Beyaz Gece

Rüya&Burak Özel Bölüm II

Merhaba, Rüya ve Burak' ı okumak isteyen çok kişi vardı. Instagramdan takip eden okuyuculara anket yolu ile özel bölüm isteyip istemediklerini sordum, isteyen kişiler fazla çıkınca yazdım ben de 🐥

Bölümleri Leyla'nın bakış açısı ile yazdığım için esas bölüm içinde yer veremezdim, esas bölümü isteyenler üzülmesin onu da kısa zamanda yazmayı planlıyorum 😊

Bu bölümü saanebasgan 'a hediye ediyorum. Güzel desteğin için çok teşekkürler canım ❤️🙏🏻

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayalım lütfen. 🥰

Keyifli okumalar. 🌸

Rüya, hastanenin artık aşinası olduğu merdivenlerini tırmanarak Burak'ın odasının bulunduğu koridora girdiğinde, heyecanlı adımları yavaşladı. Onu göreceği için saniyeler öncesinde havaya uçan kendisi değilmişçesine, gözleri buğulanmıştı şimdi ve attığı her adımda gözlerinde buğulanma artıyordu. Belirsizlikti mutluluğunu bir anda süpüren. Onunla uyanıkken karşı karşıya gelecek cesareti yoktu, burada uyurken de olsa görebiliyordu onu. Ama şimdi son kez görecekmiş gibi hissediyordu, zira Burak taburcu olduktan sonra onu görüp göremeyeceği büyük bir muammaydı.

Burak'ın vereceği tepkiden korkuyordu, buydu onu geri çeken. Sarhoşken yaşadıkları birlikteliği Burak'ın hiç öğrenmeyeceğini düşünmüştü hep ancak yanılmıştı. Önce Leyla'ya, ardından da Selim'e anlatmıştı Rüya... Ve sırrı, bir kez gün yüzüne çıktığında, sır olmaktan çıkmıştı. Bu yüzden de hep yaptığı gibi kendisini suçluyordu, sırrına sahip çıkamadığından belki de Burak'ın gözlerine dosdoğru bakamayacaktı artık. Kalbini titreten yeşil gözlerin imgesi düştü o an zihnine, yüreği burkuldu ama ''Olsun en azından yaşıyor.'' diye fısıldayarak kendi kendine teselli verdi.

Derince bir soluk çekerek Burak'ın odasının kapısına uzattı elini. Sonrası belirsiz olsa da onu bir kez daha görecekti. Dudaklarına konan hüzünlü tebessümle kapı kulpunu tutup yavaşça araladı kapıyı ve içeri süzüldü. Hüzünle kısılan gözleri odanın içine attığı birkaç adımın ardından şaşkınlıkla aralanırken kalp atışının hızlandığını hissetti, boğazı da kupkuru kesilmişti aynı anlarda.

Burak yatağında yoktu, bu nasıl olurdu? Daha birkaç dakika önce Leyla, onun derin bir uykuya daldığını söylemişti.

Odanın az önce kapattığı kapısında dönen anahtarın sesiyle hızla arkasına döndü Rüya. Zihnindeki soruların cevabı olan uyumayan Burak, kilitlediği kapıya yaslanmış ona bakıyordu mecalsiz gözlerle.

Burak'ın gözlerindeki mağrur ısdırap ile Rüya'nın gözlerindeki kavruk endişe, bir süre öylece bakışmalarına neden olurken genç kız ne yapacağını bilemiyordu. Yine de elleriyle sweatinin eteklerini kavrayıp sıkarak sessizlikten ilk sıyrılan kendisi oldu.

''Şey iş-işler fazlaydı da gelemedim ben.'' diyerek bakışlarını yere indirdi bir suçlu gibi dudaklarını kemirerek. Burak'ın, onun yalan söylediğinin farkında olduğunu biliyordu. Fakat deli gibi atan kalbi aklına başka çıkar yol tanımamıştı.

Acı acı gülümsedi Burak, kendisine her şartta kafa tutan kız şimdi ürkek bir kuş gibi ondan uzaklaşmaya çalışıp beceriksizce yalan söylüyordu. Bunun sebebi ise Burak'ın ta kendisiydi bir başkası değildi. ''Uyuduğum zamanlarda işinin bitiyor olmasının özel bir sebebi olabilir mi?'' diye takılırcasına sordu Rüya'ya.

Bugüne kadar hep böyle anlaşmışlardı ve Burak şimdi nasıl başlaması gerektiğini bilmediğinden, içindeki tüm o ezici duygulara rağmen ciddi olmamayı seçmişti. Her zamanki Burak gibi davranırsa daha kolay olurdu ona göre...