- AKIN - Babaannemin yüzü sinirden kızarınca amcama ve Babama döndüm. "Sen ne yaptığını sanıyorsun ha?" Babaannem önüme dikildi ve sesini bana yükseltti. Cumali amcam, öbürleri gibi boymu eğik yere bakıyordu. "Ne yapmışım?" Babaannemin gözleri inanılmaz derece büyüdü. "O oros–"
"Sakın!"
Şimdi sesi yükselen bendim. "O laf ağızından çıkarsa ben bu evden çıkarım bir daha da dönmem." Babaannem yutkunup başını salladı. "Elalemin ne diyeceğini düşünmüyor musun sen? Koçovalı gelinin pavyonda ne işi olur?" Gözlerimi devirdim. Elalemden bana ne? "Bu mu yani Babaanne? Babamı annemle evlendirdiğin gibi, Cumali amcamı evlendirdiğin gibi beni de mutsuz edeceksin, sadece elalemin yüzündem toruna mı kıyacaksın?" Babaannem dişlerini sıktı.
"Vay be.. Sultan Koçovalı buymuş, bilemedim pardon. Herkesin annesi olan kadın—"
Babaannemin tokadı beni susturdu. Kan akan dudağımı sildim ve gülümsedim. "Yazık." Diyip çalışma odasına geçtim.
"Akın!"
Babama döndüm. "Oğlum sakin ol bi.. O hala senin Babaannen." Başımı sallayarak yerime oturdum. "Babaannem.." Küçük bir kahkaha atıp sakalımdan geçtim. Yamaç masanın başına oturup bana bakakaldı. "Farkımdasınız dimi? Bahar Kulkanın elinde! Kulkan Erdenet!" Bağırınca Yamaç gergin bir nefes verdi. "Tamam Akın, ama kendin dedin. Kızın eski sevgilisi, bişey yapmaz." Delircem. Vallahi delircem. "Biz iyice düşünelim, nasıl yapcaz, ne yapcaz sonra harekete geçeriz." İronik bir gülüş atıp tacana baktım. Yamaçın yüzüne demedim ama bu yüzden Sena öldü. Bir plan kurduğu için. Lan ne planı? Kızın yeri belli, gidelim, kurtaralım! Çok basit!
"Şt, Bahara bişey olmayacak. Sakin ol."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
- BAHAR - "Dokunma! Dokunma lan!" Çığlık ata ata kendimi Cemilin korumalarından kurtarmaya çalıştım. "Cemil! Lanetin olacam lan!" Kel adamın gülüşünü duyunca daha da çırpınmaya başladım. "Olursun olursun.." Birden beni bıraktılar. Şimdi ne oluyor? "Sevgilim!" Kulkan bana yaklaşınca iki adım geriye attım. Bu nerden çıktı şimdi?
"Cemilcim bize müsaade.."
Kulkan beni elimden aldı ve evden çıkarmaya çalıştı. "Bırak!" Kapıya tutununca Kulkan gözlerini devirip beni zorla evden çıkardı. "Kulkan bırak nolursun bırak!" Eski sevgilim bana dönüp gülümsedi. "Noldu? Akının gelmedi mi?" Kendimi elinden çözdüm. "Niye gelsin ki?" Gözlerimi kıstım. "Seni mi kurtaraca? Pavyoncu kızdan Koçovalı gelin olur mu hiç?" Bütün gücümle Kulkanı göğsünden ittim. "Sus! Sus çeneni kırarım!" Ellerimi alıp belime yapıştırdı. "Benimle olmazsan, kimseyle olamazsın."
Beni bıraktı ve sakinleşmeye çalıştı. Telefonu çalınca bir süre konuştu sonra kapattı ve bana yaklaştı. "Şanlısın. Gitmem lazım, ama geleceğim güzelim." Elinin tersiyle yanağımı okşadı ve beni geri Cemilin yanına bıraktı ve gitti..
"Hadi git uyu yarın erkenden sahneye çıkman lazım.."
-
Eskisi gibi hazırlandım ama bu sefer içmedim. İçemedim. Hamileyim ve kimse bunu bilmiyor. Bilmesinlerde. Cemil beni aldırmaya zorlar. Kulkan ise beni sonra da Akını öldürür.
Sahnede mikrofona tutunup gözlerimi kapadım. "Yazdığın son mektup şu an elimde Okuyup ağlıyorum her kelimede Demekki yalanmış aşkın sevgin de.."
Karnıma kesici bir ağrı girince hemen elimle karnıma geçtim.
"Ayrılsak da mutluluk dilerim sana.."
Ağrıdan dolayı nefesim kesildi şarkının ortasında "Katlanmak zorundayım göz yaş–" Gözlerimi sıkıp son gücümle sahneden indim. Bir duvara yaslanıp sakinleşmeye çalıştım. Derin bir nefes alıp verdim. Sakin Bahar..
"Ne yaptığını sanıyorsun?!"
Cemili önümde görünce karnımdaki ağrı arttı. "Ben.. Karnım çok ağrıyor." Yere kayıp sızlayan karnıma sarıldım. "Kalk lan! Kalk!" Cemil beni kolumdan ayağa çekti ama bacaklarım beni taşıyamadılar. Yere çöktüm ve bayılmamak için savaşıyordum. Ne oluyor bana böyle? "Bahar senin şu şovlarından bıktım artık!" Korumalara eliyle bir işaret yaptı ve onlar beni o karanlık odaya bıraktılar. Hayır, hayır!
"Cemil! Hayır yapma!"
Işığı yakıp kapıyı kapattı. "Nolursun yapma.." Çenemi eline aldı ve sinir dolu gözlerle suratımı inceledi. "Karnım ağrıyor öyle mi?" Sert tekmeyi hissedince nefesim kesildi. "Daha iyi oldu mu karnın?" Başımı sallayarak karnımı korumaya çalıştım ama her çabam boşa gitti. Bir ele rağmen bike benden daha güçlüydü. Karnıma bir tekme daha atınca yere yattım ve gözlerimin kararmasına engel olmaya çalıştım.
"Noldu? Eskiden konuşuyordun? Konuşsana!"
Gözümden bir yaş akıp kirli yere damladı. Bir tekme daha. Dayanacak gücüm kalmamıştı. Elbisenin altında bi sıvıyı hissettim ve onu kaybettiğimi anladım.
