The Love Shot✔️

Hoofdstuk 59

(Pov Sky)

Rosanne laat mijn lippen maar niet los. Wanneer ik eindelijk denk dat ze me loslaat, begint zijn mijn nek te zoenen. Geïrriteerd duw ik haar van me af.
'Ik ga naar de jongens toe.'
Met opgetrokken wenkbrauwen laat ik Rosanne achter. Zo snel als ik kan zwem ik weg van haar. Zodra ik bij de jongens aankom kijk ik verbazend naar wat ze aan het doen zijn. Op de schouders van Ryan zit de vriendin van Marith genaamd Madelief en op die van Simon zit Marith zelf. Ze proberen elkaar van de schouders van hun partner te duwen. Kol, Klaus en Stefan juichen ze enthousiast toe. Plotseling geeft Marith Madelief een harde duw, waardoor ze naar achter valt en met een harde plons het water raakt. Zodra ze lachend boven komt haalt iedereen opgelucht adem. Madelief veegt haar stijle blonde haar uit haar gezicht en klimt daarna weer op Ryan zijn schouders.
Net voordat ze weer beginnen hoor ik Rosanne zeggen: 'Wij doen mee.'
Serieus, kan ze me niet één keer loslaten? Ik wil haar afwijzen, maar daar ben ik al te laat voor. Rosanne zet haar scherpe nepnagels in mijn schouders en ze duwt zichzelf omhoog. Zwaar is ze niet, maar ik moet wel mijn evenwicht zoeken. Ik sla mijn armen om haar benen, waardoor ze stevig blijft zitten. Wankelend komt Ryan op ons afgelopen. Madelief strekt haar armen. En probeert Rosanne van mijn schouders af te duwen. Plotseling voel ik Ryan zijn voet om die van mij. Hij probeert me onderuit te halen. Heel even lijkt het erop alsof ik mijn evenwicht verlies, maar ik ben net op tijd om me weer te herpakken.
'Kom op Sky!' hoor ik Stefan juichen.
Ook ik haak mijn voet tussen zijn benen. Met een harde ruk trek ik mijn been terug, waardoor Ryan naar achter valt. Met een harde plons vallen zowel Madelief als Ryan het water in. Proestend komt Ryan boven.
Bezorgt vraagt hij aan Madelief: 'Gaat het?'
'Ja hoor.'
Ze wrijft over haar rode rug, maar als snel verschijnt er weer een glimlach op haar gezicht. Ryan is sowieso verliefd op Madelief. Ze is blond en heeft blauwe ogen, precies het type waar Ryan op valt. Plotseling wordt ik uit mijn gedachten gehaald door Simon die op me af komt lopen. Op zijn schouders heeft hij Marith zitten. Meteen haak ik mijn been tussen die van Simon, zodat hij meteen begint te wankelen. Zo te zien is Marith best sterk, want ze duwt Rosanne bijna van mijn schouders af. Net voordat Rosanne naar achter valt, herpakt ze zichzelf. Met moeite hou ik ons beiden recht. Simon heeft nu ook zijn been om die van mij en Rosanne beweegt hevig heen en weer. Met een grote grijns kijkt Simon me aan. Zijn ogen kan je nauwelijks zien, want die worden bedekt door de natte haarlokken, die plaat over zijn voorhoofd hangen. Simon heeft geen super lang haar, maar het is zeker langer dan mijn haar. Plotseling geeft Marith Rosanne een harde duw. Ik pak Rosanne haar benen steviger vast, zodat we rechtop zouden blijven staan, maar inplaats daarvan vallen we allebei naar achter. Happend naar adem kom ik weer boven water.
'De winnaars zijn Simon en Marith!!' roept Klaus juichend.
Het team begint te klappen. Marith laat zich van Simon's rug afglijden en ze geven elkaar een high five. Uitgeput legt Rosanne haar hoofd op mijn schouder.
'Wij doen mee!' roept iemand plotseling enthousiast.
Meteen draaien ik me om en ik zie Ethan en Leila achterons staan.
'Is goed.' zegt Marith.
Marith switched van partner, want dit keer klimt ze op de rug van Stefan.
'Wij doen ook mee.' zegt Rosanne wanneer ze doorheeft dat Leila ook mee doet dit potje.
Rosanne zet haar nepnagels weer in mijn schouders en trekt zichzelf op. Leila klimt op Ethan zijn schouders. Ik sla weer mijn armen stevig om Rosanne haar benen. Madelief klimt op Kol zijn schouders, waardoor Ryan jaloers naar ze kijken. Ik grinnik even in mezelf, maar focus daarna volledig op het spel. Eerst gaan Stefan en Marith tegen Kol en Madelief. Het lijkt een lang potje te worden, maar zodra Kol in Stefan zijn ballen trapt is het voorbij.
'Gast...' kreunt Stefan nog, voordat hij inzakt en onderwater verdwijnt.
Marith zit nog op zijn schouders, maar Stefan gooit haar er zelf vanaf. Eerlijk gezegd was het echt een goeie zet van Kol. Madelief geeft Kol een high five en voorzichtig glijdt ze van zijn schouders af. Nu is het de beurt van Rosanne en mij tegen Ethan en Leila. Even ben ik vergeten waarom we dit ook alweer doen... Wankelend loop ik naar Ethan toe. Stevig hou ik Rosanne haar benen vast. Ze heeft haar handen al gestrekt en moordlustig kijkt ze Leila aan. Zodra Leila in hand bereik is begint ze te duwen. Ethan probeert mij onderuit te halen, maar het heeft weinig zin. Ik kijk even naar boven hoe het met de meiden gaat, maar het ziet er niet al te vriendelijk uit. Rosanne haalt met haar nepnagels uit alsof ze een kat is. Leila kijkt haar woedend aan en probeert Rosanne haar bruine golvende haar te pakken. Misschien moet ik Rosanne maar gewoon naar achter gooien, zodat dit over is.
'Het is geen vechtpartij.' zeg ik tegen de meiden boven me, maar ze lijken niet te luisteren.
Plotseling is er een harde klap te horen, Rosanne heeft met een platte hand Leila geslagen op haar wang.
'Kreng!!' hoor ik Leila roepen.
Ik hoor Rosanne nog net niet grommen als een tijger. Weer klauwt ze naar Leila.
'Rosanne die normaal!' zeg ik tegen de haar, maar ik ben al te laat.
Rosanne raakt Leila weer op haar wang.
'Blijf met je klauwen van me af!'
Leila haar stem klinkt woedend. Rosanne leunt zover naar voren dat ik bijna mijn nek breek. Ik wil dit spel zo snel mogelijk beëindigen door Ethan onderuit te halen, maar zo gemakkelijk gaat dat niet.
'Effe serieus hou Rosanne in bedwang!' zegt Ethan tegen me.
Ethan steekt zijn voet tussen mijn benen en met al mijn kracht probeert hij me onderuit te halen.
'Ik kan er toch niks aandoen!' schreeuw ik boven al het gescheld van de meiden boven ons uit.
'Laat jezelf naar achter vallen, straks gaat het fout!' roept Ethan naar me.
Sprakeloos kijkt de groep om ons heen ons aan. Ze zijn niet aan het klappen of juichen. Het enige wat ze doen is naar ons kijken.
'Owwhee als je jezelf laat vallen! Hou me stevig vast Sky!'
Wat moet ik nou doen?
Net voordat ik mezelf naar achter wil laten vallen hoor ik: 'Auw!'
Meteen kijk ik omhoog en ik zie dat Leila naar achter valt. Met een harde klap beland ze op het water. Zonder te twijfelen laat ik Rosanne haar benen los en gooi ik haar naar achter. Zo hard als ik kan ren ik naar Leila toe. Proestend komt ze bovenwater.
'Gaat het?' vraagt Ethan bezorgt aan haar.
Hij slaat zijn arm om haar heen. Leila reageert niet en begint plotseling te hoesten. Er komt een hele waterval uit haar mond.
'Gast kijkt wat je gedaan hebt!' roept Ethan boos en hij wijst naar Leila alsof ik nog niet gezien hebt wat Rosanne heeft gedaan. Er zitten twee grotte schrammen op haar buik door Rosanne haar nepnagels. Ook is haar ene wang helemaal rood van de klap.
'Ik heb dat niet gedaan hoor!' roep ik verdedigend terug.
Terwijl wij aan het ruziën zijn zie ik dat Marith, Madelief en het team Leila helpen.
'Misschien kunnen jullie even helpen.' zegt Marith gestresst tegen ons.
Meteen richt ik mijn blik naar Leila. Gelukkig staat ze gewoon, maar haar gezicht is spierwit.
'Je hebt te veel zout ingeslikt. We kunnen het best even terug naar het strand en vers water voor je gaan halen.' adviseert Marith.
Leila knikt zachtjes. Marith loopt richting het strand en Leila strompelt achter haar aan. Ze ziet er wankelend uit en ze staat op het punt om in te storten. Net wanneer ik te hulp wil schieten, pakt Ethan mijn schouder vast.
'Gast wat denk je wel niet te gaan doen?'
Geïrriteerd trekt hij me terug naar achter. Madelief ondersteunt leila en loopt samen met haar terug naar het strand. Zonder een woord tegen me te zeggen loop Ryan achter Madelief aan. Ethan geeft me nog een boze blik, maar loopt daarna zelf ook achter de groep aan. Zuchtend kijk ik Leila en rest na. Helena staat ze bezorgt op het strand op te wachten. Ze helpt Madelief met Leila en met zijn alle lopen ze terug naar hun plekje. Ik zie Helena nog even achter zich kijken. Met een boze blik kijkt ze me aan. Ze denkt waarschijnlijk dat het mijn schuld is, terwijl Rosanne alles heeft gedaan.

Zodra Leila veilig op haar handdoek ligt, draai ik me weer om. Meteen loop ik door naar Rosanne, die blijkbaar nog niet beseft wat ze net heeft gedaan. In haar hand heeft ze een schelp waar ze bestuderend naar kijkt. Haar bruine haar is niet meer golvend, maar zeiknat en stijl. Haar make-up is ook helemaal uitgelopen.
'Wat was dat voor actie?!'
Rosanne kijkt op van de schelp en met een verwaande blik kijkt ze me aan. Kol, Klaus, Simon en Stefan, die nog wel in het water zijn, richten hun blik naar ons.
'Ze verdiende het.' zegt Rosanne.
Ze zet haar handen in haar zij en haar bruine ogen kijken me recht aan.
'Verdiende ze het om te stikken?!'
'Ze moest gewoon niet zo arrogant doen.'
Vol ongeloof kijk ik Rosanne aan.
'De enige die arrogant doet ben jij.'
'Je bent gewoon jaloers dat ik Leila wel echt leuk vond.'
'Ik? Jaloers?' zegt Leila en ze schiet plotseling in de lach.
'Sorry babe, maar jij bent de enige die jaloers is. Je bent jaloers op Ethan, dat hij Leila heeft en jij niet meer.'
Plotseling heeft ze de gevoelige snaar geraakt. Ik grijp haar pols en knijp er hard in.
'Sky je doet me pijn.' zegt ze op een kalme toon.
Hoe harder ik knijp, hoe harder Rosanne haar kaken op elkaar houdt. Ik wil dat ze stopt met praten, maar inplaats daarvan gaat ze toch verder.
'Waarom laat je Leila niet gewoon gaan? Onze ouders willen dat we verkering hebben en ik vindt het een goed idee.' zegt ze met haar kaken op elkaar.
'Maar ik niet! Ik wil geen verkering met iemand die alleen maar verkering met me wilt, omdat ik rijk ben.'
Plotseling verschijnt er een grijns op haar gezicht.
'Toch moeten we het met elkaar doen.'
Haar ene hand glijdt over mijn wang, waardoor er weer een koude rilling over mijn rug rolt. Meteen knijp ik nog harder in haar pols, waardoor ze meteen haar hand weg haalt.
'Mijn ouders bepalen echt niet met wie ik een relatie neem.'
Plotseling grijpen Stefan en Simon in.
'Oké dit was wel weer genoeg drama. Laat haar maar los.' zegt Stefan.
Zonder ook maar een spier te verrekken, kijk ik Rosanne recht in haar bruine ogen. Stefan en Simon moeten allebei aan mijn arm trekken, voordat ik Rosanne loslaat. Met een pijnlijk gezicht wrijft Rosanne over haar pols.
'Sky sorry, dit was allemaal een vergissing, ik...'
Meteen onderbreek ik haar.
'Verspil je stem maar niet. Het is uit!' zeg ik recht in haar gezicht.
Rosanne haar mond valt open en beledigend kijkt ze me aan. Plotseling zet ze haar hand in haar zij en verschijnt er een grijns op haar gezicht.
'Oke is goed, dan is het uit, maar Leila krijg je nooit meer terug. Heb je haar gezicht niet gezien, ze haat je!'
'Je hebt haar leven verpest.'
Zonder ook maar te twijfelen, duw ik haar naar achter en met mijn handen hou ik haar steviger onderwater. Ze stribbelt tegen en wilt naar boven zwemmen, maar ik hou haar onderwater.
'Sky laat haar los!' hoor ik Stefan en Simon roepen, maar ik heb weinig aandacht voor hun.
Rosanne probeert zich omhoog te trekken, maar het heeft weinig zin. Plotseling voel ik Stefan zijn armen om me heen. Kol pakt mijn middel vast en Klaus en Simon mijn armen. Met zijn alle trekken ze me naar achter, waardoor ik Rosanne niet meer onderwater kan houden. Proestend en happend naar adem komt Rosanne bovenwater. Haar bruine haar zit door de war en al haar make-up is nu nog erger uitgelekt.
'Wat dacht je wel niet! Ik kon wel dood gaan!!'
Kol en Klaus helpen Rosanne omhoog, terwijl Stefan en Simon me wegduwen.
'Bro ga effe op je handdoek liggen.' zegt Stefan.
'Je bent mijn ma niet!' antwoordt ik woedend.
Toch strompel ik richting het strand. Mijn hoofd voelt licht.

Ik laat me op mijn handdoek vallen en onopvallend kijk ik naar Leila. Haar hoofd ligt op Ethan zijn borst en ze heeft haar ogen gesloten. Ethan heeft stevig zijn arm om haar heen, alsof hij bang is dat ik haar plotseling zou nemen. Ryan ligt naast me te zonnen, maar zodra hij doorheeft dat ik er weer ben opent hij één van zijn ogen.
'Hey.' zeg ik droog.
'Hoi...'
Ik wil beginnen met praten, maar Ryan is me voor.
'Het was niet jou schudt, zit er niet mee.'
Zuchtend laat laat ik mezelf naar achter vallen, zodat ik op mijn rug lig. Net voordat ik mijn ogen dicht wil doen, zie ik Rosanne onderste boven achter me staan. Haar bruine ogen kijken me woedend aan. Boos grijpt ze haar handdoek naast me weg. Al haar 4 vriendinnen staan om haar heen.
'Idioot!' roept Rosanne boos, waardoor iedereen hun blik naar ons richt. Voordat ik het door heb voel ik een harde stomp op mijn six-pack. Kreunend van de pijn krimp ik in elkaar.
'Je krijgt hier spijt van!!' roept Rosanne nog naar me.
Nonchalant veegt ze haar natte bruine haar naar achter en op haar flip flop slipper sloopt ze weg. Met een pijnlijk gezicht wrijf ik over de rode plek die zich op mijn buik gevormd heeft. Je kan bijna de vorm van haar slipper erin zien. Nadat er geen drama meer is sluit iedereen zijn ogen weer en gaan ze verder met zonnen. Behalve Leila, ze heeft haar ogen open. Nog steeds ligt ze op Ethan zijn borst. Haar groene ogen kijken me recht aan. Door het zonlicht glinsteren haar ogen nog erger. Met boeit haal ik mijn ogen van haar af en richt ik ze de lucht in. Voordat ik mijn ogen sluit verlaat er een harde zucht mijn mond.

Heyyy guys, 

Dit was weer een lekker lang hoofdstuk. Ik hoop dat jullie het een leuk hoofdstuk vonden. We zijn alweer bij de 1200 duizend lezers, ik kan het gewoon niet geloven!! Thank you so much! Ik zie jullie dinsdag weer. 

Xx Marith