The Love Shot✔️

Hoofdstuk 6

(Pov Leila )

Met zijn drieën lopen we door de gangen van de school. Al deze tijd dacht ik dat Helena geen vriendin had, maar blijkbaar zat ik fout. De vriendin van Helena, genaamd Lotte liep naast haar. Ze heeft blond haar, net iets donkerder dan mij en het zit in een hoge staart. Lotte heeft een sport outfit aan. Ik kijk naar de zwarte sportlegging met daarboven een grijze sport croptop. Eerst dacht ik dat ze in het cheerleader team zat, maar Helena vertelde me dat ze aan skaten deed. Lotte komt waarschijnlijk uit Frankrijk, want ze heeft een erg Frans accent. Het klinkt erg chique en bekakt. Sinds dat Lotte erbij is gekomen, is Helena alleen maar met haar aan het praten. Ik kon het moeilijk verstaan, maar waarschijnlijk hadden ze het over onderwerpen die mij niks konden schelen. Toen we open school aankwamen en ik begon over de cheerleaders, werd Helena ineens chagrijnig. Waarschijnlijk deed het haar herinneren aan het feit dat ik niet bij het orkest ga, maar bij de cheerleaders. Maar wat kan ik eraan doen? Het orkest heeft gewoon niet mijn interesse.

Met zijn drieën lopen we het Engels lokaal in. We stoppen even in de deuropening en Helena kijkt zoekend voor een geschrikt plekje. Het Engels lokaal is versiert in een Engels thema. Er hangt een Engels en Amerikaanse vlag vooraan het lokaal en aan de muren hangen allemaal filmposters en dingen die met Engeland en Amerika te maken hebben. In het lokaal is het luidruchtig, iedereen is met elkaar aan het praten. Engels was mijn lievelingsvak, maar tegenwoordig is dat veranderd. Mijn ogen blijven hangen bij een grote groep, die met zijn alle achterin zitten. Sky en een paar teamgenoten van hem zitten bij mij bij Engels en ze verpesten heel de boel. Opeens valt me iets op aan Sky. Er zit iemand anders naast hem, in plaats van zijn vriendin. Waar is die vriendin van hem? Ineens voel ik dat iemand me een por geeft.
'Kom mee.'
Ik kijk Helena aan en loop samen met Lotte achter haar aan. We nemen plaats aan de voorste tafels, recht tegen over het bureau van de docent. Op mijn vorige school probeerde ik altijd de voorste tafels te ontwijken. Niemand wilde aan de voorste tafels zitten, die waren voor de nerdjes. Ik wilde wat tegen Helena zeggen, maar haar rug is naar me toegekeerd, omdat ze weer eens met Lotte aan het praten is. Waarom doet ze nou zo kinderachtig? Gisteren toen ze bij mij was, was ze nog heel enthousiast. Ineens wordt het luidruchtige lokaal stil en richt iedereen zich naar de docent, die voor de klas staat. Het is een slanke vrouw, met vettig blond haar.
'Allemaal je boek opslaan op bladzijde 34 van je tekstboek.' zegt de vrouw met een hoog stemmetje.
Zuchtend sla ik mijn blauw gekafte boeken open op de goede bladzijde. Mijn hoofd leunt op mijn hand, terwijl ik naar de docent kijk en luister.

Eindelijk is het verlossende geluid te horen, de bel. Meteen vlucht iedereen het lokaal uit. Ik wil mijn boeken bij elkaar pakken, maar ik heb er nauwelijks de tijd voor. Helena en Lotte lopen allebei al het lokaal uit. Met de boeken tussen mijn armen ren ik achter ze aan. Geïrriteerd sluit ik bij ze aan. Waarom is ze nou zo chagrijnig ineens?

We lopen de aula in, opzoek naar een plekje. Zoals altijd is het super druk en er is nauwelijks plek. Freshmen's zitten op de grond tegen de muur aan. Ze lijken wel zwervers. Gelukkig vindt Helena nog een leeg plekje in het midden van de aula. We nemen plaats aan de rode ronde tafel. Uit mijn zwarte handtas haal ik mijn broodtrommel. Met een visgerecht kijk ik naar de sandwich die erin ligt. Dit meen je niet... Ze weet dat ik smeerkaas vies vindt! Ik gooi de sandwich in de prullen bak. Zuchtend kijk ik naar Helena en Lotte, die nog steeds met elkaar aan het praten zijn. Hoe moeilijk is het om met drie mensen tegelijk te praten? Ineens merk ik Sky en zijn groep op, die een tafel achterons zitten. De hele tafel zit vol met teamleden en cheerleaders. Waarschijnlijk heeft Sky weer een meid gedumpt, want de zwart harige meid is nergens te bekennen. Helena zegt dat Sky een badboy is, dus dat zal het wel zijn. Op zijn schoot ziet nu een brunette. Ik rol met mijn ogen en richt mijn aandacht weer op mijn eigen tafel.
'Heb je zin in het concert van aankomende week?' vraagt Lotte aan Helena.
'Je hebt toch een cello solo?'
Met een brede glimlach antwoordt Helena: 'Ja zeker.'
Zodra haar bruine ogen mijne tegemoet komen, kijkt ze snel weer weg.
Ik zucht en zink diep in mijn eigen gedachtes.

Eindelijk is het zover, ik ben uit. Bijna huppelend loop ik door de rustige gangen naar mijn kluisje. Het is bijna zover, de auditie voor het cheerleader team. Eerlijk gezegd heb ik er best veel zin in, ondanks dat ik me niet kon inschrijven bij het basketbalteam. Op mijn oude school mochten alleen populaire en knappe meiden in het cheerleader team. Ze hadden letterlijk een selectie en daarop kozen ze de knapste meiden. Hier moet je gewoon een dansje kennen en als je het goed doet, dan zit je in het team. Ik draai mijn code in en met een klik gaat mijn kluisje open. Ik leg mijn handtas en boeken erin. Met mijn handen graaf ik tussen alle andere boeken, opzoek naar mijn gymtas. Pfff, ik moet dit kastje echt een keer opruimen. Ik ben hier pas een paar dagen en mijn kastje ziet er nu al niet uit. Eindelijk heb ik mijn tas gevonden. Ik duw mijn kluisje dicht en