stiekem verliefd ✅

12

Ik trek mijn boxer aan en laat me terug op mijn bed vallen. "Jasper? Mag ik binnen komen?" vraagt Maikel me "ja." Hij doet de deur open en ziet mij op mijn bed liggen "gaat alles goed?" vraag ik. Ik kijk naar mijn broertje die zijn hoofd schudt "nee niet echt" zegt hij "er is een meisje die ik waanzinnig leuk vind" zegt hij "ja dat weet iedereen" grijns ik. Zijn hoofd word een beetje rood "maar nu is er een ander meisje dat mij leuk vind en ik vind haar echt heel aardig maar ik weet niet hoe ik moet zeggen dat ik niet meer met haar wil." Zegt hij

"Ten eerste word het wel eens tijd dat je Jasmijn officieel de jouwe maakt" zeg ik "is dat andere meisje die van die foto?" vraag ik waarop hij knikt "je kunt toch gewoon zeggen dat je geen interesse hebt?" vraag ik "je hoeft iemand die jou leuk vind niet persee leuk te vinden" zeg ik.

"Hoe ging het met Thomas?" vraagt hij "ik weet het niet" zucht ik "hij wilde mijn piercings zien" zeg ik. Maikel zijn ogen worden groot "ook die daar zit?" vraagt hij. Ik knik "ja hij hoorde Lukas gister een opmerking maken en was nieuwsgierig naar wat hij bedoelde dus liet ik het zien" zeg ik.

Er breekt een grote glimlach door op zijn gezicht "je liet het hem zien?" lacht hij "jup" mompel ik "en toen?" vraagt hij "toen zat hij eraan" zeg ik. Op dat moment komt mijn vader binnen "wat is er zo grappig?" vraagt hij "ik hoorde Maikel beneden lachen." Maikel kijkt naar onze vader "Jasper heeft zijn piercings aan Thomas laten zien" zegt hij.

Mijn vader grijnst "je meent het" ik knik "ja hij vond ze mooi" zeg ik "ja vooral die daar" zegt Maikel terwijl hij naar mijn lul wijst. Mijn wangen worden rood "moet je dat nu echt zo zeggen" mompel ik "ja dit is echt hilarisch" lacht Maikel.

"Waarom ging hij net zo snel weg?" vraagt pap "ik daagde hem uit me te zoenen" zeg ik "het maakt nu niet meer uit hoe ik me gedraag, de aap is toch al uit de mouw" zeg ik "doe je wel voorzichtig Jasper" zegt mijn vader "ik weet uit ervaring hoe erg een gebroken hart kan zijn" zegt hij "bedoel je toen Sam dood ging?" vraag ik "nee toen oom Jozef bij me weg ging" zegt hij waardoor ik een wenkbrauw op trek "wat?" Zeggen Maikel en ik allebei in koor.

"Toen ik oom Jozef leerde kennen heette hij Maikel" hierbij kijkt hij naar mijn broertje "daar komt jou naam vandaan" zegt hij. "Jozef heeft een hele slechte jeugd gehad en was op de vlucht voor wat mensen. Dat wist ik in het begin niet maar uiteindelijk heeft hij me het hele verhaal verteld. Zijn vader was een homofoob en die man was door en door slecht. Ik ga er verder niet op in, maar het bleek dat Jozef toen hij nog op school zat een vriendje had en toen hij uit kast kwam ging het helemaal verkeerd." zegt hij.

"Tot we een paar weken met elkaar door brachten. Ik was vreselijk verliefd op hem. Toen we een keer met onze vrienden gingen kamperen kwam hij oom Tony tegen. Het bleek dat Tony het vriendje was waar Jozef het over had gehad. Tony vertelde hem een paar dingen over zijn moeder en Jozef besloot met hem mee te gaan om zijn verleden onder ogen te komen."

"Hij ging weg met Tony en liet mij achter. Ik heb er maanden als een zombie bij gelopen. Huilde steeds als ik zijn naam hoorde. Ik wist pas dat ik zoveel van hem hield toen hij weg was. Tot Luuk bij me in trok, op een gegeven moment trok hij het niet meer en zei me dat ik moest stoppen met janken of anders een nieuwe huisgenoot moest zoeken."

Hij glimlacht bij de herinnering "hij hielp me om beter te worden. Hij zorgde ervoor dat mijn hart langzaam weer heel werd" zegt hij. "Dat schilderij wat in onze kamer hangt, dat heb ik hoor hem gemaakt het moment dat ik besefte dat ik hem wilde" zegt mijn vader. "Bij Luuk duurde het wat langer om er voor uit te komen, maar uiteindelijk is het goed gekomen" sluit hij zijn verhaal.

"Wat gebeurde er met oom Jozef?" vraagt Maikel. "Die kwam bijna een jaar nadat hij weg was terug. Op eens zat hij in mijn woonkamer en vertelde hij dat hij en Tony verloofd waren" zegt pap "ik was ontzettend verdrietig en op dat moment was Luuk de enige die me rustig kon krijgen hoewel we toen nog niks met elkaar hadden."

"Tony en Jozef trouwde een paar maanden daarna en Luuk vroeg me een dag later met hem te trouwen. Dat hebben we gedaan diezelfde dag nog. Dat is mijn beste beslissing ooit geweest. Ik zou hier niet gestaan hebben als Luuk me niet had geholpen" zegt pap.

"Ben je me weer aan het ophemelen bij de jongens" grijnst pap wanneer hij binnenkomt. Hij slaat zijn armen om pap heen (verwarrend hè) en lacht naar hem "ik deed het omdat ik van je hield" zegt hij "ik ook van jou" zegt pap terug.

"Maar ik bedoel te zeggen dat niet alles is wat het lijkt Jasper, soms gebeuren dingen niet zoals jij ze wilt en ik ben bang dat dat met Thomas ook het geval is" zegt hij terwijl hij me aan kijkt. "We zullen zien pap, ik ga het nog niet opgeven" zeg ik "niet zonder ervoor te vechten."

De dag gaat snel voorbij. Ik besteed hem vooral met mijn familie. Dat is misschien wel het mooiste aan twee vaders hebben, wat je de één niet kunt vertellen kan bij de ander wel. Ze zijn allebei verschillend, maar altijd zijn ze met ons bezig en er is niemand op deze wereld van wie ik meer hou. Zelfs Thomas niet. Nog niet.