Selamlar herkese yeni bölümü dün atamadığım için kusura bakmayın, rahatsızdım ve baş ağrım o kadar şiddetliydi ki uyumakta bile zorluk çektim bu yüzden bölümü de paylaşamadım 🥺 Haftaya bir sorun çıkmazsa aynı gün paylaşacağım inşallah ☺ Bölümü bırakıp kaçıyorum ☺
...&...&...&...
Devam Eden Hikâyelerim;
• Duhâ
• 3300
...&...&...&...
Tamamlanan Hikâyelerim;
• Heyvbanû
• Son Klan
...&...&...&...
Keyifli Okumalar 🌺
Oy Vermeyi ve Yorum Yapmayı Unutmayın 🌺
...&...&...&...
Bölüm 20 | Alınacak Hesaplar / PART - 1
Bugün benim için dünyanın en mutlu, en güzel günüydü bugün benim bayramımdı. Ben bugün sevdiğim kadını evime getirmiştim, sevdiğim kadın artık bir ömür benim olacaktı, benimle aynı yastığa baş koyup benimle uyanacaktı, derdini benimle paylaşacak benimle yaşlanacaktı. Bunun düşüncesi bile benim içimdeki organların daha hızlı çalışmasına ve yer değiştirmesine neden oluyordu adeta. Biz, yani benim yaşıtım olan genç erkekler ile birlikte aşağıda kafedeydik ve kadınlarda bizim evdeydi daha doğrusu artık benim olmayan annemlerin evindeydi, babamlar ve babamla yaş grubu olan misafirlerimiz ise Adem amcamın evinde konaklıyorlardı. Hazen'in abisi ve iki kuzeni bir köşeye çekilmiş sessizce benim arkadaşlarım ve kuzenlerimin gülüşüp konuşmalarını izliyorlardı, istemeden sonra yaklaşık sekiz ay boyunca onlardan ne yazık ki bir cevap alamamıştık. İsteme merasiminde evliliği kabul eden ve Hazen'i bana veren aile nişan yapmamak için sanki bahane aramışlardı lâkin öyle olmadığını çok geçmeden anlamıştım. Bundan bir ay önce annem artık isyan bayrağını çekmiş ve bir hışım Hazen'lerin evine gideceğini söylemiş ardından da kimseyi dinlemeden çekip gitmişti.
Bir Ay Önce
Stok sayımını yapmış, ardından kasa sayımı ile birlikte dükkânın temizliğini de halledip yorgun bir şekilde dükkânı kapatıp çıkmıştım. Kepenkleri indirirken arkamda işittiğim havlama sesiyle bir anda yerimden sıçrayarak elimdeki anahtarı yere düşürdüm, kafamı çevirip arkama baktığımda tüyleri ıslanmış ve sağ tarafında kan olan kahverengi ve beyaz tüyleri olan bir köpek gördüm. Yeniden önüme döndüm ve kepengi indirip asma kilidi taktım, sıra diğer kepenge geldiğinde aynı işlemi ona da uyguladım ve ellerimi çırparak arkamı döndüm yeniden. Köpek gitmemiş ve arkamda hâlâ oturuyordu, ona şöyle bir göz atıp umursamadan yanından geçtim ve hemen ileriye park ettiğim arabama doğru adımladım. Arabaya bindikten sonra hızla eve sürdüm, saat akşamın 22.00'si olmuştu ve ben henüz eve gidiyordum. Babam resmen beni köle etmişti, aylardır çalıştırıp duruyordu her kaçmaya kalktığım da ise bana; 'Evlenip ev bark sahibi olacaksın, evlilik sorumluluklarından da böyle kaçacak mısın? Kaçacaksan evlenme hiç.' diyerek benim işten kaçmamı her defasında engellemişti. Zaten evlenecek miydim orası da muamma ya! Resmen aylardır bize bir şey söylemediler, isteme oldu bitti ondan sonra hiç ses çıkmadı, annem ara ara aradıysa da onu da geçiştirdiler, hayır madem kızlarını vermeyeceklerdi neden bu kadar beklettiler ki? Bir söz verdiler onun arkasında da durmuyorlar resmen!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hülle
Ficción General|YETİŞKİN İÇERİK| "Her son bir başlangıçtır, her başlangıç bir sondur!" hayatımın özeti bu cümlede. Her insanın dönüm noktası vardır benim dönüm noktam ise sonumun başladığı gün oldu. 'Tamam işte, tüm hayatım bitti! Her şey mahvoldu; tıpkı hayatım...
