Hoofdstuk 20

606 16 0
                                    

(Pov Sky)

Met heel veel moeite laat ik het zonlicht mijn ogen binnen komen. Het is wat ik voel is mijn bonkende voorhoofd. Sinds het feest van eergisteren ben ik mijn bed niet meer uitgekomen. Gelukkig heb ik geen krater meer. Ik heb alleen nog hoofdpijn van de drukte en muziek. Ik kan me de helft van het feest geen eens meer herinneren. Het enige wat ik nog precies weet is dat Chad naar me toekwam. Ik knijp mijn ogen tot spleetjes, zodra ik op het scherm van mijn mobiel kijk. Het is alweer 12:30 in de middag. Ik moet nu echt mijn bed uit. Met al mijn kracht duw ik mezelf overeind. Eigenlijk wil ik blijven liggen, maar ik heb vanmiddag training. Bij elke stap die ik zet begint mijn hoofd steeds erger te kloppen. Ik pak mijn blauw gele uniform van de bank af en strompel richting de badkamer.

Vanaf een afstand kan ik de school al zien. Zodra ik de parkeerplaatsen op rij voel ik mijn chagrijnige bui al hangen. Letterlijk elk parkeerplekje is bezet.
Ik laat mijn raampje zakken en roep naar een onschuldige jongen: 'Jij daar!'
Geïrriteerd kijkt de krullenbol me aan.
'Parkeer je auto eens ergens anders!'
Wild gebaar ik om me heen. Met de rugzak op zijn rug komt hij naar me toe gelopen. Hij ziet eruit als een freshman, dus ik kan hem zeker wel aan.
De jongen steekt zijn hoofd door mijn raam en zegt brutaal: 'Jij kan je auto ook wel eens ergens anders zetten.'
Zonder ook maar te twijfelen pak ik de kraag van zijn blouse stevig vast. Geschrokken kijkt de jongen door zijn zwarte bril.
'Ik weet niet wie jij bent en dat kan beter zo blijven ook. Als jij nu niet die auto van je aan de kant zet, dan heb je grotere problemen dan je zorgen maken om je cijfers.' fluister ik op een dreigende toon in zijn oor.
Langzaam laat ik zijn kraag los. Zonder ook maar te twijfelen rent hij terug naar zijn oude Volkswagen. Zonder hem nog aan te kijken rij ik mijn groene BMW in de parkeerplaats.

Met mijn lichte schooltas om mijn schouder, loop ik de trappen van school op richting de gangen. De enige spullen die in mijn tas zitten zijn mijn sportspullen. Zodra ik de school inloop, merk ik dat het pauze is. Op de gangen is het druk, iedereen rent gillend door de gangen heen.
'Hey Sky.' begroet een onbekende jongen me.
Sommige mensen proberen te doen alsof ze me kennen, zodat ze indruk op hun vrienden kunnen maken. Je kan bij mij in drie lijsten staan. Ik ken je niet, ik mag je en de laatste lijst met mensen die ik niet mag, en daar wil je echt niet opstaan.
Zodra ik de aula in loop, wordt ik meteen geroepen door Ryan.
'Sky hier!'
Ryan gebaard dat ik naar hem moet komen. Ryan en de jongens zitten precies in het midden van de aula aan één van de ronde tafels. Zoals altijd ziet onze tafel er gezellig uit. De meiden hangen rond, er ligt chips, pizza en drinken op tafel. Ik neem plaats aan één van de stoelen die Ryan voor me vrij heeft gehouden.
'Je vond het feestje van vrijdag wel leuk hè?' zegt Ryan op een lachende toon en hij stoot Stefan aan. Ze kijken elkaar grinnikend aan.
'Ik kan er niks meer van herinneren, dus dat betekent dat het een geslaagd feestje was.'
'Je was kapot dronken en lag elk uur met een andere meid op de zonnebanken.' zegt Stefan lachend, waardoor de rest ook begint te lachen.

