The Love Shot✔️

Hoofdstuk 37

(Pov Leila)

Zodra ik de wekker hoor, wrijf ik vermoeit in mijn ogen. Net wanneer ik denk dat het een saaie schooldag wordt, schiet me iets te binnen. Ik heb een soort van verkering met Sky. Enthousiast druk ik mijn wekker uit en spring mijn bed uit. Ik ruk mijn witte kledingkast open, haal er mijn favoriete broekpak uit en huppel naar de badkamer. Mijn blonde haar borstel ik, totdat al het pluis eruit is en als finishing touch doe ik de mascara op mijn wimpers. Mascara is de enige make-up die ik op doe. Nadat ik helemaal klaar ben, huppel ik de badkamer uit.

Mijn moeder haar blik kijkt geconcentreerd naar de krant.
'Je eten staat klaar.' zegt ze, zonder van haar krant op te kijken.
Ze wijst naar de keuken, waar inderdaad een bord met sandwiches staat. Ik neem plaats aan de ronde tafel. Op de sandwiches zit een lekkere dikke laag met jam. Met een grote glimlach neem ik een hap.
'Wat ben jij blij. Is er iets gebeurd op school?' hoor ik mijn moeder vragen.
'Nee hoor, ik heb gewoon zin in school.'
Met moeite moet ik mijn grinnik inhouden. Zo snel als ik kan werk ik mijn sandwiches naar binnen.

'Vergeet je gymtas niet!' hoor ik mijn moeder roepen vanuit de woonkamer.
'Tuurlijk niet!'
Ik trek mijn nu nog witte Nike schoenen aan, pak mijn gymtas en schooltas onder de kapstok vandaan en zeg mijn moeder gedag. Met een klap valt de voordeur achter me dicht. Bijna huppelend loop ik de straat op. Gelukkig is het nog niet druk bij de bushalte.

Langzaam komt de bus tot stilstand. Ik stap de bus uit en met de menigte loop ik de school in. Plotseling valt mijn oog op de brunette die met een grote glimlach voor de ingang van de school. Ik had tegen hem gezegd dat we niet moesten opvallen. Meteen loop ik de trappen op.
Zodra ik hem passeer fluister ik: 'Ik had tegen je gezegd dat we niet moesten opvallen.'
'Ik mag je toch wel opwachten?'
Met snelle stappen achtervolgt hij me de school in. Ik stop bij mijn kluisje en Sky loopt door.
'Ik zie je in de les.' zegt Sky en hij loop naar zijn eigen kluisje, een stukje verderop.
Net wanneer ik mijn boeken in mijn kluisje wil leggen, zie ik iemand naast me staan. Mijn blik draait naar een schamende Helena. Met een rood hoofd kijkt ze me aan.
'Kan ik je even spreken?' vraagt ze op een zachte toon.
'Hoezo?'
'Ik wil je wat vertellen.'
Er verlaat een harde zucht mijn mond en ik sla mijn kluisje dicht.
'Oké als het maar kort is.'
Met mijn biologie boeken tussen mijn armen loop ik Helena achterna.

'Waar gaan we helemaal heen?' vraag ik, zodra ik door heb dat we al bij het einde van de eerste verdieping zin.
'Ik wil niet dat we worden afgeluisterd.'
Helena stopt bij het straflokaal, waar voor de deur een gamel hout bankje staat. Ze gaat zitten en gebaard dat ik naast haar moet komen.
'Sorry dat ik zo boos werd, omdat jij en Sky samen aan die opdracht gingen werken.'
Meteen valt er een stilte. Het enige waar ik op dit moment aan denk is, hoe moet ik in hemelsnaam aan Helena vertellen dat Sky en ik een soort van verkering hebben?
'Waarom moeten we dit bespreken?' vraag ik bot.
'Eigenlijk wil ik iets anders zeggen, maar voordat ik dat ga zeggen wil ik eerst dat we geen ruzie meer hebben.'
Ik zucht en zeg dan: 'Oké ik vergeef je, maar voortaan bemoei je je niet met mijn zaken.'
Ik weet dat ik boos reageer, maar ze moet zich niet zo met mijn zaken bemoeien. Ik weet zelf wel wat goed voor me is.
'Leila, ik wil wel dat je het geheim houd. Niemand mag dit weten.'
Voor het eerst klinkt ze echt heel serieus. Zenuwachtig punnikt Helena haar witte nagellak van haar nagels af.
'Vertel maar, want we moeten zo naar de les.' zeg ik gehaast.
Er verlaat een harde zucht haar mond en zonder me aan te kijken begint ze te praten.
'Nou, toen jij en het team naar Las Vegas waren hebben Lotte en ik heel veel tijd met elkaar doorgebracht.'
Zonder dat ik heel de in weet, weet ik ineens wat ze wilt gaan zeggen...
'Ik en Lotte vinden elkaar Leuk...'
Ik probeer verbaasd te reageren, alsof ik van niks weet, maar het lukt niet echt.
'Dus je bent...'
'Nee ik ben niet gay, maar na heel deze tijd hebben de cheerleaders toch gelijk gehad. Ik ben biseksueel.
'Hebben jullie officieel wat?'
Langzaam knikt ze, alsof het een slecht ding is.
'Schaam je je?'
'Beetje.' antwoordt ze, zonder me aan te kijken.
'Moet je niet doen joh. Iedereen kan oprotten als ze geen respect tonen. Dit is hoe jij bent'
Ik sla mijn arm om haar heen en eindelijk verschijnt er een glimlach op haar gezicht. Ik vindt het knap dat ze het durft te vertellen. Misschien moet ik het nu ook vertellen...
'Nu we hier toch zitten te praten. Ik moet je ook wat vertellen...'
Met heel mijn hart hoop ik dat ze niet boos wordt. Nieuwsgierig kijken haar hazel bruine ogen me aan.
'Ik en Sky hebben verkering.'
Helena haar glimlach verdwijnt, maar daarna komt die met veel moeite weer terug
'Leuk voor je...'
De glimlach duurt niet lang, want ze staart nu alweer voorzich uit. Ik hoop dat ze het niet verkeerd opvat...

Heyy guys, 
Dit was het nieuwe hoofdstuk weer.
Ik hoop dat jullie het leuk vonden. 
Ik weet het, ik ben weer eens laat, maar ik was helemaal vergeten dat ik moest uploaden😆
Hopelijk maakt het niet heel veel uit...
Ik zie jullie weer dinsdag!

Xx Marith