Son Hıçkırık (Savcı ve Komutan güçlü kadın serisi)

41. Bölüm

Kadir Bey akşam yaşanan olayın stresini bir türlü atamamış ve torunundan haber alamamasın farklı adamların onu kurtarmaya gelmesi ve Turna Hanım sadece iyi demeleri içine ister istemez şüphe tohumlarını bağrının en derinlerine ekmişti. Turna gelirdi. Biliyordu...

Başkasını ailesine kolay kolay emanet etmezdi. Her şeyin yanı sıra bütün gün ev içinde her şeyden bir haber yaşayıp gittiği için kapısına dayananlarında kim olduğunu söylememişlerdi. "Kimdi bunlar?" diye sorduğunda Turna'sından bilgi alacağını söylemiş ve konuyu kapatmışlardı. Kapısı açılıp Vedat denen komutan torunun telefonun diğer ucunda olduğunu söyleyince hem telefonu alıp ilk konuşan olmuştu.

"Turnan neler oluyor? Söyle bana iyi misin sen? Tehlikede misin?" Kadir Beyin gözlerinden çoktan yaşlar firar etmişti. Nefesi hızlanmış korkuyla cümlelerine devam etmişti. "Yaralısın değil mi? Ben üzülmeyeyim diye söylemiyorsun. Sakın bana yalan söyleme Turna son günlerde attığın yalanlara inanıyor gibi görünmem aldatmasın seni. Biliyorum böyle bir durumda ilk sen gelir..."

"Dede sakin olur musun lütfen. İyiyim ve mevki olarak en yakın olan adamlarımı yolladım. Beni iyi dinle dede çok vaktim yok. Bir süreliğine sizi Ankara'ya yollamam gerekiyor. Olmaz deme şansın yok sizin güvende olduğunu bilmezsem. Ben hata yaparım ve ölümüm kolaylaşır. Lütfen sadece söylenenlere uyun. Ben size ulaşmadan bana ulaşmayın. Söz veriyorum beni sağ salim görmeden ölmeyeceğim tamam mı? Şimdi kapamam gerekiyor. Bir hafta sonra sizi almaya geldiğimde kafandaki soruları cevaplayacağım. Sağlığına dikkat et."

Turna makyajını yaptıktan sonra torpido gözünde olan gizli bölmeyi açıp sahte kimlik ehliyetini aldı. Çikletini de ağzına atınca istenen ergen profili tamamlanmıştı. Arabayı çalıştırıp yola koyulduğunda artık düşüne bilirdi. İsmail Komiserle bugün görüşmüştü. Gözlerinde korku yoktu ya da telaşı ölecekmiş telaşında değildi. Allah kahretsin ki olay yerini görme ihtimali yoktu. İki seçenek doğuyordu. Biri öldü gibi gösterilmesi, diğeri ise içlerinde bir köstebek olma ihtimaliydi ama köstebek olma ihtimalide yoktu. Her birini fark etmeseler de testlerden geçirmişti. Bir hafta öncesinden hayalet denen adamını yollamış ve gözlem altında tutturup, adımlarını izletmişti. Ah gizli evlerden birine geçmesi şarttı. Bu şekilde bütün kameralardan olayı görebilir. Gerçekten ölüp ölmediğini ortaya çıkarabilirdi. Peki neden İsmaildi. Sabah gözlerinin önüne bir perde gibi çekildi. Rüzgar o deli diye iddia ettiği adamın yanında sadece İsmail'in adını telaffuz etmişti. "Çılık" adama neden o lakap takılmış olabilirdi? Bunların cevabını bulması için bilgisayara ve telefon görüşmelerine ihtiyacı vardı ve bir detay daha vardı ki eline geçen dosyalarda bu adam üzerine düşülmemişti. Düşüncelerini arasına bodoslama giren telefonun sesi olmuştu.

Telefonda öfkelenmiş Vedat da cevabını verdikten sonra dedesiyle konuşmuş ve cevap vermesini beklemeden kapamıştı. O esnada arkadan Rüzgar'ın sesini duymuştu.

"Tuhaf benim yanımda deden ile resmi konuşmadın."

Turna dikiz aynasında yüzüne bakmıştı sadece sabahki boş gözler yerine gelmiş ve sessizce cevap bekliyordu ama Turna cevap vermeyi bırak bir süre bu adamla iş dışında konuşmayı dahi düşünmüyordu. Önüne dönüp yoluna devam etti. Rüzgar da bir şey sormamıştı. Cevap içinde bir tepkisine şahit olmamıştı. Gerçi sorarken de sesi kendine söylermiş gibi gelmişti. İlçe çıkışına yaklaştığında birkaç arabanın kenarda beklediğini ve polis kıyafetli adamların ehliyet ruhsat sorduklarını gördü. Polis arabası ortada yoktu. Rüzgar'a yönelik "İlerde adamlar araba durduruyor. Oturduğun ya da yan koltuğun altında araba yastığı olmalı uyuyormuş gibi koltuğa uzan. Ben halledeceğim." demişti. Rüzgar denileni yapmış yastığı bulup kafasının altına aldıktan sonra silahını da her ihtimale karşı yastığın altında tutmuştu. Turna birinin kenara çek demesiyle sıraya girmiş beklerken de polis arabasının nerede olduğunu görmeye çalışmıştı ama yoktu. Polis arabası olmadığına göre Kılıç'ın adamı olmaları büyük ihtimaldi.