One-shoty na zamówienie | Słodki Flirt i Sally Face ✅

5. [Kastiel x Nataniel; +18] "Jutro będziemy tego żałować"

Jednorazówka dla WolFearless mam nadzieję, że będzie Ci się podobało, kochanie :3

Miłego czytania! ♥

**********

Nataniel stał przed drzwiami mieszkania Kastiela, a serce waliło mu jak dzwon. Co prawda miały to być tylko korepetycje z matematyki, ale znał chłopaka na tyle, że dobrze wiedział, jak może się to skończyć. A mianowicie bójką lub zwyzywaniem się. Westchnął ciężko. Za jakie grzechy nauczycielka wkopała go w coś takiego? Co takiego zrobił, by musiał spędzić z nim aż tyle czasu w jednym pomieszczeniu sam na sam?

W końcu się przemógł i zapukał do drzwi. Wiedział, że im dłużej będzie stał przed drzwiami, tym większe będzie jego poddenerwowanie. Nie słysząc jednak nadchodzącego Watkinsa, zadzwonił dzwonkiem. Robił się coraz bardziej zirytowany. Na zmianę pukał i dzwonił, aż wreszcie usłyszał głośne "No idę, do kurwy!".

Gdy drzwi się otworzyły, Nataniel mógł zobaczyć, że Kastiel chwilę wcześniej pewnie wyszedł spod prysznica. Jego włosy były jeszcze wilgotne i spięte w kucyka na środku potylicy. Nie miał na sobie koszulki, co tylko podkreślało, jak umięśnione są jego ramiona, klatka piersiowa i brzuch. W końcu musiał dbać o swoją reputację seksownego buntownika. Jego szare dresy ledwo wisiały mu na biodrach, ukazując w dole brzuch podniecające dla wielu kobiet V. Nawet Natowi zrobiło się gorąco, jednak nie pokazał tego po sobie.

- Czemuś jest taki nachalny? Mówiłem, do cholery, że będę w domu - warknął Kastiel, opierając się o futrynę drzwi.

- Nie mam zamiaru stać tu i marznąć, bo szanowny Pan Buntownik postanowił się wykąpać - odpyskował mu przewodniczący. - Wpuścisz mnie, czy będę Cię uczyć w progu, przy okazji plując lodem?

- Właź - czerwonowłosy wywrócił oczami, ale zszedł blondynowi z drogi, pozwalając mu na wejście do środka.

Nataniel zdjął buty, a następnie udał się wgłąb mieszkania. Od razu skierował się do salonu urządzonego dość nowocześnie. Brzozowe meble idealnie współgrały z jasnymi panelami oraz białymi ścianami. Dobrym kontrastem natomiast był telewizor plazmowy wiszący nad jedną z komód oraz czarne dekoracje stojące na niemal każdej półce. Natomiast nad granitowym kominkiem wisiało cudo Kastiela - czerwona gitara elektryczna, która miała być symbolem tego, kto jest panem tego domu. Przewodniczący uśmiechnął się. Było tu naprawdę ładnie.

Usiadł na skórzanej kanapie i zaczął wyjmować z plecaka książki oraz swoje zeszyty z notatkami. Kastiel opadł obok niego i sięgnął po jedną z dwóch puszek ulubionego piwa. Wziął łyka, po czym kiwnął głową w stronę drugiej puszki, zachęcając Nataniela do otworzenia jej dla siebie.

- Nie piję - wymamrotał, kładąc wyjęte przedmioty na stolik.

- Nie pieprz, bo pieprzyć mogę tylko ja. Otwieraj i pij, co Ci szkodzi - Kastiel wywrócił oczami, patrząc na nieco niższego od siebie chłopaka.

- Mi nic, ale na wątrobę już tak - spojrzał na buntownika i zmrużył oczy.

- Nie rzucaj mądrościami. Jesteś sztywny jak szyjka mojej gitary. Jak sam tego nie otworzysz, to ja to zrobię. I, kurwa, będziesz tu siedział, dopóki tego całego nie wypijesz.

- Nie słyszałeś, że za groźby karalne można iść do więzienia? - czerwonowłosy był poirytowany. Czy Nataniel naprawdę nie używa młodzieżowego słownictwa? Kto w tych czasach mówi "więzienia" zamiast "paki" albo "pudła"?

- Słyszałem, ale mam to w dupie. Czasem inaczej się nie da. Otwieraj.

Nataniel, zdenerwowany, otworzył puszkę, ale nie pociągnął łyka. Kastiel miał trochę racji. Blondyn nigdy nie próbował alkoholu, bo jego ojciec uważał, że skoro jest jeszcze niepełnoletni, nie powinien nawet o tym myśleć. Może i był trochę sztywny. Ale przynajmniej miał zapewnione przejście z klasy do klasy i nie potrzebował pomocy w matematyce. A zwłaszcza czymś takim jak wzory skróconego mnożenia. Zrozumiałby trygonometrię, bo sam musiał przysiąść przy niej dłużej. Ale temat, który miał omówić z Kastielem, był dla niego czymś przyjemnym, a nie udręką.