"Dlaczego pani już nie kocha?"
Zapytali mnie w wywiadzie
Oparłam się z nonszalancja, nad wyraz zbyt dużą i uśmiech skradły me cienkie usta. Odrzuciłam złocisty płaszcz do tyłu i odgarnęłam przysiwe włosy.
Jakiś, można nawet rzec, błysk pojawił się w moich oczach
Ale ja już nie pamiętałam, jak trzymałeś mnie za rękę
Ale ja już nie pamiętałam, jak kochałam cię nad życie
Ale ja już nie pamiętałam, że byłeś dla mnie wszystkim
Chwilę milczałam, zastanawiałam się nad doborem słów odpowiednich
W końcu tak wielkiej miłości zwykłym "kocham cię" wyrażać, plugastwo
Zwykłym "to był ten jedyny" niezbyt oczywiste
I nijakim "on skradł moje serce" nie warto
Spojrzałam spode łba na prowadzącego poranny teleranek
I nawet nie pamiętałam jak się tu znalazłam
I nawet nie pamiętałam jaką książkę ostatnio wydałam
I nawet nie pamiętałam kim byli ci ludzie
Bezgłośne, zamglone i bez emocji odparłam
"Bo kiedyś pokochałam zbyt mocno"
CZYTASZ
62 Zachody Słońca
PoetryPseudopoezja przeplatana historiami o ludziach. O tych z nijakim spojrzeniem, bez nadziei, z życiową traumą, lękiem przed podejmowaniem decyzji, z problemami i toną myśli, z którymi sobie nie radzą. O tych niemrużących oczu gdy słońce zachodzi, bez...