(Pov Leila)

Vanuit mijn ooghoek kijk ik nar de gezellig tafels waaraan iedereen van het basketbalteam aanzit. Ik heb Helena vertelt dat die man van het basketbalteam naar me toe kwam en me aanbood op een keer bij de training te kijken. Ze vond het leuk voor me, maar haar enthousiasme spatte er niet vanaf. Waarschijnlijk is ze bang dat ik met Sky omga, geen idee waarom, maar blijkbaar mag ze Sky niet. Niet dat ik met Sky omga. Hij is de badboy van de school en echt niet mijn type. Wie gaat er nou zo met meiden om?
'Helena, ik denk dat ik het niet kan.'
Betwijfelend kijk ik naar de volle tafel waar iedereen gezellig met elkaar aan het praten en lachen is. Ik pas gewoon niet bij hun... Hun liggen elke weer dronken op de bar, terwijl ik met mijn neus in de boeken zit.
'Wat kan je niet?' hoor ik Helena vragen.
Ik draai mijn hoofd naar haar toe en er verlaat een harde zucht mijn mond.
'Ik ga nooit bij hun horen. Dat zijn de badboys van de school en daar hoort zo'n nerdje als ik niet bij.'
Verrassend genoeg spreekt Helena me tegen.
'Je hoeft er ook niet bij te horen. Je ziet ze alleen maar bij de training.'
'Maar voor het zover is, je hebt nog 4 lessen te gaan.'
Daar heeft ze wel gelijk in. Ik zie ze alleen maar bij de training. En dan hoef ik ze geen eens aan te spreken.

Zodra de bel gaat lopen Helena, Lotte en ik naar ons volgende lokaal. We lopen het biologie lokaal in. Gelukkig is er niemand, dus kunnen we als eerste een plekje kiezen. Natuurlijk, nu we de kans hebben, gaan we achterin zitten. Net wanneer we plaats nemen aan de lange tafels, komt er een blond meisje het lokaal binnen gerent.
Aan haar gezicht kan ik zien dat ze erg enthousiast is.
'Helena, Lotte hebben jullie het al gehoord?!'
Het Karin, één van de skate vriendinnen van Lotte.
Ze neemt plaats naast Lotte en kijkt ons met een grote glimlach aan.
'Het is uit tussen Sky en die ene meid uit de 11th grade.'
Ik til met wenkbrauw open en van Helena naar Karin. Is dit serieus wat ze wilde vertellen?
'Weet je wat dit betekent, nu heb ik de kans!'
Meteen begint Helena haar hoofd te schudden.
'Je wilt echt geen verkering met Sky krijgen. Hij gebruikt en hij date alleen met bitches en cheerleaders. Letterlijk het enige waar Sky om geeft is zijn geld. Vertrouw me, hij heeft nog nooit om iemand gegeven.'
Helena haar rug is naar me toe gericht, maar aan haar stem kon ik horen dat ze een brok in haar keel moest doorslikken.
'Jij hebt ook met hem gehad, dus hij gaat niet alleen maar met bitches om.'
'Toen was ik nog een bitch. Vertrouw me nou maar, je wilt niet met hem.' zegt Helena nog één keer voor de duidelijkheid.
Er verlaat nog een zucht uit allebei hun monden. Meteen daarna stroom heel het lokaal vol. Ook Sky en een paar andere jongens komen het lokaal binnen lopen. Vanuit mijn ooghoek zie ik Karin met haar hoofd op haar hand leunen. Zwijmelend kijkt ze naar Sky. Wat ziet zij nou in hem? Ik richt mijn hoofd naar Sky. Zoals altijd is hij aan het lachen. Met zijn hand doet hij zijn haar naar achter. Zijn blik is gericht op een brunette, Rosanne. Hij heeft vast weer een nieuw iemand gevonden... Zoals bijna elke dag heeft hij zijn blauw, gele trainingspak aan. Hoe zou ik eruit zien in zo' n trainingspak?' Een hele groep met meiden neemt plaats om de tafels van Sky en het team. Rosanne zit natuurlijk het dichtst bij Sky. Haar bruine krullen zitten zoals altijd perfect en ze heeft haar cheerleader outfit al aan. Ineens wordt ik afgeleid door de docent die het lokaal binnenkomt lopen. Meteen houdt iedereen zijn mond en slaan hun boeken open op de goede bladzijde. Met een chagrijnige blik gaat de man voor het lokaal staan. Dit kan nog eens een saaie les gaan worden... 


The Love Shot✔️Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu