Derinim ağlaması beni mis gibi rüyamdan kaldırdı. Yatağımdan kalkıp kızımı yanıma aldım ama hanımefendi uyumak istemiyordu. Saat daha altı olamamıştı bile ya-
Derini hazırladıktan sonra kendime uygun kıyafet giyip, hafif makyaj yapıp Derinle beraber kahvaltıya indim ama kimse masada oturmuyordu. Doğru, bu saatte ne kahvaltısı?
Saadet abla İdrise yemek yedirirken Derinide yanında aldı ve ben yine yukarıya çıktım.
Çalışma odasına girmek istediğimde Karaca tam önümü kesti.
"Ha giremezsin ya, Amca Nedimle konuşuyor."
Yanımdan geçip evin içinde kayboldu. Bende gitmek istedim ama Amcanın ağızından Yasminin ismini duyunca durdum.
"Nolmuş kıza Cumali bey?"
Nedim sordu. "Akını o kız burda tutuyor. İlaçlarını arttırın, daha da kaybetsin kendini yoksa Akını tutamayız. Yine Yamaçla buluşmuş- bunu hallet yoksa Akın başımıza büyük bela olacak."
Nedim bu konuyla ilgileneceğini söyledi.
"Şu Bahar kız da tehlikeli oluyor. Salihle konuşmuş ve aklını karıştırmış."
Elimi ağızıma yapıştırdım. Ben- ha siktir! Ben Salih abiyle konuştum evet ama bu kadarını beklemedim. Sadece gözlerimi açmaya çalıştım ama bi işe yarayacağını hiç beklemedim.
"Efendim Kulkanı arayım mı? O ilgilensin."
Amca bu teklifi reddetti. Duyduklarıma inanamıyordum. Bu adam beni öldürmeye mi çalışıyordu?
"Olmaz Nedim o hayırsız bir işi beceremiyor! Baharla ben ilgilenirim sen Yasminin ilaçlarını ayarla sadece."
Konuşma sona gelince hemen aşağıya koştum ve yanaklarımdaki yaşları sildim. Akın. Akını bulmam lazım. Yasmine ne yapıldığını bilmeye hakkı var.
Onu Salonda Karacayla görünce başımla terasa işaret ettim o da hemen anlayıp peşimden geldi.
"Bahar dün geceyi konuşmak istiyorsan–"
"Yasmine ne ilaç veriyorsun?"
Akın kaşlarını çatıp yüzünü şaşkınca buruşturdu.
"N-ne alaka şimdi?" Gözümden damlayan yaşı hemen sildim. "Ben az önce Amcanın ve Nedimin konuşmasına kulak misafiri oldum.. Yasminin ilacını arttırmak istiyormuş. Akın Yasmini bu hale getiren o ilaçlar!"
"İyice saçmalamaya başladın Bahar."
Ne?! Niye inanmıyor bana ya? Ben onun iyiliğini düşünüyordum burda!
"Akın kendi kulaklarımla duydum!"
"Bak ben bu amcayı en az senin kadar sevmiyorum ama bunu yapmaz. Yasminle ne işi olsun?"
Ellerimi yüzümden geçirdim. Bu oğlanın kafası hiç mi çalışmıyor ya?!
"Seni burda tutmak için! Akın sen Yasmin iyi olsa burda kalır mıydın?"
Şimdi boynunu eğidi. Ha yaşa! Akın gözlerini sıkıp bir süre sustu.
"Başka ne dedi? Ne duydun?" Yutkundum. Nedimin sesi kafamda çınlıyordu. "B-Beni yani- ortadan kaldırmak istiyor amca." Akının gözleri büyüdü.
"Ne anlatıyorsun sen Bahar?!"
Yüksek sesinden yerimden sıçradım.
"Özür dilerim- ama ağızından çıkanı kulağın duyuyor mu?" Bana yaklaştı ve gözlerimi inceledi. "Valla öyle dedi! Salihin kafasını karıştırmışım falan–" Akın kaşlarını kaldırdı ve sesli bir kahkaha attı. "Ya Bahar bırak Allah aşkına!" Etrafta dolaşıp yine önüme dikildi.
"Bunları dün gece yüzünden mi söylüyorsun? Yasmini kıskandığın için mi-?"
"Akın delirdin mi sen?! Ben sana ne anlatıyorum sen ne anlıyorsun!"
Başını sallayıp beni vücuduna çekti.
"Bak Bahar, ben seni çok sevdim. Düşünemeyeceğin kadar sevdim ama bitti. Kabullen buna, biz artık yokuz. Evliyim ben."
Hışımla Akından ayrıldım ve onu göğsünden ittim. Sanki ben çok meraklıydım! Bi insan bu kadar cahil olamaz ya!
"Artık bana emanet değilsin Akın. Git ne bok yersen ye."
