
Meteen richt ik mijn blik weer op Sky. Even heb ik geen idee waar hij het over hebt, maar dan schiet me de poster weer in mijn hoofd.
Twijfelend antwoordt ik: 'Oké.'
'We kunnen morgen wel om half drie. We hebben dan toch geen training.' zegt Sky.
'Oké half drie dan.'

Zodra de bel gaat staat iedereen op van zijn stoelen. Ik wil nog naar Helena lopen, maar zonder me aan te kijken loopt Helena het lokaal uit. Zuchtend sla ik mijn boeken tussen mijn armen. Meteen ren ik Helena achterna. Ik ren door de menigte heen richting haar kluisje. Geïrriteerd duw ik iedereen aan de kant die in mijn weg staat. Al vanaf een afstandje zie ik Helena bij haar kluisje staan. Geïrriteerd gooit de haar boeken erin. Buitenadem sta ik voor ik voor haar kluisje stil.
'Sorry?'
Helena gooit haar kluisje dicht en haar woedende ogen kijken me aan.
'Hebben jullie wat ofzo?'
Meteen antwoordt ik: 'Nee, natuurlijk niet!'
Helena draait haar rug weer naar me toe en slaat haar armen over elkaar.
'Waarom kijkt hij dan heel de tijd naar jou en wijst hij Rosanne en elk ander meisje af?'
'Er is niks tussen ons. We zijn gewoon vriendin.'
Zodra ze het woord vrienden hoort draait ze zich abrupt om.
'Vrienden?'
Ze schiet bijna in de lach, alsof ik iets verkeerd heb gezegd.
'Je kan geen vrienden zijn met Sky Cooper.'
Plotseling kan ik mezelf niet meer inhouden.
'Waarom ben je hier zo boos over? Het is toch mijn eigen keus of ik met hem omga?'
'Ja, het is je eigen keuze, maar ik ga je niet troosten als hij het met je uitmaakt of je gebruikt!'
Geïrriteerd sla ik met mijn vuist tegen de kluisjes aan.
'Ik zei toch, ik heb niks met hem!'
'Maar je gaat wel met hem om.'
Ik sla mijn handen voor mijn gezicht en begin nu zelf ook boos te worden.
'Mag dat niet dan?!'
Plotseling merk ik dat heel de gang ons aandachtig aankijkt. Ze hopen vast dat we gaan vechten, maar het ergste wat kan gebeuren is dat Helena gewoon wegloopt. Sky en het team staan een stukje verderop naar ons te kijken. Zodra ze zien dat ik boos kijk, duwen ze zich door de menigte naar ons toe.
'Wat is er?' vraagt Ethan als eerste.
Vragend kijkt het team me aan.
'Komen je vrienden je nu helpen?'
'Leila, wat is er?' hoor ik Sky vragen.
Hij duwt Stefan aan de kant en komt tevoorschijn.
'Niemand heeft wat aan jou gevraagd!'
Ineens slaat Sky ook om: 'Jij moet gewoon je bek houden!'
Woedend kijken ze recht in elkaars ogen.
Helena draait haar gezicht weer naar me toe en zegt dan: 'Loop lekker zelf naar huis!'
Ze draait zich om, geeft Stefan een duw, zodat ze door het team heen kan lopen. Het geluid van haar hakken sterft langzaam weg. Ik kijk haar aan voordat ze de trappen van de school afloopt.
'Lift?' vraagt Sky.
Zonder hem aan te kijken antwoordt ik: 'Is goed.'
We proppen ons ook door de menigte en lopen de school uit.


Heyyy guys, 
Ik hoop dat jullie het een leuk hoofdstuk vonden!!
Ik heb weer eens niks te zeggen😂, sooo byeee.

Xx Marith











The Love Shot✔️Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu