24.Bölüm

29.8K 2.5K 1.6K
                                    

Merhaba 💚

Aşırı uzun bir bölümle geldim, umarım oy vermeme cimriliğiniz tutmaz 😂

Bölümü SelinGlay7 'a hediye ediyorum. Selin'cim sen de ilk bölümden bu yana hep buralardaydın. Güzel desteğin için çok teşekkür ederim, iyi ki varsın ❤️

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayalım lütfen 🙏🏻
Keyifli okumalar. 🌸

"Buyurun kime bakmıştınız?''

Kızın meraklı sesiyle söylediklerini idrak ettiğimde, yüzüme sert bir tokat gibi çarpan gerçeklerin sarsıcı etkisinden sıyrılmam gerektiğine kanaat getirmiştim.

Şok ile tarumar olan bedenim, hayal kırıklığı ile dolup taşarken yavaşça yutkundum.

''Kusura bakmayın rahatız ettim.'' dedim sorusuna cevap vermeyi es geçerek. O anlarda aralık kapıdan süzülüp, pantolonuma heyecanla patilerini sürten Herkül'ün başını okşadım hafifçe eğilerek.

''Sizi tanıyor?'' dedi kız sorarcasına tebessüm ederek.

Sesindeki sıcak ton ona bakıp hafifçe gülümsememe neden olurken, konuşmak gelmemişti içimden. Zira hayal kırıklığıyla sancıyan kalbim, sesimi de çatlatacaktı biliyordum.

Kucağıma tırmanmak için zıplayan Herkül'ün başını bir kez daha okşayarak ''İyi günler.'' dedim, dikkatle beni inceleyen kıza ve arkama dönerek hızlı adımlarla merdivenlerden inmeye başladım.

''Ama kime geldiğinizi söylemediniz?''

Kızın apartmanda yankılanan sesi, sarsıcı bir ısdırapla göğsümü döven kalbimin sesini bastıramadı... Yoğun bir hayal kırıklığıyla dolup taşmış gibi hissediyordum kendimi. Barış'ın bu denli bir hızla başkası ile olması her ne olursa olsun benim için koca bir hayal kırıklığıydı hatta hayal kırıklığım öylesine büyüktü ki kendi içinde bir fraktal gibi başka kırıklar da yaratmıştı. Beni incitmekten deli gibi korktuğunu söyleyen adam, tuz buz etmişti kalbimi. Öyle ki apartmandan çıktığımda artık nefes alamıyordum, kalabalıklaşan kırıklıklar ruhuma batıyordu çünkü.

Yaşadığım ilk, belki de son aşk böyle bir finali hak etmiyordu...

Yanan boğazıma, acıyla kavrulan göğsüme ve sızım sızım sızlayan kalbime rağmen ağlamadım, ancak ağlama isteğim öylesine şiddetliydi ki dayanamıyordum... Gözlerimi kapatarak tırnaklarımı avuç içlerime geçirip dişlerimi sıktım. Barış'ın beni Enes'e itelemek istemesinin sebebi, rahat bir vicdanla yeni bir ilişkiye başlama arzusuydu belki de...

''Aptalsın Leyla!'' dedim kendime öfkeyle!

Aptaldım, Barış'ın sırf beni ve davranışlarımı yanlış anladığı için bu ilişkiyi bitirdiğini sanmıştım.

Yanılmıştım.

Barış bana aşık olmamıştı, zira aşık olan biri bu kadar kısa zamanda başka bir birliktelik yaşayamazdı... Bense ona aşık olmuştum ve bir başkasıyla olmanın düşüncesi dahi yalnızca bana dayanılmaz geliyordu.

Kapattığım ellerimi açarak gözlerimi araladım ve boynuma doladığım gök mavisi fuları, ondan aceleyle kurtulmak istercesine söktüm boynumdan. Sanki ondan kurtulduğumda içimdeki yangın dinecekmiş gibi...

Karşı kaldırımda duran çöp konteynırına adımladım yavaşça. Her adımımda Barış'la olan anılarım canlanıyordu zihnimde...

Eski ilişkilerini sorguladığımda, bendeki seni göremiyor musun, diye sormuştu bana. O an mıhlandı kaldı zihnime. Kararlı bakışları, kırgın gözleri benim onda çok farklı olduğumu haykırmıştı, benim cevap vermemi umursamandan... Şimdiyse her ikimizin de yanıldığını anlıyordum.

Beyaz GeceHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin