Akınla o evde bir hafta geçirdik ve yavaşça dışarıya çıkmayı özledik. Kahvaltıdan sonra futbol sahına gitmeye karar verdik. Bu fikir nasıl aklımıza geldi bende tam anlamadım ama maç yapmak istedik. Ben Galatasaray formamı giydim ve Akın sarı lacivert Fenerbahçe formasını. Gıcık.
"Sen hayatında hiç futbol oynadın mı ki?"
Gözlerimi kısıp başımı yana koydum. "Çok komiksin Akın." Akın kahkaha atıp kaleye geçti ve topu bana doğru yuvarladı. Önce saçlarımı topladım sonra kaleye doğru koştum ve topa sert bir tekme attım ama Akın topu tuttu.
Akın baş parmağını aşağıya gösterip kaleden çıktı. Gözlerimi devirip kalede pozisyonuma geçtim, bu topu tutmazsam benimle bir hafta boyunca dalga geçer. Akın topa vurunca çimeni de yerden yoldu. Bu baya sert gelecek. Kalenin sağ köşesine atlayıp elimle topa vurdum ve gole engel oldum.
"Oha.."
Kaleciliğimle gurur duyarak omuzumdan toprağı sildim. "Ne sandın Koçovalı?" Akın sırıtıp beni belimden tuttu ve dudaklarımızı birleştirdi. "Senden korkulur Arslan." Gülerek kalenin karşısına geçtim..
Bir saat boyunca oynadık ama kimse bir gol yapamadı. Aslında Akının benim kazanmam için o kadar da ciddiye almayacağını sandım ama tam tersi oldu. Sanki dünya kupasında final maçı oynuyormuşuz gibi oynadı.
Topa sert bir tekme attım ve bu sefer Akın yanlışlıkla öbür tarafa atladı ve top kaleye girdi. Sevinçten bağırıp Akının kollarına koştum. O da bana sarılınca gülerek ondan ayrıldım. "Cimbombom Cimbombom!" Akın sesli bir kahkaha atıp başını salladı. "Noldu Fenerli? Yine yenildin mi?" Akın kaşlarını kaldırdı. "Yine?" Omuz silktim. "Bilmem hep yeniliyorsunuz ya.." Akın beni kovalamaya başlayınca bütün hızımla halı sahada sevgilimden kaçmaya çalıştım.
Gülerek arkamı döndüm ve peşimdeki adama baktım. Bana yaklaşınca yine önüme bakıp kaçmaya devam ettim. Bir kaç sahne sonra Akına baktığımda dizlerin üstüne çökmüş öksürüyordu. Hemen yerimde durakaldım. Ne oluyor ya?
Akının yanına yetiştim ve yüzünü avuçlarıma aldım. "Akın.. Akın ne oluyor?" Hafifçe yanağına vurdum çünkü gözleri arkaya devrilmeye başkadı. "Akın bak korkutma beni!" Sırtına vurdum ama öksürmesi durmadı. Nefes alamıyordu. Niye nefes alamıyor bu oğlan?! "As-Astım." Gözbebeklerim büyüdü. Astım hastalığı var! Ben bunu neden bilmiyorum?! Yanımda getirdiğimiz çantayı alıp Akına su içirdim ve astım spreyini aradım ama bulamadım. Almamış.
Suyu içtikten sonra biraz da olsa rahatladı.
Hemen yeni bir şişe açıp Akına uzattım ve boş şişeyi geri çantaya koydum. Öksürmesi dinince oflayıp kendimi çimene bıraktım. Akın yanıma uzandı ve nefes nefese bir gülümse attı.
"Bana bunu niye söylemedin? Yüreğim iniyordu oğlum!" Başımı Akına çevirdim. "Gördüm. Baya telaşlandın.." Doğruldum ve açık ağızla Akına baktım. Bu ne biçim bir cümle?!
"Tabi telaşlandım! Seni seviyorum!"
-
El ele halı sahadan eve yürürken pek konuşmadık. İkimizde çok yorgunduk ve sadece yemek yemek ve uymak istiyorduk.
"Vay vay vay! Kimleri görüyorum!"
Hemen arkamı dönüp Kulkana baktım. Hala mı ya? Hala mı? Benden ne istediğini gerçekten anlamıyorum! Tamam onu terk ettim ama yeterince acı çektim! Daha ne istiyor bu benden?!
"Senin ne işin var lan burda?"
Akın Kulkana doğru yürümek istediğinde onu durdurdum. Değmez. Şimdi Kulkanın yüzünden kavgaya girmesin. "E sevgilimi görmeye geldim." Gözlerimi devirdim. "Ne rüya yaşıyorsun sen?" Akın tısladı ama Kulkan sadece gülümsedi. Sinsice gülümsedi. Yine bi işin peşinde bu.
"Az kaldı Baharım!" Bana göz kırpınca tırnaklarımı avucuma bastırdım. "Git Kulkan. Git." Başını sallayarak bizden uzaklaştı.
"Şt Çoçovalı! Görüşeceğiz.."
Akın beni elimden tutup eve kadar çekti. Öfkesi bana olmadığını biliyorum ama hala.. Sinirli halini hiç sevmiyordum. İnsanı gerçekten korkutuyor psikopat bakışlarıyla.
"Bu herif peşini niye bırakmıyor?!"
Bana bağırınca yerimden sıçradım. Ben nerden bileyim ya? Bana niye bağırıyor ayrıca? Benim suçum ne?
"Anlattım ya.. Eskiden birlikteydik."
Akın masaya bir yumruk attı ve bi süre küfür edip durdu. "Onu terk ettiğin için böyle yapmaz! Aranızda ne oldu? Niye taktı kafayı sana?!" Allah Allah..
"Ya Akın bişey olmadı! Bir yıl beraberdik sonra da ayrıldık! Başka bişey yok!"
"Hadi lan ordan!"
"Saçmaladığının farkındasın umarım."
Akın bana doğru yürüdü ve önümde durdu. "Saçmalamıyorum. Kıskanıyorum. Herif karşıma dikilip sana hala sevgilim diyor Bahar!"
Gözlerimi devirdim. "Biliyorum.. ama Kulkan işte. Seni kışkırtmak istiyor buna izin–"
Midemin bulanışı lafımı kesti. Hemen ağızımı elimle kapatıp tuvalete koştum..
