stiekem verliefd ✅

20

De volgende dag word ik gelijk door een leraar naar het kantoor van de directeur gebracht "Meneer Wouters, ik neem aan dat u weet waarom u hier bent?" zegt de directeur waarop ik knik "ja meneer, maar ik zweer u dat ik er niks mee te maken heb" zeg ik hem.

"Er zijn getuigen dat u en mevrouw Nachtzaam een hevige discussie hadden in de hal bij u kluisje" zegt hij "ja dat klopt, maar ik ben van haar weggelopen naar mijn les. Ik heb haar met geen vinger aangeraakt" zeg ik "waar ging de discussie over?" vraagt hij "over Thomas" zeg ik "haar vriendje en mijn beste vriend" hij knikt.

"Luister Jasper, ik moet vertellen dat mevrouw Nachtzaam aangifte tegen je heeft gedaan en ik moet je schorsen voor de rest van deze week" zegt hij "maar meneer, ik heb niks gedaan. Ik zou nooit een vrouw slaan" zeg ik "het spijt me, maar het is jou woord tegen die van haar en ik heb op dit moment geen andere keus dan je naar huis te sturen" zegt hij.

Ik pak mijn tas van de grond en zodra ik zijn kantoor uit loop bel ik mijn vader. Hij gaat maar twee keer over voor hij opneemt.

Ik: Pap?

Pap: wat is er Jasper?

Ik: ik ben geschorst zeg ik.

Ik: kun je me komen halen?

Pap: ik ben al onderweg.

Ik hang de telefoon op en loop door de hal van de school naar mijn kluisje waar iemand met stift op heeft gekalkt : FUCKING ASSHOLE! Ik kijk rond me heen en zie een aantal mensen naar me kijken en met elkaar smoezen. Ik trek mijn kluisje open en haal mijn spullen eruit voor ik hem dicht gooi.

Ik draai me om en sta oog in oog met Thomas en Roos. Ze staan hand in hand naar me te kijken. Ik kijk naar Thomas en hij durft me duidelijk niet aan te kijken wanneer Roos begint te praten "ben je geschorst?" vraagt ze. Ik verleg mijn blik naar haar "ja, is dat wat je wilde?" vraag ik.

"Hoe heb je het eigenlijk gedaan?" vraag ik "heb je iemand betaald je te slaan ofzo?" vraag ik "de oudste truc uit het boek, maar goed hij blijkt toch nog te werken." Roos haar uitdrukking veranderd een klein beetje terwijl ik tegen haar tekeer ga.

"Wat is het probleem tulp? Ben je bang dat ik je vriendje van je af pak?" Ik kijk naar Thomas die nu met zijn hoofd gebogen staat "wees maar niet bang hyacint" zeg ik "hij is helemaal van jou" zeg ik. "En wat het jou aangaat" begin ik tegen Thomas "jij en ik zijn geen vrienden meer" zeg ik.

Ik voel vingers door de mijne heen glijden en kijk naast me waar Lukas staat "ik geloof je" zegt hij tegen me. "Bedankt" zeg ik. Ik kijk naar Thomas die naar onze handen kijkt. "toch nog iemand die me wel kent" zeg ik waardoor hij een beetje in elkaar krimpt.

"Ik ga naar huis, ik ben geschorst" zeg ik tegen Lukas "ik kom je na school opzoeken" zegt hij tegen me waarop ik knik "dat is goed" ik laat zijn hand los en wil weg lopen, maar dan trekt hij me terug en duwt me met mijn rug tegen mijn kluisje en kust me. De hele gang staat inmiddels vol met mensen en Lukas kust me. Zonder nadenken kus ik hem terug en trek hem dicht tegen me aan.

"Jasper? Ga je mee?" ik laat Lukas los en kijk naar mijn vader die tussen de andere staat. Er ligt een frons op zijn voorhoofd wanneer hij naar mijn kluisje kijkt "ja ik kom pap" zeg ik. Ik geef Lukas nog een kus en loop achter mijn vader aan de school uit.

Ik stap in de auto en kijk naar de school waar ik de deur zie dichtvallen op het moment dat mijn vader er voorbij rijdt. "Dus wat is er gebeurd?" vraagt hij "ik moest bij de directeur komen en die zei dat ze aangifte tegen me heeft gedaan" mompel ik. Mijn vader ademt diep in "pap ik heb het niet gedaan" zeg ik tegen hem "dat weet ik Jasper, dat is wel het laatste wat ik zou geloven" zegt hij.

Het doet me goed dat mijn ouders me wel geloven. En wat Thomas betreft. Die zoekt het maar uit met zijn Roos. Dat ze nog lang en gelukkig mogen leven. Het zal me voor nu een rot zorg zijn. Ik heb mijn eigen problemen door die trut en ik hoop dat ik er snel vanaf ben.

Zodra ik thuis ben app ik Lukas met de vraag of hij eventueel mijn huiswerk deze week mee wilt brengen zodat ik niet te ver achter kom te liggen. Ik zit met mijn vader in de keuken als de bel gaat. Mijn vader staat op en doet de deur open. Ik hoor zijn stem dichterbij komen met een andere die ik niet ken. Ik kijk op en zie mijn vader staan met twee agenten achter hem.

"Jasper, je moet met de heren mee. Ze willen je wat vragen stellen" zegt pap "kan dat niet hier?" vraag ik "nee jongen" zegt één van de agenten. Ik kijk naar mijn vader en doe mijn uiterste best om nu niet in tranen uit te barsten, maar dat valt niet mee. Hij trekt me in zijn armen "het komt wel goed Jasper, vertel gewoon wat er gebeurd is en dan komt het wel goed" zegt hij.

"Ik bel Luuk en dan kom ik naar het bureau" zegt hij wanneer ik met de agenten mijn huis uit loop. Wanneer ik achter in de politie wagen zit voel ik me net een crimineel. Het is dat ik geen handboeien om heb anders was het nog erger geweest. De rit naar het bureau duurt maar 10 minuten dus heel veel tijd om te piekeren heb ik niet.

Ik word door de agenten in een hokje gezet met een tafel en word daar achter gelaten met het bericht dat er zo iemand bij me komt. Ik kijk rond me heen en begin me behoorlijk zenuwachtig te voelen wanneer dan eindelijk de deur open gaat. Er komt een mevrouw binnen die tegenover me gaat zitten "meneer Wouters? U weet waarvoor u hier bent?" vraagt ze waarop ik knik "kun je me vertellen wat er gebeurd is?" Ik knik nog eens en vertel haar alles wat er gebeurd en gezegd is tussen mij en Roos.