Beyaz Gece

43. Bölüm

Merhaba 💚

Bölüm Şarkımız;
*Pera - Seni Kaybettiğimde*

Bu bölümü yorumlarını severek okuduğum Ktpsvr1243 'e armağan ediyorum. İyi ki katılmışsın aramıza, iyi ki varsın! ❤️

Ayrıca Beyaz Gece'yi, okuma listerine ekleyen ve insanlara öneren herkese ayrıca teşekkür etmek istiyorum. 350k olmuşuz! İyi ki varsınız hepiniz 🥳

Oy sınırımız stabil 1000.

Yorumlarla eşlik etmeyi de unutmayalım 🙏🏻

Keyifli okumalar 🌸

13 Gün Sonra
30 Aralık

''Deniz, annem! 2 gün sonra yanındayım bebeğim.'' diyerek laptop ekranına neşeli bir öpücük yollarken yatağın kenarında duran valizime katladığım eşyalarımı da dizmeye devam ediyordum bir yandan da. ''Son bir haftadır heyecandan uyuyamıyorum Yasemin teyze!''

Bedenimde çağlayan mutluluk kaynaklı enerjiyle içim içime sığmıyordu. Oğluma kavuşacak olmanın coşkusuyla ruhum bayram yerine dönmüş, sevgi dolu kalbimse o bayram yerinin tam ortasında ahenkle dans ediyordu adeta.

''Çoğu zaman üzülüp harap ettin kendini ama bak, nasıl geçti zaman.'' dedi Yasemin teyze de yüzündeki sıcak tebessüm ve yumuşacık sesiyle heyecanıma ortak olarak.

Elimdeki yeşil kazağı da katlayarak valize koyarken başımı salladım. Bir an için zaman hiç geçmeyecek ve ben oğlumdan sonsuza dek ayrı kalacakmışım gibi gelmiş, ruhum daralmıştı. Fakat bir şekilde geçmişti zaman. Evine gittiğim günden sonra Barış'ı bir daha görmemiş olmak ise açıkçası kolaylaştırmıştı işimi. Bir daha karşılaşmamıştık onunla. Çünkü Kuzey, kokoreççideki gecenin 2 gün sonrasında Barış'ın peşine adam takmıştı. Sonrasında ne Sarıyer'deki eve gelebilmişti ne de karşıma çıkabilmişti. Keza onunla aynı apartmanda oturan Levent de aynı şekilde görevine uzaktan devam etmek zorunda kalmıştı bu sebeple.

''Ayne deeeel.''

Bavula koyduğum yeşil kazak üzerinde bu düşüncelerle takılı kalan gözlerim, Deniz'in ellerini çırparak cıvıldarcasına söylediği şeyle tekrar ekrana çevrilmiş ve önceleri gözlerimi yaşartan bu cümle, bu kez kocaman bir sırıtış armağan etmişti dudaklarıma.

''Geleceğim annem, çok az kaldı.'' dedim ve onun minik elleriyle tutuğu alkışa ben de ellerimi birbirine çarpıp bedenimi iki yana sallayarak dans edercesine eşlik ettim. ''O minik parmaklarını, ellerini, ayaklarını, yanaklarını hepsini yiyeceğim Deniz'im. Güzel oğlum benim.''

Ah, oğlumu aşeriyordum. Evet, şu anki durumumu aşermekten başka daha iyi tabir edebilecek  bir kelime yoktu sanırım. Oğlumu karşı konulamaz bir istekle aşeriyordum. Onu öpmeyi, güzel kokusuyla sarhoş olmayı şu dünyadaki her şeyden daha çok istiyordum.

''Ryan'dan sana kalırsa yersin annesi.'' dedi Yasemin teyze kıkırdayarak ellerini ekrana uzatan Deniz'in başına dudaklarını bastırırken, Deniz de bana bakıp gülmeye ve minik eliyle gel gel yapmaya devam ediyordu. ''Geçen hava güzeldi, parka gittik. Pie'ı da getirmiş. Ayyy bir görsen nasıl tüy döküyor o hayvan. Ryan da bir onu öpüyor bir Deniz'i. O oğlan normal değil, yapma etme diyorum bana mısın demiyor.''

Pie'dan zerre haz etmiyordu, halbuki zavallı Pie Yasemin teyze tarafından sevilmek için ona sokulmayı hatta şebeklikler yapmayı kendisine görev edinmişti.