stiekem verliefd ✅

55

Het eerste wat me thuis opvalt is de geur. Het ruikt er naar thuis. "Ik ben zo blij dat ik hier weer ben" zeg ik. Pap knikt "wij ook jongen" de deur van de woonkamer gaat open en meteen komen er twee honden aangerend. Ik schuifel de woonkamer in en zie Max en Levi daar zitten met Jochem en jasmijn. Maikel staat op en omhelst me stevig "welkom thuis grote broer" fluistert hij in mijn oor "bedankt" zeg ik.

Max en Levi staan ook allebei op en omhelzen me kort. "Joost en Sander zijn vanmorgen in het ziekenhuis nog even langs geweest, maar toen sliep je" zegt Vince "ik heb wel iemand horen praten ja" zeg ik "maar ik lag te lekker om mijn ogen open te doen." Vince grinnikt "kom we gaan je in je bed leggen" zegt hij "moet ik de trap op?" vraag ik terwijl ik naar het ding kijk "ja, beneden krijg je niet genoeg rust" zegt pap.

Met pijn en moeite kom ik de trap op. Vince helpt me omhoog en pap loopt dicht achter me zodat ik niet kan vallen. Ik voel me net een klein kind die voor het eerst de trap op klimt. En het is dat ik beter weet anders zou ik me kapot schamen. Zodra we boven zijn en ik de deur van mijn kamer zie word ik blij.

Vince doet de deur open en meteen gaat een goed gevoel door mijn lichaam heen wanneer ik al mijn spullen zie staan. Ik kijk mijn kamer door en eindig bij mijn bed die me roept. Hebben jullie dat weleens dat als je spullen gemist heb dat ze je dan gaan roepen? Dat doet mijn bed nu "kom maar Jasper, kom maar liggen ik maak je warm."

Ik glimlach om mezelf kijk naar het bed en doe een poging om mijn schoenen uit te stappen, maar omdat mijn evenwicht nog niet helemaal goed is val ik bijna om. Vince vangt me op "je moet voorzichtig doen Jasper" zegt hij zacht "ik wilde me schoenen uit doen" zeg ik "ga maar zitten dan doe ik dat wel" zegt hij. Hij trekt mijn broek ook uit en legt me zachtjes achterover op mijn bed.

"Kom je er ook bij?" vraag ik "zometeen, ik ga even wat eten en drinken voor je halen beneden. Ik ben zo terug" zegt hij voor hij mijn kamer uit loopt en mij alleen achterlaat op mijn kamer. Ik voel me hier zoveel beter dan in het ziekenhuis. Voor ik het weet val ik in een diepe slaap door alle inspanningen die ik heb gedaan om hier te komen.

Ik loop zijn kamer uit terug naar beneden waar ze allemaal nog zitten. Ze zijn in gesprek en kijken ondertussen naar de pups die achter elkaar aan rennen. "Koen? Luuk? Hebben jullie even?" vraag ik "ja hoor Vince wat is er?" vraagt koen "nou gister toen Jasper en ik alleen waren begon hij over school en hoe hij die nu af moet maken" begin ik "hij doodsbang dat hij terug moet naar dat gebouw" zeg ik zacht.

"Dat weet ik Vince, dat idee kreeg ik ook al" zegt Koen "ik zat te denken" zeg ik "zou het kunnen dat hij zijn lessen online afmaakt en Thomas eventueel zijn huiswerk mee neemt zodat hij toch examens kan doen?" Koen knikt "dat zouden we met school moeten bespreken, maar er bestaat een kans dat Jasper dit jaar over moet doen omdat hij veel gemist heeft" zegt Luuk "ik wil hem graag helpen met zijn schoolwerk" zeg ik "ik heb alles al gehad en ik denk dat het goed voor hem is dat hij niet meer terug hoeft naar die plek."

"Ik kan morgen eens navragen bij de leraren hoeveel hij gemist heeft?" stelt Thomas voor "en dan vraag ik gelijk wat hij eventueel wel of niet in moet halen." Ik knik "dan ga ik morgen vroeg bij de directeur langs om te kijken wat we kunnen doen" zegt Koen. "Ik wil graag mee" zeg ik "dan kan ik zijn spullen uit zijn kluisje halen." Luuk knikt "dan blijf ik morgen bij Jasper" zegt hij "ik vind het fijn dat je dit verteld Vince" zegt hij wanneer hij naar mij kijkt "hij vind het vast lastig om zoiets te zeggen."

"Ja hij vertelde dat hij er liever niet meer naartoe zou gaan, omdat hij er bang voor is" vertel ik. "ik snap het wel" zegt Thomas "ik zou er ook niet meer naartoe willen als ik bijna dood was geslagen op die plek. Ik zit tegenwoordig niet eens meer in de kantine" zegt hij "omdat ik er misselijk van word als ik al naar die ruimte kijk. Ik kan me niet eens voorstellen hoe Jasper zich dan moet voelen." Het huis is stil na zijn woorden.

We weten allemaal dat we ontzettend geluk hebben gehad dat Jasper er zo goed uit is gekomen. Er zullen wat dingetjes zijn die voorlopig nog zo zijn, maar als dat betekend dat we hem bij ons kunnen houden nemen we dat allemaal voor lief. "Ik ga terug naar boven dat heb ik Jasper beloofd, maar ik wilde dit eerst even bespreken zodat we het gelijk kunnen regelen."

"Ga alvast maar naar boven" zegt Koen "ik kom zo wel iets brengen." Ik knik, zeg ze allemaal gedag en loop de trap op terug naar de jongen die mijn hart heeft gestolen. Ik doe de deur van zijn slaapkamer open en zie dat hij in slaap is gevallen. Ik trek mijn kleren uit en kruip naast hem in het bed. Ik draai hem op zijn zij en ga achter hem liggen. Ik trek hem tegen me aan en sla mijn arm om hem heen. Ik druk een kus op zijn hoofd "ik hou van je Jasper".

Zodra ik wakker word kijk ik meteen in de mooie groene ogen van Jasper. Hij ligt naar me te kijken. Hij brengt zijn hand naar mijn wang om er met zijn duim overheen te wrijven "ik wil je graag bedanken Vince. Voor alles wat je voor me doet" zegt hij "het is geen probleem Jasper. Ik doe het graag" zeg ik. Hij buigt zich naar me toe en kust me.