The Love Shot✔️

Hoofdstuk 26

(Pov Sky)

'Niet zo strak.' zeg ik licht geïrriteerd tegen Anne, die de stropdas om mijn nek doet.
'Sorry meneer.'
Meteen trekt ze de stropdas losser. Met haar hand strijkt ze mijn pak glad.
'Weet u zeker dat u geen zwart met wit pak aan wilt?' vraagt ze op een bescheiden toon.
'Nee, als ik deze aan wil, dan wil ik deze aan.'
Goedkeurend kijk ik in de spiegel. Ik heb een zwart pak aan en mijn haar wordt naar achter gehouden door de gel. Ik draai mijn gouden horloge nog recht en loop daarna de inloopkast uit.

Zodra ik beneden in de woonkamer aankom, zegt mijn moeder meteen: 'Wat ben je toch mooi.'
Meteen staat ze op van de bank en loopt ze naar me toe. Ze wilt haar hand door mijn haar halen, maar gelukkig kan ik haar hand nog net op tijd wegslaan.
'Je lijkt echt op je vader.' zegt ze zwijmelend.
Haar ogen glijden over het zwarte pak. Er verlaat een harde zucht mijn mond.
'Ik ga met de Ferarri.'
Ik draai de kluis open, haal de sleutels eruit en loop de gang weer in, richting de hal. Waarom moet mijn moeder altijd zo kleverig doen?
'Ik zie vanavond wel weer verschijnen!' hoor ik haar nog naar me roepen.

Zodra ik de garage inloop staat de Ferarri zoals altijd weer te shinen. Ik laat mezelf op de bege stoelen ploffen en steek de sleutels in het gat. Mijn vingers glijden over mijn mobiel heen en ik voer Leila haar adres is, die ze vanmiddag had doorgestuurd. Er verlaat een harde zucht mijn mond, zodra ik zie waar ik moet zijn. Leila heeft serieus het adres van mijn ex doorgestuurd! Waarom kon ze niet gewoon bij haar huis zijn? Met een lichte irritatie start in de Ferarri.

Ik zet de Ferarri stil voor het welbekende huis. Het is echt een tijd geleden dat ik hier ben geweest. Helena was mijn aller eerste echt vriendin. Natuurlijk was ik daarvoor met meiden naar bed gegaan en de volgende dag gooide ik ze gewoon het huis uit. Maar met Helena heb ik 3 maanden verkering gehad! Ik stap de Ferarri uit en loop daarna de trap op richting de voordeur. Heel even twijfel ik, maar dan druk ik toch op de deurbel. Na een paar seconden wordt de deur opengetrokken. Meteen wordt ik boos aangekeken door Helena haar moeder. Zonder me te begroeten verdwijnt haar moeder weer de gang in. De moeder van Helena heeft me nooit gemogen. Ze vond me een badboy, een jongen die elke nacht met een ander meisje in bed ligt, heel veel drinkt en populair is. Het is wel waar, ik geef het eerlijk toe.
'Zet geen stap in ons huis!' hoor ik haar moeder nog roepen.
Ongeduldig tik ik met mijn schoen op de grond. Uiteindelijk hoor de gangreen dichtvallen en Helena geïrriteerd praten. Zodra Leila voor de deuropening staat hou ik mijn lippen stevig op elkaar. Ze heeft een rode gala jurk aan met afgezakte korte mouwen en aan de bovenkant ook kant. Haar blonde haar zit in een strakke opgestoken knot. Helena kijkt me niet aan en blijft verscholen achter Leila staan. Met een grote grijns zet ik mijn arm in mijn zij, zodat ze haar arm erin kan steken.
'Ik ben je date niet!'
Op haar hakken loopt ze wankelend voorbij me. Blijkbaar heeft ze niet vaker op die dingen gelopen, want ik moet haar bijna opvangen.
'Veel succes Leila.' hoor ik Helena nog naar haar roepen.
Ik kijk Helena nog boos aan, maar loop daarna achter Leila aan.
'Welke auto is van jou?' vraagt ze en ze rolt met haar ogen.
Expres kijkt ze over de witte Ferarri heen.
'Deze.'
Ik wijs naar de Ferarri die recht voor haar staat.
'Oh echt? Nooit verwacht.' zegt ze sarcastisch, zonder dat er ook maar een lach op haar gezicht verschijnt. Zelfstandig doet ze de deur open en gaat ze zitten. Ik zie dat ze nieuwsgierig door de Ferarri heen kijkt. Ze doet heel veel moeite om het niet te laten opvallen dat ze toch wel een beetje geïnteresseerd is. Ik ga aan de bestuurders kant zitten en start de Ferarri. Zonder ook maar een woord te wisselen rijden we de straat uit.

Na 5 minuten stilte begin ik toch met praten: 'Je bent zeker nog nooit naar een luxe restaurant geweest?'
Meteen kijkt ze me beledigend aan.
'Zie ik er zo uit dan?'
Meteen verbeter ik mezelf: 'Nee, nee, nee, je ziet er juist mooi uit. Het was gewoon een vraag.'
'Nee ik ben nog nooit naar een luxe restaurant geweest. Nu grappig?' zeg ze op een geïrriteerde toon.
Stevig klem ik mijn handen om het stuur heen. Waarom moet ik van die verkeerde vragen stellen? Ik voel dat mijn handen nat worden.
'Waarom doe je zo bot?' floept er plotseling uit mijn mond.
Weer geeft ze me een boze blik.
'Bot? Oh sorry, je bent zeker gewend dat iedereen je aanbid.'
Ze rolt met haar ogen en richt daarna haar blik naar haar mobiel.
'Helena heeft je zeker vertelt dat je voorzichtig bij mij moet zijn?' vraag ik zonder mijn ogen van de weg te halen.
Ze kijkt op van haar mobiel en haar ogen kijken mijn richting in. Ik kijk even opzij en meteen verdrink ik in haar parel groene ogen.
Ik wordt uit mijn gedachten door haar scherpe stem: 'Hou Helena erbuiten!'
'We zijn teamgenoten, verder niks. Ik neem echt niet elk meisje naar bed die ik zie.'
Weer is het stil in de auto. Het enige wat te horen is is de grommende motor van de Ferarri. Ze zucht het kijkt weer op haar mobiel en ik weer naar de weg. Via mijn ooghoek kan ik zien dat ze met Helena aan het appen is. Natuurlijk is ze nu alles tegen Helena aan het zeggen... Helena verteld vast allemaal dingen over mij zodat Leila niet aardig tegen me doet. Leila is vast vergeten dat ik haar gered heb bij de directeur en twee keer van Chad. Ik zucht en druk het gaspedaal nog harder in, waardoor we allebei in de stoel worden gedrukt.

Ik draai de Ferarri in één van de parkeerplaatsen. Zodra we uitstappen worden we meteen ontvangen door een bewaker die ons aar de ingang lijdt. Leila is inderdaad nog nooit naar een luxe restaurant geweest, want ze kijkt met open ogen naar de gespierde bewaker. Heel het team staat al voor het restaurant te wachten. Door een gastvrouw worden we het luxe restaurant binnen geleidt.
'Je ziet er mooi uit.' hoor ik Ethan tegen Leila zeggen.
Leila glimlacht naar hem en samen lopen ze het restaurant in.
'Lukt het niet?' fluistert Ryan zijn stem tegen me.
Ryan komt naast me lopen. Ook hij heeft een mooi zwart pak aan, allen hij heeft er een witte blouse onder inplaats van een zwarte.
'Wat lukt niet?'
'Ik ken die blik uit duizenden.' zegt Ryan en hij begint even te grinniken.
'Welke blik?' vraag ik nog steeds niet begrijpend.
'Je wilt haar vanavond in je bed hebben.'
'Wat? Gast, nee! Ik bracht haar alleen hierheen, anders had ze met de bus gemoeten.'
'Sky, je brengt nooit mensen ergens naar toe, omdat je zo gastvrij bent. Je brengt alleen mensen ergens heen als je verkering met die gene hebt.'
'Hou op gast!' zeg ik iets te hard door het restaurant en ik geef Ryan een por.
'Easy gast.'
We nemen plaats aan een grote luxe tafel, die vol staat met gouden kaarsen en accessoires.

Heyyy guys, 
Sorry dat ik zo laat geupload heb, maar ik had het erg druk met school. 
Ik ben nu bezig met hoofdstuk 19 aan het herschrijven, dus als je geïntreseerd bent kan je ook nog terug lezen😜
Ik hoop dat jullie het een leuk hoofdstuk vindt. 
Ik zie jullie donderdag!!

Xx Marith