Akın Koçovalı.
"İçmiyor musun?" Başımı sallayıp kendime geldim. Koçovalı. Bu adı nerden tanıyorum ben? Bardağımı kaldırıp Akının bardağına çarptım. Bir yudumla rakıyı götürdüm. "Oha." Şaşkınca önümdeki oğlana baktım. Ne dediğini anlayınca boğazını temizleyip yerinde doğruldu. "Çok güzel sesin varmış." Yüzüme gülümse takıp başımla onayladım. "Teşekkür ederim Akın." Elimi elinin üstüme koyunca sırıttı.
"Bunu yapmak zorunda değilsin."
Hafifçe güldüm ama Cemile bakınca yine tırstım. "Kızıyor mu yoksa?" Akında Cemile bakınca başımı salladım. "Yok.. Ne kızması?" Sandalyesine yaslanıp beni inceledi. "Seni hiç burda görmedim.." Akın başını salladı. "İlk gelişim. Aslında birine baktım ama-" Etrafa bakıp yine bana döndü. "Maalesef kendisi burda değil." Bu tiplerden çok nefret ediyordum. Burdan bi kızla iyi anlaşıyor ve hep ona gelip yatağına zorluyor. Şimdi gırtlağına yapışıp öldürsem gam yemem!
"Kime baktın yakışıklı belki ben yardım edebilirim?"
Akın hafif bir kahkaha attı.
"Sanmıyorum." Kaşlarımı çattım. Bana çirkin mi diyor şimdi? Aman neyse ne! Beni rahat bıraksın da.
"Asıl adın ne?"
Şaşkınca çikolata renkli gözlerine baktım. Bilmiyorum. Ben artık Bahar değildim. Bahar çok neşeli bir insandı ama bir gram bırakmadılar. Bu hayat sana bağıra bağıra susmayı öğretir.
"Bahar."
Akın gülümsedi. "Sen isteyerek burda değilsin galiba.." Cemil yanımıza geçince sustum. "Keyfler yerinde umarım?" Akın başını salladı ve ben dudaklarımı birbirlerime bastırıp masaya bakakaldım. "Ceyda sen az gelsene." Başımı kaldırıp Cemile baktım. Siktir.
"Aa ama Cemil bey, muhabbetimizi bölüyorsunuz."
Çatık kaşlarla önümdeki oğlanı inceledim.
"Akın bey beş dak–" Akın Cemilin eline para sıkıştırınca Cemil susup köşesine kayboldu.
"Neydi bu şimdi?"
"Efendim?"
İronik bir gülüş atıp bardağıma rakıyı doldurdum.
"Senin kahramanlıklarına ihtiyacım yok!" Bir yudumla bardağı bitirdim ve hemen yeniden doldurdum. "Ben zorla burda tutulmuyorum, yaptığım iş belki sana garip gelir ama-" Rakıyı götürüp Akının gözlerine baktım.
"İşimi iyi yapıyorum." Dudağını ısırıp bir süre düşündü. Bir sonuca gelince başını salladı ve bana sinsi bir gülümse verdi.
"O zaman bu gece benimlesin, Ceyda."
Elimdeki bardağı sıktım. Bir kere inat etme be Bahar. Yutkundum ama soğuk ifademi tuttum.
"Seninleyim, Akın."
Masaya bir demet para bıraktı ve yerinde kalktı. Gözleri beni bulunca kahkaha attı. "Gelmiyor musun?" Cemile baktığımda pezevenk sevinçten patlayacaktı nerdeyse. Titrek ayaklarımla sandalyeden kalkıp Akının koluna girdim.
Nefret ediyorum. Bu pavyondaki herkesten o kadar nefret ediyorum ki. Sadece burdakilerden değil. Her pavyonu yürüten piçten nefret ediyorum. Bu kızların hayatının içine ettiniz ve her kız benim gibi değil. Ben direniyorum, ne kadar da çalışsalar beni yıkamıyorlar. Savaşmaya hep devam ettim, edeceğim de. Beni hayatta ne tutuyor onu bende bilmiyorum ama Allahın bir bildiği vardır, yoksa bana bu gücü vermezdi..
